Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Петька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чапаев килте тӗрлесе тунӑ кавир ҫине пӑхрӗ, Петька — сиксе ҫунакан ҫурта ҫути ҫине; иккӗшӗ те чӗнмерӗҫ.

Чапаев смотрел на узорный самодельный коврик на стене, Петька — на вздрагивающий подслеповато язычок свечи, и оба молчали.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ӑҫта тата эсӗ унта, Петька!

Ну где ты там, Петька!

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька!..

— Петька!..

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька чавсаланнӑ аллисем ҫине пуҫӗпе таянчӗ те тӗлӗрсе кайрӗ.

Петька оперся головой на облокоченные руки и задремал.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Врача ӑсатса янӑ хыҫҫӑн, Петька шалти пӳрте кӗчӗ.

Проводив врача, Петька вошёл в горницу.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька ӑна йӗнер ҫине утланма пулӑшрӗ, вара вӗсем тӑваттӑн фронт ҫывӑхне тухса кайрӗҫ.

Петька помог ему сесть в седло, и они вчетвером поехали на линию фронта.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька, сумкӑна пар! — хыттӑн та ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ Чапаев.

— Петька, сумку мою не видел? — крикнул Чапаев.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Философ эсӗ манӑн, Петька! — тесе хучӗ вӑл туслӑн.

Он дружелюбно сказал: — Философ ты у меня, Петька!

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька, тӑр!

Помоги переводом

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Пысӑк ӗмӗт пур, Петька.

— Мечту большую имею, Петька.

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Чапаев Петька каланине илтмен пек пулчӗ.

Чапаев как будто не слушал Петьку.

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Ҫапла-а, Петька

— Да-а, Петька…

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Эсӗ, Василий Иваныч, пит шеп ташларӑн вара, — кулкалать Чапаев ординарецӗ Петька Исаев, хӑйӗн командирӗпе пӗрле хваттере таврӑннӑ чух.

— А ты, Василий Иванович, здорово отплясывал, — смеялся ординарец Петька Исаев, когда они с Чапаевым возвращались на квартиру.

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Петька хӑйӗн командирне тата аслӑ юлташне паттӑррӑн хӳтӗлени.

Петька встаёт грудью за своего командира и старшего товарища.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тачанка ҫӑмӑллӑн вӗҫтерсе пырать, пулемёт умӗнче — Петька.

Лихо несётся тачанка, Петька у пулемёта.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Сывӑ пул, Алёшка! — тесе юлчӗ Петька, Картузӗпе сулкаларӗ.

А Петя крикнул: — До свиданья, Алёшка! — и шапкой махал.

Петя мана тӗк пачӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Тӑхта, эсӗ, Петька, — терӗ Сиротка.

— Погоди, Петька, — сказал Сиротка.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Яр, Петька, эп ӑна халех тирпейлем! — кӑшкӑрчӗ те ӳсӗрри, пролетка патне чупса пычӗ.

— Пусти, Петя, дай я с ним рассчитаюсь! — кричал пьяный и рвался к пролетке.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Яр, Петька.

— Пусти, Петька!

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чӑн та, Петька пӗр аллипе мулкачне тытса, васкасах чупать.

Действительно, Петя торопливо бежит, придерживая одной рукой зайца.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней