Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Огнянова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушлӑх ҫинчен Огнянова пӗлтерме пултаракан шанчӑклӑ ҫын тупасшӑн пулса, вӑл ҫаплах чӳрече патӗнчен пӑрӑнмарӗ.

И, думая о том, как велика опасность, искал глазами верного человека, чтобы попросить его предупредить Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтереҫ Огнянова! — нимӗн тӑва пӗлмесӗр кӑшкӑрса ячӗ Соколов.

Пропал Огнянов! — в отчаянии крикнул Соколов.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Натанаил Ганко кофейнине кӗрсе пӑхрӗ, унта та Огнянова тупаймарӗ.

Натанаил заглянул и в кофейню Ганко, мимо которой проходил, но Огнянова там не было.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кирек мӗнле пулсан та, Огнянова сутни ку ӗҫре паллах-ха, инкекӗ Огняновшӑн калама ҫук пысӑк.

Так или иначе, совершено предательство, и оно повлечет за собой тяжкие последствия для Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫав ухмах мӗнле юратса тӑнине игумен пит лайӑх пӗлет.

Игумену было известно, как юродивый обожает Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова кам та пулин сутни паллах ӗнтӗ.

Ясно, что кто-то предал Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Онбаши Огнянова шанмасӑр пӑхса илчӗ.

Онбаши подозрительно посмотрел на Огнянова.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи малтан паллашнӑ чухне Огнянова ватӑ пуп питех хисеплесе каймастчӗ, спектакль хыҫҫӑн вӑл текех Стефчов юлташӗ пулма килӗшмерӗ.

В первые дни знакомства старик священник недолюбливал Огнянова, но после спектакля Стефчов потерял в нем союзника.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова хӑҫан «Граф» тесе чӗнме тытӑннине каланӑччӗ-ха, бей кӑна ӑна ҫаплах «консул» тет.

Как мы уже говорили, за Огняновым сохранилось прозвище «Граф»; один лишь бей называл его «консулом».

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапах та Огнянова темле иккӗлентерекен шухӑш салхулатрӗ.

Но все же легкое облачко сомнения омрачало душу Огнянова.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрӑ ӑсти Огнянова ӗҫрен кӑларсан ун вырӑнне йышӑнас пирки кӑна шухӑшлать.

Бедняга певчий думал, что все кончится увольнением Огнянова, место которого он мечтал занять.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова тавӑрасшӑн вӗтӗнсе вӑл урнӑ пек ҫунать.

Бешеная жажда мести сжигала его.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов иртнӗ кунсенчех Огнянова хирӗҫ ҫынсене хӗтӗртетчӗ-ха, элек-сӗлек те саратчӗ, уссине кӑна кураймарӗ, — Огнянов, кирек хӑҫан та ҫӗнтерӳллӗн тухса, ҫын куҫӗ умӗнче тата хисеплӗреххӗн курӑнчӗ.

Стефчов уже давно по мелочам интриговал против Огнянова и клеветал на него, но это не помогало, — Огнянов всегда выходил победителем и еще больше вырастал в глазах людей.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн хура та ирсӗр чунӗнче кӑштах та пулин пӗчӗк ырӑ туйӑм пурччӗ пуль, вӑл та пулин, Огняновпа темиҫе хутчен хирӗҫсе курнӑ хыҫҫӑн, сӳнсех ларчӗ темелле, Стефчов Огнянова калама ҫук курайми пулса ҫитрӗ.

Лютая ненависть к Огнянову, разгоревшаяся после ряда столкновений, заглушила в его душе те немногие ростки добра, что едва пробивались сквозь густой бурьян низких инстинктов.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лалкӑран ыйтса-туса тӑмаҫҫӗ-ҫке, вӑл хӑй те ашшӗ ирӗкӗнчен тухаймасть, — хуйхӑрса каласа хучӗ те тухтӑр, Огнянова алӑ пачӗ.

— Лалку не спрашивают, да и сама она преклоняется перед волей отца, — с грустью проговорил доктор и подал руку приятелю.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова инкек кӗтсех тӑнӑ иккен, анчах вӑл нимӗн те асӑрхаман.

Тучи сгущались над головой Огнянова, но он ни о чем почти не подозревал.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова хирӗҫ вӑрттӑн кӗрешӳ хускатнӑ ҫӗрте ытти вак-тӗвек ӗҫсем те пысӑк пулӑшу пачӗҫ.

Новые роковые обстоятельства пришли ему на помощь в его тайной борьбе против Огнянова.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав спектакльтех революци юррине юрлани Огнянова хирӗҫ кӗрешмелли чи майлӑ меслет кӳрсеччӗ те ӑна, унта та, ас тӑватпӑр-ха, ӗҫӗ унӑн ӑнӑҫса ҫитмерӗ.

Пение революционной песни на спектакле дало ему в руки оружие против Огнянова, но, как мы уже видели, и на этот раз коса нашла на камень.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов часах ларнӑ ҫӗртен тӑчӗ, Мунчона алӑк патнелле тӗксе, Огнянова вӗчче хывнӑ куҫпа сиввӗн пӑхса, кофейньӑран тухса кайрӗ.

Вскоре Стефчов встал, отпихнул Мунчо от двери и вышел, бросив на Огнянова злой и мстительный взгляд.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вӑл икӗ хут та туса кӑтартни Огнянова пӑшӑрхантарчӗ.

Этот жест, повторенный дважды, привел в смущение Огнянова.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней