Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Огнянова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк Огнянова хулан кӑнтӑр енче тем пысӑкӑш пушар хускални курӑнса кайрӗ.

И вдруг Огнянову бросился в глаза новый огромный пожар, вспыхнувший в южной части города.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ҫырӑва Огнянова ҫапӑҫу пуҫланас умӗн кӑна пани пире паллӑ ӗнтӗ.

Нам уже известно, почему оно было передано Огнянову только в начале боя.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ Иван, ӑна хӑй пултарнӑ таран йӑпатса, кӑранташпа ҫырнӑ ҫырӑвне ҫитсенех Огнянова парӑп терӗ.

Добряк Иван утешал ее как мог и обещал незамедлительно передать Огнянову ее письмо, наспех написанное карандашом.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чим-ха, вӑл Огнянова вилӗмрен ҫӑлса хӑварма пултараймӗ-ши, хӑй валли те тӑван ҫӗршыв валли пулӗччӗ ҫав ҫын.

А может быть, она обязана вырвать его из когтей смерти — сохранить для себя и для родины.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун чухне вӑл шалт тӗлӗннипе шантарса калама та пултарайман, Огнянова урӑх курмашкӑн та ӑна май килмен.

В первую минуту она была так ошеломлена, что не смогла оправдаться, а больше она не видела Огнянова.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Студент ҫаврӑнчӗ те, Огнянова тӗлӗнсе шӑппӑн пӑхса, ун пӳрнисене хытӑ чӑмӑртарӗ.

Студент обернулся, молча посмотрел на Огнянова застывшим взглядом и крепко стиснул ему пальцы.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Учитель! — терӗ Огнянова пӗр аллӑ ҫулсене ҫитнӗ Вериговӑ хресченӗ.

— Учитель! — окликнул Огнянова крестьянин лет пятидесяти, родом из Веригова.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав сасӑсенчен пӗри Огнянова палланӑ пек те туйӑнчӗ.

Голос одного из говоривших показался Огнянову очень знакомым.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫӑлӑнасси кӑна юлать ҫав, ура тупанне сурас та, тарма вӑй пултӑрах! — палланӑ сасӑ илтӗнчӗ Огнянова.

— Спасение одно: давай бог ноги! — услышал Огнянов знакомый голос.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗп-хӗрлӗ питлӗ хӑй, Огнянова курсан йӑлл кулса илчӗ.

Его полное румяное лицо расплылось в улыбке.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хупах хуҫи арӑмӗ, малтанласа Огнянова ӑшшӑн кӗтсе илнӗскер, халь унтан сыхланма тытӑнни паллах пулса тӑчӗ ӗнтӗ.

Было ясно, что корчмарка, сначала так тепло принявшая Огнянова, теперь стала остерегаться его.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсӗ мӗн тума шухӑшлатӑн вара халь? — тепӗр хут ыйтрӗ унран Аврамица, Огнянова унран мӗн кирлине ниепле тавҫӑраймасӑр.

Но что ты сейчас-то собираешься делать? — снова спросила Аврамица, которая никак не могла понять, чего, собственно, нужно Огнянову от нее.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫак алӑкпа тӳрех пахчаналла, унтан урама тухма пулать, анчах унта йӗплӗ хулӑ вӗтлӗхӗ урлӑ каҫмалла пулать, — пӑшӑлтатса каларӗ Аврамица Огнянова.

— Вон эта дверца выходит прямо в огород, а оттуда, через терновую изгородь можно выбраться на улицу, — шепнула Аврамица,

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак шухӑш Огнянова пит килӗшрӗ.

Эта идея понравилась Огнянову.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх юхӑмӗ Огнянова та Бяла Черкваран аяккалла илсе кайрӗ.

Людской поток увлек за собой Огнянова в сторону от Бяла-Черквы.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй, мусульман ҫынни, кил-ха кунта! — чӗнсе илчӗ вӑл Огнянова.

— Эй, мусульманин, поди-ка сюда! — окликнул он Огнянова.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хыпарсем Огнянова хӑратсах пӑшӑрхантарчӗҫ.

Эти сведения до крайности встревожили Огнянова.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак айлӑма ҫулӑм хыпса илнӗ пулсан, Огнянова ытларах килӗшнӗ пулӗччӗ.

Огнянов предпочел бы видеть эту долину объятой пламенем.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак «нимӗн те илтӗнмест» тени Огнянова ыраттарнӑ пек кӳрентерчӗ.

Это «ничего» болью отозвалось в сердце Огнянова.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑй епле нуша курса ҫӳрени ҫинчен Огнянова илӗм-тилӗмӗн кала-кала кӑтартрӗ.

Он с пятого на десятое рассказал Огнянову обо всех своих мытарствах.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней