Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лузгин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку ӗмӗрне те ҫӑвар уҫса пӗр сӑмах каламасть, сасӑлама вӑхӑт ҫитсен, Лузгин ҫине пӑхса илет те хӑйӗн нумай ҫулсем хушши ӗне суса пӳрнисем хытса, кукӑрӑлса ларнӑ кӗре тӗслӗ хыткан аллине ҫӗклет.

Эта сроду слова не скажет, а как дойдет до голосования, взглянет на Лузгина и поднимет свою сухую, смуглую руку с жесткими, полусогнутыми от многолетней дойки пальцами.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ҫумне Ырхан Сыроваткин кладовщик тӗршӗннӗ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл хисеплӗ те мӑн кӑмӑллӑ курӑнма тӑрӑшать, анчах ӑна кунта пурте питӗ лайӑх пӗлнӗ: Лузгин ҫӑварне уҫсанах, хуть те анасласа ҫеҫ илтӗр Сыроваткин самантрах улшӑнать те хӑлхисене чанк тӑратать.

К нему жался щуплый кладовщик Сыроваткин, временами он напускал на лицо степенную важность, хотя провести здесь ему было некого: все наперечет знали — стоит буркнуть Лузгину, даже зевнуть, как Сыроваткин мгновенно преобразится и навострит уши.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн ӗҫсем чаплах маррине курса тата суйлав чухне шӑхӑрса юлса намӑс курасран хӑраса, ҫапах та хӑй ирӗкӗпе председательтен тухма шутламасӑр, Лузгин темӗнле ҫӗнӗ, кӑткӑс, пӑтранчӑк, ытти чухнехи пекех ултавлӑ вӑйӑ пуҫларӗ пулмалла.

Видимо, понимая шаткость своего положения и боясь провала и позора, но не желая уходить подобру-поздорову, Лузгин затевал какую-то новую, сложную, путаную и, как всегда, нечистую игру.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсем ҫавна хӑйсем майлӑ хакланӑ — иртнӗ ҫулсенчи пек, председателе вӑйпа сӗнесшӗн мар, лайӑх пулсан — юлать Лузгин, япӑх пулсан — ӑна нимӗн те пулӑшмасть, тесе шутлаҫҫӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа ҫапла тӑваҫҫӗ, тенӗ.

И люди расценили это по-своему — поступают, мол, так потому, что не хотят, как в прошлые годы, навязывать председателя: хорош Лузгин — останется, плох — тогда ничто его не спасет, не выручит.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шыраса тупсан та, Лузгин пурпӗрех тунать.

Да если и отыщешь, Лузган открестится от всего на свете.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ах, Лузгин ахалех мар ӑна ялтан инҫете кӑларса ячӗ!

Ох, неспроста послал его Лузгин подальше от деревни!

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Лашана тара ан ӳкер! — кӑшкӑрчӗ Лузгин хыҫалтан.

— Коня-то не запали! — закричал вдогонку Лузгин.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин хыпаланма пуҫларӗ, лаша таврашӗсене те хӑй йӑтрӗ, нумайранпа кӳлмен рысака хӑех ҫавӑтса тухрӗ.

Он засуетился, сам вытащил из хомутовки сбрую и вывел застоявшегося рысака.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Утӑ патне ыттисене яратӑп, эсӗ мана михӗсене илсе килсе пар! — терӗ Лузгин васкавлӑн, хӑй шутланӑ пек тума пултарнипе савӑнса.

— За сеном снаряжу других, а ты мне мешки доставь! — довольный, что настоял на своем, торопливо говорил Лузгин.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Саввушкӑ ҫине ҫиллессӗн пӑхса, хуллен, шӑл витӗр сӑрхӑнтарчӗ Лузгин.

Проводив тяжелым взглядом Саввушку, тихо, сквозь зубы выдавил Лузган.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин ун хыҫӗнче чарӑнса тӑчӗ, вӑл сывлӑшӗ пӳлӗннипе хӑвӑрт-хӑвӑрт сывлани илтӗнчӗ, анчах Егор ҫаврӑнса пӑхмарӗ.

Лузгин остановился за спиной; было слышно, как дышал он, но Егор не оборачивался.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин вӗсем патне час-час ҫӳремест, темскерле васкавлӑ ӗҫ хуса янӑ пулас ӑна кунта ҫак сехетре.

Но часто к ним наведывался Лузгин, видимо, что-то неотложное погнало его сюда в этот час.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир хӑвӑр та темиҫе ҫул хушши Лузгин майлӑ пултӑр-ҫке.

— Вы же сами не один год поддерживали Лузгина!

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин плана хамӑрӑн тӗп принципсене пӑсса тултарать пулсан, вара мӗнле?

А если Лузгин добивается выполнения, дискредитируя те коренные принципы?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир мана Лузгин патшалӑх интересӗсене чи малти вырӑна хурать тесе ӗнентересшӗн.

— Вот вы уверяете меня, что Лузгин государственные интересы ставит на первый план.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах вӑл хутшӑнма кирлӗ маррине часах ӑнланчӗ, мӗншӗн тесен сӑмах Лузгин текен ҫын колхоза ертсе пыма пултарнипе пултарманни ҫинчен ҫеҫ мар, икӗ секретаре уйӑрса тӑракан чылай пысӑкрах япала ҫинчен пырать-мӗн.

Но скоро он понял, что вряд ли стоит так поступать, потому что, судя по всему, речь шла не только о способности какого-то Лузгина вести колхоз, а о чем-то более серьезном, разделявшем двух секретарей.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сирӗнпе килӗшсех каймастӑп, — хирӗҫлерӗ Коробин хуллен, ун тин ҫеҫ савӑнӑҫлӑ пит-куҫӗ хытса ларнӑ пек пулчӗ — тен, Лузгин хӑш чухне колхоза манса та каять пуль, ун вырӑнне вӑл патшалӑх заданийӗсене малтан тултарать.

— Я не совсем согласен с вами, — тихо возразил Коробин, и лицо его, только что приветливое и оживленное, словно застыло, — может быть, Лузгин кое в чем и зарывается иногда, но зато государственные задания выполняет одним из первых.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Яланхи пекех, пирӗн Любушкина, Добытин тата Лузгин лайӑх ӗҫлерӗҫ.

Как всегда, нас не подвели Любушкина, Добытин и Лузган.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин вара ӗлӗкхи пекех вӗсем ҫине кӑшкӑрать.

А Лузгин знай себе по-прежнему кричит на них.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Колхоз ҫине Лузгин, чӑнах та, хӑйӗн именийӗ ҫине пӑхнӑ пек пӑхма тытӑнать пулмалла.

— И Лузгин, кажется, действительно начинает смотреть на колхоз как на свою вотчину.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней