Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лузгин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑнах та, бригадирсемпе фермӑ заведующийӗсем ӗҫ нумаййи ҫине йӑвантараҫҫӗ, анчах Лузгин вӗсене ӗненмест — вӗсен унччен те ӗҫ пулнӑ, анчах пурпӗрех ӑна итлемесӗр тӑман.

Правда, бригадиры и заведующие фермами отговаривались страшной занятостью, делами, но Лузгин не верил им — заняты они были и прежде, а пренебрегать его волей не смели.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн ӗҫне тӗрӗслеме райком комисси янине пӗлсен, Лузгин пӑртак лӑпланчӗ ҫеҫ мар, хавасланчӗ те.

Лузгин немного успокоился и даже обрадовался, когда узнал, что райком для проверки его работы назначил комиссию.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ ӗҫсем Лузгин шутланӑ пек мар, темӗнле урӑхла пулса пынӑ.

Сейчас дела обстояли вовсе не так, как считал Лузгин, а по-другому.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин, кунӗ-кунӗпе ӗҫсӗр выртса, кичем пулнипе тата малашне мӗн пулассине пӗлменнипе асапланчӗ.

Целыми днями Лузгин валялся в постели изнывая от тоски, безделья и неизвестности.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей Лузгин йывӑр чирпе выртнине Черемшанкӑра никам та ӗненмен, вӑл, хӑйне хӗрхенччӗр тесе, чире перет тенӗ, пӗр ӗне сӑвакан хӗрарӑм вара фермӑра ҫапла каланӑ:

Никто в Черемшанке не верил, что Аникей Лузгин тяжело болен, говорили, что он представляется больным, чтобы вызвать жалость к себе, а одна доярка на ферме так и брякнула:

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дымшаковсемпе туслӑ ҫынсене Лузгин пӗрмаях тӑрӑннӑ, чи йывӑр ӗҫе янӑ, час-часах, пӗчӗк япала ыйтсан та, паман.

А к тем, кто дружил с Дымшаковым, Лузгин вечно придирался, посылал на самые тяжелые работы, часто отказывал в простых просьбах.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эсӗ экономика енчен Лузгина пӑхӑнса тӑратӑн, ку вара акӑ мӗне пӗлтерет: эсӗ руле кирек ӑҫталла тытсан та, хӑвӑн машинна пурпӗрех Лузгин патне илсе ҫитеретӗн.

Ты экономически зависишь от Лузгина, а это значит, куда бы ты ни зарулил, все равно приведешь свою машину к его личности.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апла пулсан, Лузгин, пире каласа кӑтартнӑ пек, ытлашши хытӑ ҫын мар-ха, э?

— Значит, не такой уж Лузгин жмот, как нам расписывали, а?

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну юрать, Лузгин чирлӗ пултӑр, — ҫаплах чарӑнмарӗ Роман.

— Ну хорошо, Лузгин заболел, — не отступал Роман.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир халӗ Лузгин кандидатурине мар, ун ырӑ ятне колхозниксем умӗнче мӗнле пӑсни ҫинчен сӳтсе яватпӑр.

— Мы сейчас обсуждаем не кандидатуру Лузгина, а то, как ее опорочили перед колхозниками.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата, тӗрӗссипе калас-тӑк, Лузгин тахҫанах…

Тем более что если уж говорить но совести, то Лузгин давно…

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мана ҫакӑ паллӑ: Лузгин кандидатурине Алексей Макарович та ырламан вӗт, — терӗ Синев, тӑрсан ӑна Коробинпа тавлашма ҫӑмӑлрах пулнӑ пек, каллех ура ҫине тӑчӗ.

— Насколько мне известно, Алексей Макарович тоже не одобрял кандидатуру Лузгина, — сказал Синев и, громыхнув стулом, опять встал, словно стоя ему было легче спорить с Коробиным.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

 — Лузгин чӗрепе йывӑр аптраса ӳкнӗ, тӑн ҫухатнӑскере ӑна киле илсе кайнӑ.

 — С Лузгиным был тяжелый сердечный припадок, его в бессознательном состоянии увезли домой.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Куратӑн-и, — Лузгин хуллен пӑшӑлтатса ҫӑварне Нюшкӑ хӑлхи патнех илсе пычӗ.

— Видишь ли, — понизил голос Лузгин и почти придвинулся к самому уху Нюшки.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑхатӑп та эпӗ, эсӗ те ҫак хӗрарӑмсен радионе ӗненсе лартнӑ, — терӗ Лузгин, пуҫне ӳпкевлӗн сулласа.

— Я гляжу, и ты в это сарафанное радио поверила, — заметил с огорчением Лузгин и укоризненно покачал головой.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин, минтер ҫине таянса, пӗр вӑхӑт чӗнмерӗ.

— Лузгин откинулся на подушку и некоторое время молчал.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чи малтан икӗ фермине те тепӗр хут пӑхса тух, — терӗ Лузгин, каласа ҫыртарнӑ пек.

— Перво-наперво перетасуй обе фермы, — говорил, точно диктовал, Лузгин.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Паян ӑна Лузгин шалалла кӗрсе кайма памарӗ, сӑмах пуҫламӑшӗнчех чарса лартрӗ.

Сегодня Лузгин не дал ей выговориться, остановил в самом начале:

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, ҫук! — чарчӗ ӑна Лузгин сиввӗн.

— Ни в коем разе! — сурово остановил его Лузгин.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Укол тунӑ чухне Лузгин пӑртак ҫамкине пӗркелентерчӗ, темскер мӑкӑртатса илчӗ, анчах тӑна кӗмерӗ, малтанхи пекех куҫӗсене хупса выртрӗ.

Лузгин чуть поморщился от укола, невнятно пробормотал что-то, но в сознание не пришел — по-прежнему лежал с закрытыми глазами.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней