Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лузгин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мрыхин парторг — пултарусӑр ҫын, час-часах ӗҫет, Лузгин ӑна хисеплемест, ним вырӑнне те хумасть, хӑйӗн айне пӗтӗрсе чикнӗ…

Парторг Мрыхин человек слабый, частенько выпивает, Лузгин его не уважает и не считается с ним, подмял под себя…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кӑна эпӗ юмӑҫ пӑхмасӑрах пӗлетӗп, — Лузгин йывӑррӑн сывларӗ.

— Это я и без гаданиев знаю, — Лузгин тяжело вздохнул.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин ҫамкине пӗркелентерсе, тутисене чӑмӑртаса ларать.

Лузгин сидел, наморщив лоб, сжав губы.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин тӗксӗмленчӗ, ун пит-куҫӗ ӑмӑрланчӗ.

Лузгин помрачнел, лицо его отяжелело.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Паллах, кӗсел мар, паллах, — килӗшрӗ те Лузгин кӗскен хушса хучӗ:

— Не кисель, известно, — согласился Лузгин и коротко приказал:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн хаваслӑ мар эсӗ паян? — малалла ыйтса пӗлме пуҫларӗ Лузгин.

— И чтой-то ты ноне невеселый? — продолжал тихо допытываться Лузгин.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чарӑн, сутӑнчӑк чун! — кӑшкӑрчӗ Лузгин, чышкипе сӗтеле ҫапса.

— Цыц, продажная душа! — рявкнул Лузгии и грохнул кулаком по столу.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей Лузгин Черкашина хӑйне тапӑнасса, ҫитменнине тата, ҫавӑн пек уҫҫӑнах кураймасӑр тапӑнасса, пачах та кӗтменччӗ.

Меньше всего Аникей Лузгин ожидал, что Черкашина станет нападать на него, да еще с такой откровенной злобой.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Санран? — тӗлӗннӗ пек турӗ Лузгин, кӗххӗм кӗххӗмлетсе кулса ярса.

От тебя? — притворно удивился Лузгин и засмеялся с короткими всхлипываниями.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Черкашина питӗ хӑвӑрт персе ҫитрӗ — Лузгин унпа мӗнле калаҫмаллине те шутлама ӗлкӗреймерӗ — хыттӑн та уҫҫӑн калаҫмалла-и, е ҫемҫен калаҫса ҫавӑрмалла.

Черкашина явилась так быстро, что Лузгин не успел еще решить, как с ней нужно разговаривать — грубо, в открытую или мягко, увещевая.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чарӑн-ха эсӗ янкӑшма! — терӗ Лузгин, пуҫне алӑк еннелле сулса.

— Замолчи ты, звонкодырая! — кивая на дверь, взмолился Лузгин.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Правление Лузгин питӗ тулашса пырса кӗчӗ.

В правление Лузгин вернулся вконец расстроенный.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗн йӑраланса пыратӑр, виле пытарнӑ чухнехи пек? — ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ Лузгин сиввӗн кулса.

— Ну чего плететесь, ровно хороните кого? — зло крикнул Лузгин и недобро засмеялся.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов пек пуҫлӑхсемпе Лузгин пуҫласа тӗл пулчӗ, ҫавӑнпа канӑҫсӑрланма ҫеҫ мар, шикленме те пуҫларӗ.

С таким руководителем, как Пробатов, Лузгин встретился впервые и поэтому начал тревожиться и даже паниковать.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑшне-пӗрне Лузгин праҫнике парнесем ярса панӑ, лешсем каялла яман, илнӗ.

Кое-кому Лузгая посылал подарочки к праздникам, и ничего, не брезговали, брали.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Обком секретарӗ унпа хыттӑн мар, ӑшшӑнах калаҫрӗ темелле пулин те, Аникей Лузгин кӗпер патӗнчен пусӑрӑнчӑк шухӑш-кӑмӑлпа кайрӗ.

Несмотря на то что секретарь обкома обошелся с ним не сурово, а скорее даже приветливо, Аникей Лузгин уходил от моста в подавленном настроении.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫынсен пӗрле пурӑнас килет пулсан — пурӑнччӑрах! — терӗ Лузгин, аллисене кӑкӑрӗ ҫине тытса.

— Захотят люди вместе жить — пускай живут на здоровье! — сказал Лузган, сложив на груди руки.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн ҫинчен ҫак эсир? — тин ҫеҫ вӑраннӑ пек, тепӗр хут ыйтрӗ Лузгин, хӑй аптраса ӳкнине пытарас тесе, тӑвӑр картусне хӑвӑртрах тӑхӑнса.

— О чем это вы? — словно проснувшись, переспросил Лузгин и, чтобы как-то скрыть свою растерянность, рывком заключил свою голову в тесный обруч фуражки.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ тата ҫакна ыйтса пӗлесшӗн — калар-ха, Лузгин юлташ, кам кӗперӗ ку?

А теперь у меня вот такой вопрос — скажите, товарищ Лузгин, это чей мост?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ те коммунист, Егор пекех, анчах вӑл манпа пӗрле кӳлӗнсе туртас вырӑнне кирек мӗнле ӗҫе те хирӗҫ пырать! — ҫине тӑрса ӑнлантарчӗ Лузгин хӑйӗннех.

— Я такой же коммунист, как и Егор, но он, вместо того чтобы одну упряжку тянуть со мной, поперек всякому делу ложится! — настойчиво втолковывал свое Лузгин.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней