Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Катерина сăмах пирĕн базăра пур.
Катерина (тĕпĕ: Катерина) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кирек мӗн пулсан та, Катерина Егора аса илетчӗ.

По всякому случаю Катерина вспоминала Егора.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗнӗ пӳрт тусанах, Катерина Егорӑн сӑнӳкерчӗкӗсене шыраса тупса малти кӗтесе вӗтӗ пӑтасемпе ҫапса хучӗ.

Когда поставили новую избу, Катерина отыскала сохранившиеся фотографии Егора и все их мелкими гвоздиками приколотила в переднем углу.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина, Коншаковсен кайри-малтиллӗ пӳрчӗ вырӑнне кӑмрӑкланнӑ стенасем кӑна тӑрса юлнӑ пулин те, таврӑнсан: — Акӑ эпир те килте! — тесе каларӗ.

— Вот мы и дома! — сказала Катерина, хотя на месте просторного пятистенного дома Коншаковых торчали лишь обугленные стены.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Егорпа Катерина та пӗр-пӗрне юратса, сума суса пурӑнчӗҫ.

С Егором Катерина жила душа в душу.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсемпе те Катерина, ачасемпе килӗштернӗ пекех, часах килӗштерсе пурӑнма пуҫларӗ.

С ними Катерина поладила так же быстро, как и с детьми.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина хӗрачасемпе юрлама, вӗсен ҫӳҫне ҫивӗтлеме, халлап-юмах ярса пама, выляма юратать.

Катерина любила петь с девочками песни, заплетать им косички, рассказывать сказки, не раз ввязывалась играть с детьми в горелки.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳртре урайне сармаллисем, чӗнтӗрлӗ ҫиттисем, чӳречесем ҫинче чечексем курӑна пуҫларӗҫ, час-часах Катерина хӑйпе пӗрле илсе килнӗ патефона та калаттаратчӗ.

Появились половички, расшитые скатерти, на окнах — цветы; часто играл патефон, принесенный Катериной.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина килнӗренпе Коншаковсен ҫуртӗнче амӑшӗ ҫук пирки япӑхса кайнин йӗрӗ те юлмарӗ.

С приходом Катерины от былого запустения, что царило в доме Коншаковых без матери, не осталось и следа.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ырӑ-сывӑ килет те пурне те тӗрӗс-тӗкелех тупать», — терӗ ун чухне Катерина.

«Вернется жив-здоров, все найдет в сохранности», — сказала тогда Катерина.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина инке ҫук-им? — ыйтрӗ Маша.

— А тетеньки Катерины нету? — спросила Маша.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Аяккисенчен ҫил вӗрмест, ҫӳлтен шыв ямасть — пурӑнма пулать. Кайран хитрелетӗпӗр-ха», — тет вара Катерина Коншакова.

«С боков не дует, сверху не льет — жить можно. А красоту и попозже наведем», — говорила обычно Катерина Коншакова.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир ун ҫинчен Катерина Васильевна Коншаковӑран, Захар Митрич Векшин опытникрен тӗплӗн ыйтса пӗлме пултаратӑр.

Расспросите об этом поподробнее Катерину Васильевну Коншакову и опытника Захара Митрича Векшина.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина Ивановнӑна адрес хӑварсаттӑмччӗ-ҫке!

Ведь я же оставил Катерине Ивановне адрес!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑннипе каласан, капитан каҫсерен куҫ хупмасть, Пысӑк Лубня ялӗнчен илнӗ ҫырӑва вӑл ҫине-ҫине вуласа тухать, акӑ ӑна темле Перышкин директор ҫырса пӗлтерет: — Катерина Ивановна Григорьева-Татаринова, хӑй пӗлнӗ таран каласан, май уйӑхӗнчех лагерьтен тухса кайнӑ, тет, апла эппин «ун чухне лагерь те Новосибирский облаҫне тухса кайман-ха».

На деле капитан не спит по ночам, читая и перечитывая письмо из села Большие Лубни, в котором какой-то директор Пёрышкин сообщает ему, что Катерина Ивановна Григорьева-Татаринова, насколько ему известно, выехала из лагеря ещё в мае, то есть «до отъезда такового в Новосибирскую область»,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина Ивановна тупӑнатех, — терӗ вӑл, — вӑл тӗлӗк курнӑ та, ӑмӑрткайӑк вӗҫет пек, тет.

— А Катерина Ивановна найдётся, — сказала она. – Ей сон приснился, что орёл летит.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина Ивановна-и?

— Катерина Ивановна?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина Ивановна! — маттурӑн чыс турӗ вӑл мана.

— Катерина Ивановна! — Он лихо откозырял мне.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хӑй тухса кайсан виҫӗ кун та иртмерӗ, такам телефонпа шӑнкӑртаттарчӗ те Катерина Ивановна Татаринова-Григорьевӑна чӗнтерчӗҫ.

Но не прошло и трёх дней после его отъезда, как кто-то позвонил и попросил к телефону Катерину Ивановну Татаринову-Григорьеву.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катьӑна, Катерина Ивановна, теҫҫӗ.

Катю зовут Катерина Ивановна!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫамки ҫинчи ҫивӗт ҫеҫ, леш каҫӑр сӑмсаллӑ Катерина Ивановнӑн ҫӳҫӗ пек, ункӑн-ункӑн пулса тухрӗ.

Вышли только косы колечками и такие же колечки на лбу, как у Катерины Ивановны, той девчонки с задранным носом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней