Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Егорушка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Егорушка рольне вылятӑп.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл хаваслансах «Егорушка» Байдуковӑн авиацири таланчӗ ӳссе пыни ҫинчен каланӑ.

Он восторженно описывал авиационные таланты «Егорушки» Байдукова.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Малтанхи хут паллашнӑ хыҫҫӑнах вӑл Байдукова юратса: «Егорушка» е «Байдук» тесе чӗнме тытӑннӑ.

С первого же знакомства он стал называть Байдукова ласково: «Егорушка» или «Байдук».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

«Чӑнах та ӗнтӗ, — тесе шухӑшларӗ вӑл, — Егорушка турра ӗненмен, кусем те пурте ӗненмеҫҫӗ…»

«Конечно, — думала она, — Егорушка в бога не верил, и все они тоже…»

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Йӳне лартрӑн, Егорушка!

— Дешево отделался, Егорушка!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егорушка ҫак ҫынсемпе пӗрле ку таранччен хӑй мӗн курни, мӗн чӑтса ирттерни халь ӗнтӗ пӗтӗмпех тӗтӗм пек ирӗлсе ҫухалнине туйса илчӗ; вӑл, халтан кайса, сак ҫине ларчӗ те хӑйшӗн ҫак самантран тытӑнса пуҫланакан паллӑ мар пурнӑҫа йӳҫӗ куҫҫульпе саламларӗ…

Егорушка почувствовал, что с этими людьми для него исчезло навсегда, как дым, всё то, что до сих пор было пережито; он опустился в изнеможении на лавочку и горькими слезами приветствовал новую, неведомую жизнь, которая теперь начиналась для него…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка, мӗншӗнне хӑй те пӗлмесӗр, вырӑнтан сиксе тӑчӗ те тулалла вирхӗнчӗ.

Егорушка, сам не зная зачем, рванулся с места и полетел из комнат.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Куҫне карса лартнӑ куҫҫулӗ витӗр куккӑшпе Христофор атте мӗнле тухса кайнине Егорушка кураймарӗ.

Сквозь слезы, застилавшие глаза, Егорушка не видел, как вышли дядя и о. Христофор.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка ун аллине чуптурӗ те йӗрсе ячӗ.

Егорушка поцеловал ему руку и заплакал.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл кӗсйинчен укҫа енчӗкӗ кӑларчӗ, Егорушка енне ҫурӑмӗпе тӑрса, унта вак укҫисене чылайччен чӑнкӑртаттарчӗ, вара, вунӑ пуслӑххине тупсан, ӑна Егорушкӑна пачӗ, Христофор атте ассӑн сывларӗ те васкамасӑр Егорушкӑна пиллерӗ.

Он вынул из кармана кошелек, повернулся к Егорушке спиной, долго рылся в мелкой монете и, найдя гривенник, дал его Егорушке, О. Христофор вздохнул и, не спеша, благословил Егорушку.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка тӗлӗнсе итлерӗ, карчӑкӑн питне, ҫӑм пӗрчиллӗ шӗпӗнне, куҫҫуль йӗрӗсене сӑнарӗ…

А Егорушка слушал, дремал и рассматривал лицо старухи, ее бородавку с волосками, полоски от слез…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кил хуҫи хӗрарӑмӗ ҫурма сасӑпа калаҫрӗ, пӑлханнипе вӗҫсӗрех пӳрнескине ҫӗре ӳкерчӗ, Катя вара, ун ачин ачи, ӑна шырама сӗтел айне кӗре-кӗре кайрӗ; унта вӑл кашнинчех чылай вӑхӑт тухмасӑр ларчӗ, ахӑртнех, Егорушка урисене пӑхрӗ пуль.

Хозяйка говорила вполголоса и то и дело от волнения роняла наперсток, а Катя, ее внучка, лазала за ним под стол и каждый раз долго сидела под столом, вероятно, рассматривая Егорушкины ноги.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тепӗр виҫӗ минутран Егорушка ӗнтӗ унпа юнашар ларчӗ, унӑн вӗҫсӗр-хӗрсӗр ыйтӑвӗсене хуравларӗ, ҫавна май ҫуллӑ купӑста шӳрпи ҫирӗ.

Через три минуты Егорушка уж сидел рядом с ней, отвечал на ее бесконечные расспросы и ел жирные горячие щи.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка ун ҫине пӑхса илнӗ хыҫҫӑн пӗр хушӑ чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан вӑл мӗн ятлине ыйтрӗ:

Егорушка поглядел на нее, помолчал и спросил имя:

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл куҫне пӗр мӑчлаттармасӑр Егорушка ҫине пӑхать, ахӑртнех, хӑйне хӑй мелсӗррӗн туять пулмалла.

Она, не мигая, глядела на Егорушку и, по-видимому, чувствовала себя очень неловко.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка тепӗр пӳлӗме тухрӗ; кунта ҫӗвӗ машини ларать, чӳрече ҫинче шӑнкӑрч хупнӑ читлӗх ҫакӑнса тӑрать, залри пекех, турӑшпа чечек чӳлмекӗ нумай тата.

Егорушка вышел в другую комнатку; тут стояла швейная машина, на окне висела клетка со скворцом и было так же много образов и цветов, как и в зале.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Иван Иванычпа Егорушка ун патне ҫывхарчӗҫ.

Иван Иваныч и Егорушка подошли к ней.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Иван Иванычпа Егорушка кӗҫналӑка уҫрӗҫ те мӑянпа та куршанаклӑ хупахпа ӳссе ларнӑ пысӑк картиш курчӗҫ.

Иван Иваныч отворил калитку и вместе с Егорушкой увидел большой двор, поросший бурьяном и репейником.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Иван Иванычпа Егорушка хӗрлӗ ҫурт патне ҫитрӗҫ, тӑкӑрлӑка сулахаялла кӗчӗҫ, вара сылтӑмри виҫҫӗмӗш хапха патнелле пӑрӑнчӗҫ.

Иван Иваныч и Егорушка дошли до красного домика, повернули налево в переулок и направились к третьим воротам справа.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

«Сывӑ пул, кӳме!» — шухӑшларӗ Егорушка.

«Прощай, бричка!» — подумал Егорушка.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней