Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Егорушка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн Иван Иванычпа Егорушка часах урама тухрӗҫ.

Вскоре после чаю Иван Иваныч и Егорушка уж выходили из подворья.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка унта шултра вӑлча банки тӑварласа типӗтнӗ тачка пулӑ татки тата француз ҫӑкӑрӗ курчӗ.

Егорушка увидел жестяночку с зернистой икрой, кусочек балыка и французский хлеб.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Халь ӗнтӗ аван, — унӑн аллине чуптурӗ Егорушка.

— Теперь хорошо, — ответил Егорушка, целуя ему руку.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка хӗвелӗн чалӑш пайӑркисемпе минтер ҫине, диван ҫумне лартнӑ таса аттисем ҫине пӑхрӗ те кулса ячӗ.

Егорушка поглядел на подушку, на косые лучи, на свои сапоги, которые теперь были вычищены и стояли рядышком около дивана, и засмеялся.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка, ирччен вӑхӑт тата мӗн чухлӗ нумай юлнине аса илсе, диван хыҫӗ ҫумне ҫамкипе тӗртӗнчӗ, халӗ ӗнтӗ тӗтреллӗ те асаплӑ курӑмсенчен хӑтӑласчӗ тесе тӑрӑшма та пӑрахрӗ.

Егорушка вспомнил, что еще много времени осталось до утра, в тоске припал лбом к спинке дивана и уж не старался отделаться от туманных угнетающих грез.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унтан Егорушка вӑл турра мӗнле кӗлтунине курчӗ.

Потом Егорушка видел, как он молился богу.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка хӑвӑрт тӑрса ларчӗ.

Егорушка быстро поднялся и сел.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Робинзон тирӗкре темскер пӑтратрӗ те Егорушка патне пырса пӑшӑлтатрӗ:

Робинзон что-то размешал в блюдечке, подошел к Егорушке и зашептал:

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл сӑхманне хыврӗ, Егорушка вара хӑйӗн умӗнче Робинзон Крузене курчӗ.

Он снял кафтан, и Егорушка увидел перед собой Робинзона Крузе.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Йывӑр курӑмсенчен хӑтӑлас тесе, Егорушка куҫне уҫрӗ те ҫутӑ ҫине пӑхма тытӑнчӗ.

Чтобы отвязаться от тяжелых грез, Егорушка открыл глаза и стал смотреть на огонь.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка куҫне хупрӗ кӑна, хӑйне ҫавӑнтах номерте мар, аслӑ ҫул ҫинче, ҫунакан вут ҫумӗнче ларнӑ пек туйма тытӑнчӗ; Емельян аллине суллакаласа илчӗ, ӳпне выртакан хӗрлӗ пуҫлӑ Дымов Егорушка ҫине йӗкӗлтесе пӑхрӗ.

Егорушка закрыл глаза и ему тотчас же стало казаться, что он не в номере, а на большой дороге около костра; Емельян махнул рукой, а Дымов с красными глазами лежал на животе и насмешливо глядел на Егорушку.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ҫиес килмест… — хуравларӗ Егорушка.

— Не… не хочу… — ответил Егорушка.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл аллине Егорушка пуҫӗ ҫине хучӗ, питҫӑмартине тытса пӑхрӗ.

Он приложил руку к Егорушкиной голове, потрогал щеку и сказал.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Эп… эп чирлӗ! — терӗ Егорушка.

— Я… я болен! — проговорил Егорушка.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мӗн пирки ӳпкелешсе-хуйхӑрса каласа парасси ҫинчен шухӑшласа, Егорушка ҫамкипе диван ҫумне тӗртӗнчӗ те сасартӑк йӗрсе ячӗ.

Придумывая, на что бы такое пожаловаться, Егорушка припал лбом к стене дивана и вдруг зарыдал.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка пальтине хыврӗ, куккӑшпе Христофор аттен аллисене чуптурӗ, вара сӗтел хушшине ларчӗ.

Егорушка снял пальто, поцеловал руку дяде и о. Христофору и сел за стол.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка калаҫакан ҫыннӑн мрамор пичӗ ҫине пӑхрӗ те ку вӑл Дениска пулнине аса илчӗ.

Егорушка вгляделся в мраморное лицо говорившего и вспомнил, что это Дениска.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Лав ҫинчен аннӑ май Егорушка темле питӗ лайӑх палланӑ сасса илтрӗ.

Слезая с воза, Егорушка услышал чей-то очень знакомый голос.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ку таранччен Егорушка пӑрахутсене те, локомотивсене те, пысӑк юханшывсене те нихӑҫан та курманччӗ-ха.

Раньше Егорушка не видел никогда ни пароходов, ни локомотивов, ни широких рек.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Часах хӗвел тухрӗ, ҫӗре, ҫӑм миххисене, Егорушка тумтирне типӗтрӗ, анчах михӗ ҫинче выртакан ача ҫаплах чӗтрерӗ те чӗтрерӗ-ха.

Егорушка лежал на тюке и дрожал от холода, хотя солнце скоро показалось на небе и высушило его одежду, тюк и землю.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней