Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӑл пукан ҫинче айккӑн ларать, ун хыҫнелле сылтӑм аллине уснӑ, ҫӗрелле шуса аннӑ плащне сулахаййипе тытнӑ.Он сидел боком на стуле, свесив правую руку через его спинку, а левой придерживая сползший плащ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Тӗлӗрекен ҫурма тискер чечексем курӑк хушшинче чӑпарланчӑк; шӑрӑхпа ӗннӗскерсем пуҫӗсене уснӑ.Полудикие дремлющие цветы пестрели в траве и никли, обожженные зноем.
II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.
Вӑл сивлек курӑнуран чупса тенӗ пек иртрӗ те — тепӗр пӑрӑнчӑкра чӑннипех хӑраса чутах ӳкетчӗ: кунта кӗтесрен асӑрхаттуллӑн пӑхкаласа, сунартилле, стена ҫумне ҫурӑмӗпе тӗршӗнсе, питӗ япӑх тумлӑ ҫын тӑрать; аллинче — ҫӗрелле уснӑ ҫӗҫӗ.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.
Унтан йӗпе пичӗ ҫинче сарса тытнӑ пӳрнисем витӗр унӑн пӗр куҫӗ, телейсӗр те куҫҫульлӗскер, пуҫне уснӑ ҫапкаланчӑкӑн кӳлепине тӗсерӗ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.
Куҫ харшисене пӗркеленӗ, пуҫӗсене уснӑ, — тыткӑна лекни кӑмӑла каймасть мӗн.
III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Пысӑк куҫ кӗски тусанпа хуралнӑ ҫӑварлӑ тата шуранка сӑнлӑ, пуҫне уснӑ кӳлепене сӑнлать.Большое зеркало отразило понурую фигуру с бледным лицом и черным от пыли ртом.
VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Вӗсем йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, Давенант вара аллисене уснӑ та куҫӗсене чарса пӑрахсах хӗрсене тӗсет.Они осматривались, а Давенант смотрел на них, опустив руки и широко раскрыв глаза.
I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Тин ҫеҫ ӗҫе илнӗ тарҫи пуҫне уснӑ та пӳлӗмре шалта тӑрать.Только что нанятый слуга стоял в глубине помещения, опустив глаза.
I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Комендант урисене тӑсса ларать, пуҫне уснӑ, чӗлӗмне сивлеккӗн мӑкӑрлантарать.Комендант сидел с поникшей головой, протянув ноги, и мрачно курил.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.
Гнор сӗтел ҫумне вырнаҫрӗ; асаплӑ ӗнтӗркев ӑна пукапран тӑлласа хучӗ; вӑл пуҫне уснӑ аллисене чӗр куҫҫисемпе хӗстернӗ; вӑрахчен ҫапла ларчӗ, мӗнле пулса иртессе тӗшмӗртме хӑтланчӗ; чавси тӗлӗнче ывӑс чанклатрӗ; Энниок кантӑк умӗнчен пӑрӑнчӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Гнор хуравламарӗ, пуҫне уснӑ та — кунтан чӗррен тухаймасси пирки шухӑшлать.Гнор не ответил; опустив голову, он думал о том, что может не выйти живым отсюда.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Ҫухалнӑ укҫине курӑк хушшинче шыранӑ чухнехилле — Нок аллисене уснӑ та аялалла пӑхать.Нок стоял, опустив руки и глаза вниз, словно искал в траве потерянную монету.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Хальхинче, темшӗн, вӑл пуҫне уснӑ, никампа сӑмахламасӑр, никама тимлемесӗр тенӗн шӑпӑрт тӑрать…
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Ҫук, алӑ уснӑ ҫын пек курӑнмасть вӑл, таса кӑвак куҫне тартмасть.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Тарт пуҫне уснӑ, ҫыран хӗррипе ерипен пырать.
IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.
Юлташӗсем ӑна мӑкӑрланакан пушар еннелле тӗллесе кӑтартаҫҫӗ: вӑл енчен, ҫулпа, темле юланутлӑ ҫын, пуҫне уснӑ лашине уттарса, хӑй умӗнчен хӗрлӗрех сӑнлӑ вӑрӑм ӗмӗлкине хӑваласа килет.
6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Коля Руднев, куҫ хупаххисене уснӑ, ҫӑварне кӑшт уҫнӑ, — мӗн каланисене вӑйпах тӑнлама тӑрӑшать, — унӑн ҫамрӑк пичӗ ывӑннипе тӗссӗрленсе кайнӑ.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Лешсем пуҫӗсене уснӑ, шарламаҫҫӗ.
9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Килчӗҫ хай пирӗн ачасем, пуҫӗсене уснӑ — хӑйсене те намӑс ун ҫине куҫран пӑхма.Возвращаются наши ребята, головы повесили — самим стыдно в глаза ему глядеть.
1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Вӑл аллине — пуҫне уснӑ, йӗнерлемен пӗчӗкҫӗ хресчен лашин мӑйӗ ҫине хурать те, калаҫма тытӑнать:Он сказал, положив руку на понурую шею крестьянской неоседланной лошаденки:
3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.