Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

саккуна (тĕпĕ: саккун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсир яланах ыттисенчен принциплӑ пулнипе тата саккуна ҫирӗп пӑхӑнса тӑнипе уйрӑлса тӑнӑ та, тӑратӑр та.

Отличительной чертой работников этой профессии всегда были и остаются беспристрастность, принципиальность, четкое следование духу и букве Закона.

Юрист кунӗпе саламлани // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2020/12/03/glava- ... aet-s-dnem

Ҫак саккуна пӑсакан этем те сунар ӗҫӗнче ӑнӑҫлӑхсем тӑваймасть.

Человек, нарушивший этот обычай, навсегда лишается успеха в охоте.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Кун пек саккуна тигр кӑларнӑ-мӗн.

Такой закон людям дал тигр.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

«Ҫак саккуна халӑха пӗлтернӗ хыҫҫӑн пур хӗрарӑмсене те, вӗсем хӑйсен суя хитрелӗхӗпе, пите сӑрланипе, ларттарнӑ шӑлӗсемпе, ҫӳллӗ кӗлеллӗ пушмаксемпе арҫынсене илӗртсе, улталаса качча тухаҫҫӗ пулсан, вӗсене тухатмӑшсене тата ытти айӑплӑ ҫынсене айӑпланӑ пекех, айӑплаҫҫӗ.

«Все женщины, вне зависимости от их сословия и возраста, которые после опубликования данного закона прельстят какого-нибудь подданного Его Величества короля Англии с помощью парфюмерии, краски для лица, фальшивыми зубами, высокими каблуками и т. д. и этим, склонят мужчин к супружеству, будут также караться, как ведьмы и другие подобные преступники.

Косметика // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӗренессе вӑл, хӑйне кура, ӑста вӗреннӗ, анчах вӗренсе пӗтереймен, ӑна, саккуна хирӗҫ тӑракансемпе явӑҫнӑ тесе, шкултан кӑларса янӑ.

Учился он, как делал все остальное, прилежно и старательно, но окончить ученье ему так и не пришлось: его выгнали из института за связь с людьми, идущими против закона.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хам курса ҫӳренисене пӑхмасӑр, эпӗ ҫӗр чӑмӑрӗн варринче вутӑн тӗп вырӑнӗ пулмаллине ӗненетӗп, малашне те, нихӑҫан та ӗненме пӑрахас ҫук, — анчах ҫакна та татӑклӑ калатӑп: пӗтӗмпех сӑнаса пӗлеймен хӑш-пӗр условисем тӗнчери тӗрлӗ улшӑнусем ҫав саккуна пӑртак урӑхлатса улӑштарма та пултараҫҫӗ.

Вопреки тому, что я видел, я верю и буду всегда верить в центральный огонь; но я признаю, что еще недостаточно изученные физические свойства Земли смогут внести некоторые изменения в эту теорию.

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ухмах мар-ха, эрех ӗҫеп пулин те, саккуна чухлакалап.

Не дурак, я хоть и пью, но законы соблюдаю.

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Чӑнах та ӗнтӗ Зульӑна: эсӗ саккуна пӑхӑнмасӑр ӗҫлетӗн теме пултараҫҫӗ, анчах вӑл ҫак сӑмахсене калакан ҫынна ӑнланман пулӗччӗ, мӗншӗн тесен вӑл ҫынсене сиен тунине ҫеҫ саккуна хирӗҫле ӗҫ тесе шутлать.

Правда, Зуле могли бы сказать, что его действия противозаконны, но он не понял бы сказавшего эти слова, потому как всегда считал противозаконным лишь то, что приносит людям вред.

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫавӑнпах иртӗхеҫҫӗ саккуна пӑсассинче тӗрлӗ шайри чиновниксем, ҫав шутра депутатсем кӑна мар вӗсен ывӑл-хӗрӗсем те.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах та кунта Раҫҫей Конституцине, «Чӗлхе ҫинчен» саккуна пурнӑҫа кӗртесси, регионри тӑнӑҫлӑха сыхласа хӑварасси чи малта тӑмалла.

Но здесь главное реализация Конституции России, закона «О языке», сохранение стабильности в регионе.

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

Унчченех эпӗ бала ҫӳремелли платье тӑхӑннӑ пӗр-пӗр майрана курсан, темле аванмарланаттӑм, шикленеттӗм, халь вара манӑн сехре хӑпсах тухать; мана вӑл уҫҫӑнах саккуна хирӗҫле, ҫынсемшӗн хӑрушӑ, хатарлӑ япала пек туйӑнать, манӑн полицейские кӑшкӑрас, хӑрушлӑхран хӑтӑлма хӳтӗлекене чӗнес, ҫав хӑрушӑ япалана куҫ умӗнчен тасаттарас килет.

И прежде мне всегда бывало неловко, жутко, когда я видал разряженную даму в бальном платье, но теперь мне прямо страшно, я прямо вижу нечто опасное для людей и противузаконное, и хочется крикнуть полицейского, звать защиту против опасности, потребовать того, чтобы убрали, устранили опасный предмет.

IX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Шалти тӑшмансем тесе эпир пӗтӗмпех саккуна хирӗҫле тӑракансене калатпӑр.

Унутренними врагами мы называем усех сопротивляющихся закону.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пӑлхава ӑнӑҫтарайманнисене темле те хӑртса пӗтеретчӗҫ, ҫӗнтерекенсен вӑйӗ саккуна кӗрсе ҫитрӗ: пӑлхавҫӑсем чӑтса кӑна тӑччӑр!

Допускалась любая низость по отношению к поверженному, ибо все насилия победителей были узаконены. Vае victis!

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек фотоӳкерчӗк саккуна хирӗҫ пынине пӗлтерме пултарать, вӑл ӳкерчӗке ҫынсем хушшинче салатни питех ӑслӑ пулмасть тесе, ӳкерчӗкне республикӑ ҫинчен калакан статйи мӗнӗпех шаларах чиксе хурать.

Но, сообразив, что распространять столь крамольные фотографии не очень благоразумно, убрал их подальше вместе с республиканскими статьями.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов ҫак саккуна хирӗҫ ҫырнӑ йӗркесене тӗплӗн вуласа тухрӗ те, унӑн илемсӗр пичӗ йӑл кулкаласа илчӗ.

Заманов внимательно прочел эти крамольные строки, и на его некрасивом лице заиграла какая-то неопределенная улыбка.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Калатӑп-ҫке сана, пӗтӗм ҫемьем саккуна хирӗҫ пырассипе аташнӑ.

— Я тебе повторяю, что вся моя семья заражена крамолой.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Община тата хӑй енчен, шкулсене пӑхса тӑракансемпе килӗшмесӗрех, Радӑна та вӑл саккуна хирӗҫ тӑраканӑн тусӗ тесе, шкул ӗҫӗнчен кӑларса ячӗ, Михалаки Алафрангов вара, вӗренекенсене вӗри шухӑшран «сӗврӗлтерес» тесе, арҫын ачасен шкулне хуптарчӗ.

Община, со своей стороны, наперекор мнению попечителей, поспешила выгнать из школы Раду, как возлюбленную крамольника, а Михалаки Алафранга предложил временно закрыть мужское училище, чтобы его «проветрить».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ҫав сӗтӗрӗнчӗкӗн хушамачӗ Огнянов марах ӗнтӗ, — шухӑшларӗ Стефчов, — Лозенград ҫынни те мар, ку пӗрремӗш тейӗпӗр, иккӗмӗшӗ, Петканчовӑ урамӗнче никама та мар, ӑнах хӑваланӑ, саккуна хирӗҫ ҫырнӑ листовкӑсем те унӑнах пулнӑ.

«Да, фамилия этого бродяги не Огнянов, — думал Стефчов, — и родом он вовсе не из Лозенграда, это первое; во-вторых, на Петканчовой улице гнались за ним, и крамольные листовки принадлежали ему.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Голос! Голос!» тесе кӑшкӑрчӗ — саккуна хирӗҫ пырать тейӗн ҫав, хӑй, тупата, сиксе чӗтрерӗ.

Кричит: «Голос! Голос!» — словно какая припадочная, а сама вся дрожит от страха.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Огнянова юратать, хӳтӗлет те ӑна, анчах хӑй умӗнче саккуна хирӗҫ пӗр-пӗр сӑмах каласанах вӑл ун пек шухӑшпа пурӑнни ӑса пӗлтермен япала тесе хӑтӑрать.

Самую мысль об этом он называл безумием и строго отчитывал Огнянова, которого любил и всегда защищал, за каждое крамольное слово, сказанное в его присутствии.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней