Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗпенсе (тĕпĕ: йӗпен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫул хӗрринчи лутра курӑк пӗтӗмпех йӗпенсе кайнӑ.

Мокрела низкорослая трава вдоль дороги.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑртланса тӑракан ҫӳҫӗ, тарпа йӗпенсе, ҫамки ҫинелле усӑннӑ.

Мокрые от пота, прямые волосы падали на лоб.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ирина йӗпенсе саланнӑ ҫивӗтне пуҫтарчӗ.

— Ирина собрала мокрые косы.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӗпенсе кӳтнӗ сасӑсем юрра сӳрӗккӗн пуҫласа ячӗҫ те часах чарӑнчӗҫ.

Отсыревшие голоса вяло потянули песню и замолкли.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тарпа йӗпенсе нӳрелнӗ сарӑрах тӗксӗм ҫӳҫӗ куҫӗ ҫине усӑнса аннӑ.

Над глазами низко свисали прямые, мокрые от пота темнорусые волосы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

йӗпенсе лӑймакаланнӑ бруствер хыҫӗнчи лачакаллӑ шурлӑх тӗлӗнче тӗтре йӑсӑрланать.

За осклизлой стеной бруствера над болотом качался туман.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗпенсе тухатчӗ — ҫавӑ кӑна, инкек ҫине, шывӗ хӗссе пычӗ, пӗрени, мур илесшӗ, сиксе тухса ҫапрӗ…

Искупался бы — и все, а тут, как на грех, вода наперла, бревно, чертяка его возьми, высунулось и садануло…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мускавра кашни утӑмрах кӗр ҫывхарни сисӗнет; бульварти йывӑҫсем ҫинче сарӑхса кайнӑ ҫулҫӑсем хунарсен ҫутинче шупка тӗспе вӗлтӗртетеҫҫӗ, сулхӑн ҫӗр ҫанҫурӑма ҫӳҫентерсе анаслаттарать, тротуар чулӗсем йӗпенсе ҫуталса выртаҫҫӗ, тӗпсӗр тӳперен кӗрхи ҫӑлтӑрсем ҫап-ҫуттӑн йӑлтӑртатса сиввӗн пӑхаҫҫӗ.

В Москве чувствовалась осень: на деревьях бульваров при свете фонарей блеклой желтизной отсвечивали листья, ночь дышала знобкой прохладой, мокро лоснились плиты тротуаров, и звезды на погожем небосклоне были ярки и холодны по-осеннему.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ман пуҫа ҫыхасчӗ ак, бинт йӗпенсе кайрӗ.

Мне бы вот голову перевязать, бинт промок.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫумӑрпа йӗпенсе лӳчӗркенсе пӗтнӗ ҫырӑвӑн кашни йӗркинчех хӗрхӳ тунсӑх сисӗнет.

И сквозь мятые, подмоченные дождем строки письма ощутимо дышала горькая грусть.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй пӗлекен ура сассисем тӳплетнине илтсен, вӑл пуҫне ҫавӑрчӗ, хӑйӗн пичӗ ҫине тахҫанах йӗр хӑварнӑ сивлеслӗхӗпе упӑшки ҫине пӑхрӗ; унӑн куҫӗсем Прокофьевич ҫӑварне хупласа хунӑ сухалӑн сывланипе йӗпенсе кайнӑ кӑтрашкисем ҫине тата сухалпа пӗрлех мӑкланса ларнӑ: пирчек те нӳрӗ мӑйӑхӗ ҫине ӳкрӗҫ.

На туп знакомых ей шагов повернула голову, с давнишней, прижившейся на ее лице суровостью глянула на мужа, остановила взгляд на мокрых от дыханья завитках бороды, теснивших рот Прокофьевича, на слежалых, влитых в бороду влажных усах.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах кулса ҫӳрекен Давыдкӑна, унӑн ҫынна этем вырӑнне хуман сассине, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шурӑ шӑлӗсене тахҫантанпах кураймасть вӑл.

Он чувствовал к вечно улыбающемуся Давыдке, к его пренебрежительному тону, даже к белым зубам непреодолимую неприязнь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хура сухалӗ ӑшӗнчен шучӗ ҫук шурӑ та таса, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шӑлӗсене кӑтартса йӑлтӑрарӗ те, пӗркеленчӗк мӑйне сылтӑмалла пӑрса, ҫавипе сулса ячӗ.

Он улыбнулся, разом обнажив в вороной бороде несчетное число белых, частых зубов, и занес косу, поворачивая морщинистую шею вправо.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑтӑмлӑхӗ пӗтнипе Григорий хутпа ҫавӑрнӑ чикарккӑн йӗпенсе кайнӑ вӗҫне чӑмлать.

Григорий нетерпеливо жевал размокший конец самокрутки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ак ӗнтӗ вӑл, хӑйӗн ҫӗнӗ аттине хыврӗ, ҫумӑрпа йӗпенсе хутланса пӗтесрен, тутӑрпа чӗркерӗ те пан лаши пек чупма тытӑнчӗ.

Вот, скинувши новые сапоги и обернувши в хустку, чтобы не покоробились от дождя, задал он такого бегуна, как будто панский иноходец.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Глаша, кунта ӑшӑнма та пулать, — терӗ Варвара Сергеевна, шаль тутрине салтса тата хӑйӗн куҫхӑрпӑхӗсемпе куҫхаршийӗсем самантрах йӗпенсе кайнине туйса.

— Глаша, а тут можно отогреться, — сказала Варвара Сергеевна, разматывая шаль и чувствуя, как и ресницы и брови ее сразу намокли.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сире канаш паратӑп, хушатӑп: тымарсем яланах йӗпенсе тӑччӑр тесе, ҫав ҫип пек ҫинҫешке серепесенчи нӳрӗ сыхласа усрӑр…

Даю и вам наказ: сохраните влагу, чтобы корешочки всегда были в мокроватом пушку…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн, пичӗпе мӑйне шӑлнӑ чухне, вӑл каллех тӗкӗр умӗнче чарӑнса тӑчӗ, йӗпенсе ҫемҫелнӗ кӑвак ҫӳҫне турарӗ, гимнастерка тӑхӑнса тӳмисене тӳмеленӗ чухне пуҫне ҫӗклесе: — Акӑ эпӗ хатӗр те… Алеша, кустӑрмасене сӑнчӑр тӑхӑнтарнӑ-и? — тесе ыйтрӗ.

Умывшись и вытирая лицо и шею, он опять остановился перед зеркалом, причесал мокрый седой чуб, затем надел гимнастерку и застегивая пуговицы, сказал: — Вот я и готов… Алеша, цепи на колесах есть?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор техникӑна вӗренмелли курссен ӗҫӗпе станицӑсене кайнӑ та, халӗ ывӑнса, типшӗмленсе, исленичченех йӗпенсе таврӑннӑ.

Тот ездил в станицы по делам технических курсов и вернулся усталый и промокший что называется до нитки.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сидор Акимович, санӑн «ворошиловка» епле, лешӗ, айлӑма акнӑскер? йӗпенсе пӗтмерӗ-и?

— Сидор Акимович, а как твоя «ворошиловка», та, что сеял в низине? не вымокла?

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней