Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑрах сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрах (тĕпĕ: хӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, хӑрах аллипе сӑрӗ хӑйпӑнса, ҫуркаланса пӗтнӗ сарлака чӳрече янаххи ҫине чавсаланса, тепӗр аллипе тусанлӑ кантӑк ҫинче эрешсем туса, нумайччен чӳрече патӗнче тӑчӗ, унтан ун тӑрук вӑхӑтлӑха ӑҫта та пулин каяс, хӑйӗн шухӑшӗсемпе пӗр-пӗччен юлас килчӗ.

Она долго стояла у окна, упираясь локтем одной руки в широкий облезлый, с потрескавшейся краской подоконник, выводя другой на пыльном стекле узоры, потом ей вдруг нестерпимо захотелось на время уйти куда-нибудь, остаться наедине со своими мыслями.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Газик алӑкне уҫса, унтан ҫӳлӗ те кӗрнек ҫын тухрӗ — хӑрах аллине шлепке тытнӑ, тепӗр алли ҫине кӗрхи пальто уртса янӑ.

Раскрыв дверцу, из «газика» вылез высокий плечистый мужчина, держа в одной руке шляпу, а через другую перекинув осеннее пальто.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шел, хӑрах харши хуҫӑлнӑ.

Жалко, дужка одна сломалась…

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ, хунчӑкам, мана ан хӗрхен, атту, сана кура, эпӗ те ӳлеме тытӑнатӑп, — хӑрах пит ҫӑмартине турткалантарса кулса ячӗ Дымшаков, — конференци ҫиттӗр-ха, ун чухне санӑн Коробинна тӗрӗссине куҫранах калӑпӑр.

— Ты меня, племянница, не жалей, а то, глядя на тебя, и я навзрыд заплачу, — судорожно усмехнулся Дымшаков, — дождемся конференции и Коровину твоему правду в глаза скажем.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Уксахласса уксахла та, — хӑрах урупа!

Хромай, так уж на одну какую-нибудь!

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич ҫаплах-ха хӑрушла йӑлтӑртатакан хӑрах куҫӗпе (теприне шыҫӑ хупласа илнӗ) шиклӗн те пӑлханчӑклӑн халӑх ушкӑнне ухтарчӗ, унтан сасартӑк, хӑйӗнчен темиҫе утӑмра кӑна Дарья тӑнине курчӗ те, урӑх никам ҫине пӑхмасӑр, ӳсӗр ҫын пек сулкаланса, пӗр утӑм ярса пусрӗ.

А Иван Алексеевич все так же тревожно, взволнованно шарил по толпе одним дико блестевшим глазом (другой затянула опухоль) и вдруг, остановившись взглядом на лице Дарьи, бывшей от него в нескольких шагах, неверно, как сильно пьяный, шагнул вперед.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий шинель тӑхисене вӗҫертрӗ, ӗсӗклесе макӑракан Натальйӑна хӑрах аркӑпа пӗркентерсе, хулпуҫҫийӗнчен ыталарӗ.

Григорий расстегнул шинель, одной полой прикрыл навзрыд плачущую Наталью, обнял ее.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗсӗ кайнӑ симӗс гимнастерка симӗсрех хӑмӑр тӑпра тӗсӗпе пӗрлешрӗ: тарӑн мар ҫыран Григорие ҫурхи шывпа юхса килнӗ хӑмӑр юшкӑн купи тӑрринче хӑрах ура ҫинче тӑракан хуралти тикӗш аҫин ҫивӗч куҫӗнчен пытарчӗ.

Вылинявшая защитная гимнастерка сливалась с зеленовато-бурой окраской почвы; ярок прикрывал Григория от зорких глаз сторожевого гусака, стоявшего на одной ноге возле воды, на коричневом бугорке вешнего наплава.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня командирӗ ун патнелле хӑрах утӑм туса та ӗлкӗреймерӗ — Григорий тӑнӑ ҫӗртех ҫара кӑкӑрӗпе юр ҫине тӳплетсе ӳкрӗ.

Не успел сотенный и шага сделать к нему, как Григорий — как стоял, так и рухнул ничком оголенной грудью на снег.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Виҫҫӗрен улттӑ турӑм, — мухтанчӗ Алешка, куҫне мӑчлаттарса тата хӑрах питҫӑмартине туртӑнтарса.

— Из трех шестерых сделал, — хвастался Алешка, мигая глазом, дергая щекой.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эй эс, генерал Платов! — ахӑрса ячӗ хӗҫ кӑна ҫакнӑ хӑрах хуллӑ Алешка Шамиль.

— Эй ты, генерал Платов! — ржал однорукий Алешка Шамиль, вооруженный только шашкой.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл учӗ ҫинчен сикрӗ, атӑ сӑмси йӗнер йӑранинчен ҫакланса ларчӗ те, ятлаҫса илчӗ, хӑрах ури ҫинче сиккелесе, теприне аллипе вӗҫертрӗ.

Он прыгнул с коня, носок сапога заело стремя, и Аникушка заругался, чикиляя, при помощи руки освобождая ногу.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унта хӗрлисем пӑрахса хӑварнӑ, хӑрах кустӑрми арканса пӗтнӗ, панорамӑсӑр ҫӗмрӗк оруди йӑваланса выртнӑ-мӗн.

Там оказалось брошенное красными полуразрушенное орудие, без панорамы и с разбитым колесом.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро вилен хӑрах еннелле усӑннӑ урисене майласа хурса наҫилккана йӑтрӗ.

Петро раздвинул отходившие свое ноги покойника, взялся за поручни.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вӑрӑм аркӑллӑ кавалерист шинелӗ ҫинчен ҫыхнӑ пиҫиххине туртса тӳрлетрӗ, казаксем тӑхӑнакан хӗрлӗ мулаххай хӑлхине хӑпартрӗ, маузерӑн йывӑҫ коробкине хӑрах аллипе йӑтса, васкамасӑр крыльца ҫине улӑхрӗ.

Он поправил солдатский ремень на длинной кавалерийской шинели, поднял с ушей наушники красного казачьего малахая и, придерживая деревянную коробку маузера, не спеша взошел на крыльцо.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич хӑрах куҫне пӑшалпа тӗлленӗ пек хӗстерчӗ те ҫӗнӗлле, тулса тӑкӑнакан хаяр тарӑхупа калаҫма тытӑнчӗ:

Мирон Григорьевич прижмурил глаз, будто прицеливаясь, и заговорил по-новому, с вызревшей злостью:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пуян казака хӑрах аллуна пар та, тепринче ҫӗҫӗ тытса тӑр, унсӑррӑн хӑй сана яшлаттарать…

— С богатым казаком одной рукой ручкайся, а в другой нож держи, а то саданет…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Дон урлӑ каҫса ҫитес чух малти тупӑ, ҫыран хӗрринчи шыв ҫисе ҫӳхетнӗ пӑра ватса, хӑрах кустӑрмипе шывалла путса анчӗ.

Но на выезде переднее орудие, сломав подмытый у берега ледок, обрушилось одним колесом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хускалмалла мар хытарнӑ ҫунаттисем сӑрт тӗмески хыҫӗнчен хупланса килекен шурӑ пӗлӗт ытамӗнче хӑрах еннелле чалӑшнӑ хура хӗрес пек курӑнаҫҫӗ.

На фоне надвигавшейся из-за бугра белой тучи мертво причаленные крылья его чернели косо накренившимся крестом.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл кӑштах ҫӗкленчӗ те, касса тикӗсленӗ ҫутӑ хӑмӑр мӑйӑхӗ айӗнче хӑрах тути хӗррипе ҫеҫ кулса, куҫӗсенчи, ватӑлса кайнӑ пӗтӗм сӑнӗ-питӗнчи сивӗ хӗлхеме тартманнипех, хыпаланса та хӗпӗртесе кайса аллине тӑсрӗ:

Он привстал и, улыбаясь из-под подстриженных каштановых усов одними губами, храня в глазах, во всем постаревшем лице неприступную суровость, растерянно и обрадованно протянул руку.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней