Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсен чарса чарӑнми хаваслӑхӗ чуп тунипе тинех канӑҫрӗ, вӗсем тытӑнкаланӑ сасӑпа пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ.

Их бурная радость искала выход в поцелуях и прерывистом шепоте.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех Огнянов килсе алӑка шаккарӗ те, Радӑна ури тытса тӑрас ҫук пек туйӑнса кайрӗ, вӑл ҫапах та хӑйне тыткалама вӑй ҫитерчӗ, алӑка пырса уҫрӗ.

Когда Огнянов наконец постучался, ноги у нее подкосились, но она овладела собой и бросилась открывать дверь.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо тухса кайрӗ, тинех ун чунне ҫӑмӑлтарах пулчӗ.

Колчо вышел от нее с облегченной душой.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ман унпа усӑ курма тивӗҫӗм ҫук ӗнтӗ тинех; эп Болгаринчен каясшӑн мар; эпӗ ирӗклӗхшӗн кӗрешсе пурнӑҫӑма хурасшӑн.

Но я уже не имею права пользоваться ими; я не хочу уезжать из Болгарии; я буду бороться и отдам жизнь за ее свободу.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тинех ҫак халиччен лӑпкӑ та йӑваш ҫыннӑн хӑюлӑхӗнчен тӗлӗнчӗ.

Огнянов теперь и сам дивился мрачной решительности этого юноши, еще недавно столь робкого и мягкого.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Врагов тинех алӑ пусрӗ, сӑнӗ вара хӑйӗн хуйха ӳкнӗ ҫыннӑнни пек.

Врагов подписался, но вид у него был горестный.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн та куҫҫулӗ тухнине ыттисем тинех асӑрхарӗҫ.

Теперь все заметили, что и он прослезился.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех ак пурте курса тӑчӗҫ, хапха уҫӑлчӗ те, картишне пӗр хресчен кӗрсе тӑчӗ, лӳчӗркеннӗ ҫӗлӗкпе вӑл, качака тирӗнчен ҫӗлетнӗ хресчен тумӗпе.

II вот все увидели, как ворота открылись и во двор вошел крестьянин в потрепанной шапке и широком крестьянском плаще из козьей шерсти.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех вӑл хӑй телейсӗр те кулӑшла ҫын иккенне ӑнланчӗ, ҫынна инкекрен ҫӑлас ӗҫре пулӑшма ӑна пит кансӗр ҫав.

Лалка поняла, как она смешна и несчастна, как трудно ей выступать в роли провидения.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех мӗншӗн иккенне те асне илчӗ-ха, вӑл Соколова инкекрен ҫӑлма тухнӑ-ҫке.

Но вот она вспомнила, что пошла спасать Соколова от неминуемой беды.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов тинех Стефчов панӑ ҫырӑва хӗвӗнчен кӑларса уҫкаларӗ, хӳтӑн ҫырман енне кӑвар умӗнче ӑшӑтмалла тытрӗ те чӑтӑмлӑн кӗте пуҫларӗ.

И тут Заманов вытащил из-за пазухи письмо, взятое у Стефчова, развернул его, поднес чистой, не исписанной стороной к огню и стал терпеливо ждать.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак паян, хӑйӗн ӑсран кайнӑ хӗрӗпе сӑмахланӑ хыҫҫӑн, Бяла Черкварах ав халь-халь вут-ҫулӑм тухма пултарасса тинех ӑнланса илчӗ.

Сегодня же из разговора со своей взбалмошной дочерью он понял, что и в Бяла-Черкве вот-вот вспыхнет пламя.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пулас пӑлхавӑн вӑрттӑнлӑхӗ тинех вӑрттӑн пулма чарӑнчӗ; ҫавна хӑлхасӑр ҫын та илтет.

Тайна предстоящего восстания перестала быть тайной; о нем и глухие слыхали.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калчо татах флягине ҫӗклерӗ вӑл тинех асӑрхарӗ халиччен хӑй курман ҫын ларнине.

Калчо опять поднял флягу, и тут только он заметил Огнянова, которого не встречал раньше.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех вӗсем ту тӑррине хӑпарса ҫитрӗҫ.

Наконец они добрались до одной вершины.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновпа Остен тата Спиридончо, жандармсене чӗррӗн хӑвармастпӑр тесе, турӑш умӗнче тупа тусан тинех вӑл килӗнче юлма сӑмах пачӗ.

Он согласился остаться дома после того, как Огнянов, Остен и Спиридончо поклялись ему перед образом, что не оставят в живых обоих полицейских.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко кунта нимӗн те шӳтлени ҫуккине тинех ӑнкарчӗ те, малтан тӗлӗнсе, унтан тарӑхса ҫапла каласа хучӗ:

Поняв наконец, что дело нешуточное, Рачко сначала удивился, потом вознегодовал:

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах темле чӑтлӑха пырса кӗчӗ, кунта вӑл нихҫан та пулса курман, тинех вара хӑй аташнине ӑнланса илчӗ.

Вскоре он попал в какую-то чащобу и понял, что заблудился.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тата икӗ сехет утрӗ вӑл, ӗнтӗ ял хыҫҫӑн ял кая тӑрса юлчӗ, малта тинех темӗн ҫуталнӑ пек курӑнчӗ.

Он шел еще часа два, миновал еще несколько деревень, и, наконец, впереди что-то забелело.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Катара пӑшал шалтлатни янӑраса кайрӗ те, Огнянов тинех хӑй ӑҫта иккенне асне илчӗ.

Где-то раздался выстрел, и Огнянов вернулся к действительности.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней