Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тинех тармашкӑн та май ҫукчӗ.

Да бежать было бы и невозможно.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех ӑна пӑшалпа пемешкӗн те кансӗр пула пуҫларӗ.

Теперь в него трудно было бы попасть и пулей.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пырӑр хӑвӑр вырӑнӑра, — терӗ вара лӑпкӑнах, — пӑлхав ялавне ҫӗклерӗмӗр, тинех ӳкӗнме те юрамасть.

— Расходитесь по своим местам, — проговорил он спокойно, — мы подняли знамя восстания, и теперь уже поздно раскаиваться…

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хушӑра ӑна Карнарти ҫуртра пулса иртнӗ пӑтӑрмах пирки асне илмешкӗн аванах та пулмарӗ, анчах ҫак хӑрушӑ ҫынсен хушшинче Огнянов шӑлтах тусӗ пек курӑнса кайрӗ те, хайхискерӗн тинех чӗлхи уҫӑлчӗ.

Правда, он сохранил не очень-то приятное воспоминание об Огнянове, но среди этих страшных людей Огнянов показался ему своим человеком, чуть ли не приятелем, и язык у него развязался.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан акӑ тинех фитиле пӗчӗк ҫулӑм явса илчӗ.

Наконец по фитилю побежало маленькое белое пламя.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тинех Кандов еннелле ҫаврӑнчӗ.

Огнянов повернулся к Кандову.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех куҫӑм уҫӑлчӗ…

С глаз моих спала пелена…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тинех Радӑна пӑхса илчӗ.

Только теперь он взглянул на Раду.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак шухӑшпа ҫунатланнӑ Кандов, тинех хӑтӑлатӑп иккен тесе, вырӑссен юррине шӑппӑн юрласа ячӗ:

И окрыленный этой мыслью, обрадованный этим спасительным решением, Кандов стал тихо напевать припев популярной русской песни:

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗтмен ҫӗртен вӑраннипе манӑҫа юлнӑ тӗлӗк пек пӑтрашӑнчӗ унӑн сӑнарӗ, пӑтрашӑнчӗ те йӑлтах ҫухалчӗ; куҫ умӗнчи карӑм сирӗлсе анчӗ, тинех ӑна мӗн курмалли пит лайӑх палӑрса тӑрать, мӗн пурри пӗтӗмпе ӑнланмалла пек, кулленхи кашни пулӑм та кашни пусӑм ӑна интереслентерме тытӑнчӗ.

Бледный, безжизненный и бесплотный, он терялся в беспредельной мгле, как сон, развеянный внезапным пробуждением; и Кандову казалось, будто он очнулся от сна, родился вновь; пелена спала с его глаз, теперь он все видел ясно, все понимал, интересовался всем окружающим, всеми мелочами жизни.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ӗнтӗ тинех йывӑр тертрен хӑтӑласса туя пуҫларӗ.

Он чувствовал, что тяжкое бремя свалилось у него с плеч.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех эп телейлӗ пултӑм!»

Как я теперь счастлив!»

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чунӑм тинех акӑ, вӑраннӑ ӑмӑрт кайӑк ҫунат авӑсса вӗҫнӗ пек, тӗнчен вӗҫӗ-хӗррисӗр уҫлӑхнелле ирӗккӗн те канӑҫлӑн вӗҫсе хӑпарчӗ…

Но теперь она, как пробудившийся орел, расправляет крылья и, как он, вольно и свободно парит в бесконечных просторах…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех вӑл кама пытарнине пӗлчӗ, Лалкӑна та ҫийӗнчех палласа илчӗ.

И тут Кандов увидел, кого хоронят, он сразу узнал Лалку.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех хайхи ҫурт мӗлки кӳленчӗкрен те тухрӗ, ҫур урам ҫап-ҫутӑ пулса тӑчӗ, Кандова хӑйне тесен вара тин кӑна хӗвел тухассӑн туйӑнчӗ…

Наконец тень сползла и с канавы, оставив другую половину улицы залитой ярким светом, Кандову показалось, будто солнце только что взошло…

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулана тинех чун кӗрсе ҫитрӗ тейӗн, кулленхи шӑв-шав кӗрлеме тытӑнчӗ.

В городе началось оживленное движение, и его разнообразные шумы слились в единый гул.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗре тинех телейлӗ чун кӗчӗ тейӗн, ҫынсем ирӗксӗрех ӑна тинкерчӗҫ; анчах вӗсенчен нумайӑшӗ ӑна ырӑ сунмасть, хӑшӗ-пӗри хурлас кӑмӑл та хывать, мӗншӗн тесен иртнӗ кунсенче Рада пирки тем те пӗр элеклесе сӑмах-юмах юптарчӗҫ.

Девушка расцвела от счастья и притягивала к себе все взгляды; но многие из них были недоброжелательны, иные даже исполнены презрения, потому что в последние дни о Раде стали говорить очень нехорошо.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ сиссе илнӗ пулсан та тинех ӗлкӗрейместчӗҫ: ҫав гигантла идейӑна — ту таврашне тӳнтер ҫавӑрса хума пултаракан куҫа курӑнми Марко Королевича пӗтерсе лартмашкӑн вӗсен пысӑк тӗрмисем те ҫитмен, касмӑкласа илмешкӗн те вӑрӑм сӑнчӑрӗсем пулман.

Да если бы и предвидели — все равно было бы уже поздно: у них не было ни такой обширной темницы, ни такой длинной цепи, чтобы им удалось заточить и сковать гигантскую идею — этого незримого Крали Марко, способного перевернуть горы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Патриотла юхӑмра вӗсем, чӑн та, кӑштах кӑна курӑнкалаҫҫӗ-ха, анчах тинех чӑрмантарми пулчӗҫ ӗнтӗ вӗсем, сутакансен ҫулӗпе утми пулчӗҫ.

Правда, они принимали небольшое участие в патриотическом движении, но и не препятствовали ему, не становились на путь предательства.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бейзаде мӗнлерех ҫын иккенне тинех пӗлсе ҫитрӗн-им?» — тенӗ пек курӑнчӗ вӑл.

Смекнул теперь, что за человек Бейзаде?»

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней