Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Курма пынӑ халӑх сывлӑш ҫавӑрма шикленсе ӑна тинкерсе пӑхать, пурте вӑл Геновевӑпа курнӑҫасса чӑтаймасӑр тенӗ пек кӗтсе тӑраҫҫӗ.

Зрители, затаив дыхание, впились в него глазами, ожидая его встречи с Геновевой.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Граф ӑна ҫыру вуласа пачӗ, ҫырура Геновева хӑйне вӗлерекене каҫаратӑп тенӗ.

Граф прочел ему письмо, в котором графиня писала, что прощает и своего погубителя.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула тиканӗсем оркестрта сӗрме купӑспа вӗҫӗмсӗр тенӗ пек Австри гимнне шӑрантаратчӗҫ, вӗсем ӗнтӗ нимӗҫ графинине чысланӑ май ҫав кӗвве калатчӗҫ пулмалла.

Оркестр, состоявший из местных цыган-скрипачей, почти беспрерывно играл австрийский гимн, очевидно в честь немецкой графини.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрарӑмсенчен пуринчен ытла Гинка шавларӗ, пьесӑна вӑл пӑхмасӑр пӗлет, хӑйпе юнашар ларакансене вара пӗрремӗш курӑнура граф мӗн-мӗн калассине сӑмах вӗҫҫӗн сӑмах тенӗ пек каласа тӑрать.

Из дам больше всех шумела тетка Гинка; она знала пьесу наизусть и рассказывала соседям, какие будут первые слова графа.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам мӗнле рольте вылянине ҫуртсерен тенӗ пек ыйта-ыйта пӗлеҫҫӗ, Огнянов граф ролӗнче пуласса хӗпӗртесе пӗлчӗҫ.

В каждом доме с интересом говорили о том, кто какую роль получил, и с удовлетворением узнавали, что Огнянов будет играть графа.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Текех чӑтса тӑрайман выҫлӑха пула вӑл ирӗксӗрех тусем ҫинчен аннӑ, пӗр-пӗр ҫынна курсан, пӑшалпа та пулин хӑратса ҫӑкӑр ыйтӑп тенӗ

Нестерпимый голод заставил его спуститься с гор, причем он решил, что попросит хлеба у первого встречного, приставив ему к груди пистолет…

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник хӑнипе Огнянов пӗрне-пӗри пӗрре пӑхсах палласа илчӗҫ, иккӗшӗ те харӑс тенӗ пек кӑшкӑрса ячӗҫ:

Гость мельника и Огнянов, взглянув друг на друга, оба враз вскрикнули:

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрӑри «Ҫӗршыв ирӗкӗшӗн кас та чик!» тенӗ ҫаврӑм патне ҫитнӗ чух кӑмӑл ҫӗкленӗвӗ чи ҫӳле хӑпарчӗ пулинех, ҫынсем, ҫӗҫӗпе сенӗҫке ҫӗклесе, сулкалашса юрлама тытӑнчӗҫ.

Когда дошли до стиха «Руби, коли, чтоб родину освободить!», воодушевление дошло до своей высшей точки, и над головами замелькали ножи и вилки.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо ним ӑнланмасӑр тенӗ пек Радӑна пӑхрӗ.

Бойчо смотрел на девушку в недоумении.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑпа Бойчо енне ҫулӑмлӑн пӑха-пӑха илчӗ, лешсем те ӑна салтакланнӑ кӑмӑлпа тенӗ пек пӑхса хӗпӗртерӗҫ.

И метал пламенные взгляды на Раду и Бойчо, которые позабыли о своих недавних сладостных волнениях и заразились его воинственным пылом.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн каланине хӑй те пӗлмест вӑл… нумай пулмасть-ха, вӑл ман пирки шпион та тенӗ.

Сама не знает, что говорит: не так давно обзывала меня шпионом.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапах та хӑй калас тенӗ сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Сделав над собой усилие, он продолжал свою исповедь:

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах йӗрӗнтермӗш Стефчов йӗксӗкленнине пула, Огнянов шкулта экзамен ирттерсе ырӑ кӑмӑлне кӑтартни элекҫӗсен ҫӑварне часах хуптарчӗ, халь тесен Огнянова кашни ҫуртра тенӗ пек хисеплӗҫҫӗ, ӑна сума сӑваҫҫӗ.

Но его благородный поступок на экзамене, вызванный низостью Стефчова, мгновенно заткнул рты клеветникам и открыл для него все двери и все сердца.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Таптаннӑ ҫӗлен ураран сӑхасшӑн пулса пуҫне ҫӗкленӗ чух ӑна лапчӑтса вӗлермелле, вӑл пит илемлӗ кӗрешӳ, этем хӑйне ҫӑлас тенӗ туйӑмпа кӗрешет иккен — вӑл паттӑр кӗрешӳ, пӗтӗм этемлӗх ячӗпе вӑйне хӗрхенмест пулсан — вӑл таса кӗрешӳ.

Она красива, даже когда борется червь, поднимающий голову, чтобы ужалить наступившую на него ногу, она героична, когда человек борется из чувства самосохранения, и она священна, когда люди ведут ее во имя человечества.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл крепоҫран тарса тухрӗ, халь те пулин ют ятпа пурӑнать, тӑван кил-йышӗпе те тахҫан пӗлнӗ тусӗсемпе курнӑҫаймасть, ӑна хӑйне сехетсерен палласа илме пултараҫҫӗ, каллех хупса хурасран та сыхланмалла, иртен кунра вӑл хӑй валли хаваслӑх-мӗн кӗтмест, ӳлӗм чипер пурӑнӑп-ха тенӗ шанчӑк та тытмасть вӑл, — ҫакӑн пек ҫынна пӗртен пӗр аслӑ идейӑ кӑна Болгарие таврӑнмашкӑн хистеме пултарнӑ, вара вӑл, ҫакӑнта икӗ ҫын вӗлернӗ хыҫҫӑн та, тӑван ҫӗршывне пӑрахса каясшӑн пулмарӗ.

Такого человека, как он, — бежавшего из крепости, живущего под чужим именем, лишенного всяких семейных и общественных связей, ежечасно подвергающегося опасности быть узнанным и выданным, не ожидающего от жизни никаких радостей — такого человека одна лишь великая идея могла заставить приехать в Болгарию и не покинуть ее даже после того, как он совершил два убийства…

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Болгарие вӑл ӑна ирӗке кӑларас тенӗ таса ӗмӗтпе таврӑнчӗ ҫав.

Да, он вернулся в Болгарию, чтобы работать для ее освобождения.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех лӑпланчӗҫ, лӑпланнӑ май Огнянова хисеплесси те малтанхи пекех пулса тӑчӗ, каллех ӑна пурте тенӗ пекех тус вырӑнне хучӗҫ.

Опять водворилась тишина, а вместе с нею вернулось сочувствие к Огнянову, и все снова стали смотреть на него дружелюбно.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑпа Огнянова хутне кӗрес тенӗ пек ҫӗкленнӗ ӑшӑ кӑмӑл кӗтмен ҫӗртен сӗврӗле пуҫларӗ, ҫынсем шӑпланни кун пек юрамастчӗ тенине пӗлтерчӗ.

Общая симпатия к Раде и Огнянову внезапно охладела, смешалась с молчаливым неодобрением.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗри ун енне ӳпкелешнӗ майлӑ пӑхать, тепри куҫ кӗрет тенӗ пек хӗпӗртет.

Одни смотрели на молодую учительницу с укоризной, другие — с одобрением.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта мӗн пулса иртнине пӗлес тенӗ пек, ҫынсем пӑшӑрханса пӗр-пӗрин ҫине пӑхаҫҫӗ.

Все растерянно смотрели друг на друга, как бы спрашивая: что здесь происходит?

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней