Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

еннелле сăмах пирĕн базăра пур.
еннелле (тĕпĕ: еннелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл янахӗпе, утравӑн леш еннелле тӗллесе, сӗлтсе илчӗ.

Он мотнул подбородком по направлению к другому краю острова.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такки тытрӑмӑр ӑна эпир, Петя хӗпӗртенипе нимӗн тума пӗлмесӗр ун еннелле ыткӑнсан, вӑл куҫне хӗссе кулса кӑна илчӗ.

Мы словили его наконец, и он только зажмурился и засмеялся, когда Петя набросился на него, подпрыгивая от волнения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Николай Антоныч нимӗн туйман пек мал еннелле пӑхса тӑчӗ.

Но, как бесчувственный, стоял, глядя прямо перед собой, Николай Антоныч.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каймаллаччӗ-ши манӑн е тата кӑштах тӑмаллаччӗ-ши, пӗлеймерӗм; вӑхӑт ҫичӗ сехет еннелле сулӑнчӗ, кашни самантрах Катя шӑнкӑртаттарма пултарать.

Я не знал, оставаться мне или уйти, — было уже семь часов, и каждую минуту могла позвонить Катя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Васкамасӑр утрӑм эпӗ — малтан Горьки урамӗ патнелле, унтан Воротниковски еннелле.

И я медленно пошёл — сперва по направлению к улице Горького, потом по Воротниковскому переулку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тухтӑр еннелле пӑхса, мана ответ пачӗ.

Он обращался к доктору, но отвечал мне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл ман еннелле ҫаврӑнчӗ.

Вдруг он обернулся ко мне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла ӗнтӗ, Заполярьенчен вӗҫсе тухса, ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ еннелле ҫул тытнӑ чухне пурте йӗркеллех пулчӗ темелле.

Итак, всё было в порядке, когда мы поднялись в Заполярье и взяли курс на северо-восток.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Заполярьенчен вӗҫсе тухса ҫурҫӗр-хӗвеланӑҫ еннелле ҫул тытнӑ чухне акӑ кам-кам пулнӑ пирӗн самолет ҫинче: тӗксӗм кантӑклӑ куҫлӑх тӑхӑннӑ тухтӑр, куҫлӑхӗ вара унӑн сӑнне тӗлӗнмеллипех улӑштарнӑ, вӑл хӑвӑртрах ҫитес ҫӗре ҫитсе ӳкесшӗн ҫунни палӑрать, тетри — манӑн бортмеханик — Лури, ӑна пӗтӗм Заполярье пӗлет темелле, ҫук пӗр унта ҫеҫ те мар, вӑл пӗр-пӗр ҫӗрте виҫ-тӑватӑ кунлӑха чарӑнсанах ӑна пурте пӗлсе ҫитеҫҫӗ, тепри вара эпӗ.

Вот кто был на самолёте утром 5 марта, когда мы поднялись в Заполярье и взяли курс на северо-восток: доктор, очень озабоченный, в тёмных очках, которые удивительно его изменили, мой бортмеханик Лури, один из самых популярных людей в Заполярье или в любом другом месте, где он появлялся хотя бы на три — четыре дня, и я.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман еннелле ҫаврӑнчӗ те вӑл: «Вӑхӑт ҫитрӗ, тытӑнас!» терӗ.

И, обратясь ко мне, сказал: «Теперь пора!»

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ман куҫӑмсем те ҫав еннелле тӗллерӗҫ те, эпӗ тӗксӗмлӗхре Атӑл тӑрӑх темскер юхса аннине куртӑм.

Глаза мои приняли то же направление, и я увидел в сумраке что-то плывшее вниз по Волге.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Пӗлместпӗр, турӑ пӗлет-и тем, — тесе хучӗҫ кӗсменҫӗсем, пӗр еннелле пӑхса.

— Не знаем, бог весть, — отвечали гребцы, смотря в одну сторону.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унтан ман ҫине пӑхса илчӗ, — ара эпӗ Нина Капитоновнӑпа пӗрле килнӗ-ҫке-ха, анчах часах пуҫне урӑх еннелле ҫавӑрчӗ.

Она посмотрела на меня — потому что я пришел с Ниной Капитоновной, — но сразу же отвела глаза.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ӑна вӑратма та хӑтланса пӑхрӑмӑр, анчах та вӑл, ыйӑх тӗлӗшпе, пӗчӗк ача пек кулса ячӗ те, тепӗр еннелле ҫаврӑнса выртрӗ.

Мы пробовали разбудить его, но он только засмеялся во сне, как ребенок, и перевернулся на другой бок.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев аллине сӗтел ҫинчен илчӗ, Николай Антоныч еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Кораблев снял руку со стола и с интересом обернулся к Николаю Антонычу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сиртен ҫакна ыйтатӑп, — терӗм эпӗ хыттӑн, унтан Николай Антоныч еннелле ҫаврӑнтӑм, — хӳтӗлекенсем пулмасан, пирӗн шкулта ҫакӑн пек Ромашов пурӑнма пултаратчӗ-и?

Я вас спрашиваю, — сказал я громко и обернулся к Николаю Антонычу, — мог ли существовать в нашей школе такой Ромашов, если бы у него не было покровителей?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Каҫарӑр, — Лихо еннелле ҫаврӑнса каларӑм эпӗ.

— Извиняюсь, — повернувшись к Лихо, сказал я неловко.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Икӗ минутран Ваня ҫӗнӗ шинель, яка пуҫӗ ҫине тиртен ҫӗленӗ ҫӗнӗ ҫӗлӗк тӑхӑнса батарея еннелле, командир блиндажне шыраса утрӗ.

И через две минуты Ваня в новой шинели и новой цигейковой шапке, которая глубоко сидела на его стриженой, скользкой голове, уже шёл по расположению батареи, разыскивая командирский блиндаж.

18 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Вара вӑл пӗр васкамасӑр, чӑн-чӑн хуҫа пек, япаласене пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна иле-иле хучӗ, кашни япалине уйрӑмӑн ҫутӑ еннелле тытса пӑхрӗ.

Тогда он не торопясь, по-хозяйски стал перебирать и перекладывать их, внимательно рассматривая каждую вещь в отдельности на свет.

17 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Вӗсем виҫҫӗшӗ те, хӗрӗх пӗрремӗш ҫулхи июнь уйӑхӗнчи хӑрушӑ ир, Минск еннелле каякан ҫул ҫинче пӗтнӗ.

Они все трое погибли по дороге в Минск, в то страшное июньское утро сорок первого года.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней