Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫавӑнпа та пӗтӗм халӗпе ҫав пулас кӗрешӗве тилӗрсе кӗресшӗн пулчӗ, мӗн пуласса пӗлмен ҫӗре, чи хӑрушӑ ҫӗре мӗн пулать те мӗн килет тесе ыткӑнса кӗрсе, ӑсран ярас пек атмосферӑра путса анса хама канӑҫлӑх кӳрӗп терӗ…
И он решил весь отдаться предстоящей борьбе, кинуться навстречу неизвестности и опасностям, чтобы потонуть в этих бурных волнах, чтобы упиться раскаленной атмосферой безумного воодушевления и революционного пафоса…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ан хӑвӑн ырханкка лашу ҫинчен, чуп ту пирӗн таса ҫӗре, выльӑх!
Слезай со своей клячи, скот, целуй нашу священную землю!..

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Епле эс ҫак таса ҫӗре таптама хӑятӑн?..
Как ты смеешь топтать эту священную землю?..

— Ҫутӑлнӑ ҫӗре ман К. хулине ҫитмелле.
— Мне на рассвете надо быть в К.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑр тата вӑйлӑрах ҫума тытӑнчӗ, халь ӗнтӗ вӑл ҫӗре лӳшкентерсех ячӗ, Лалка ҫаплах, хӑйне пур енчен те хупӑрласа илнӗ пек хӳтлӗх айӗнче тӑрать, хал тесен, хал ҫук ӗнтӗ унӑн, аптраса та ӳкнӗ.
А дождь шел все сильнее; теперь это был уже настоящий ливень, и Лалка все стояла под навесом, как в западне, бессильная, беспомощная и растерянная.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх ҫав айван Мунчо айӑплӑ тесе тарӑхрӗ, игумен хӗснине пула Мунчо тӗрӗксен виллисене мӗнле ҫӗре чикни ҫинчен пӗр тунмасӑр каласа пачӗ.
Всеобщее негодование обрушилось на злосчастного дурачка Мунчо, который признался, после того как игумен избил его, что он один видел, как зарывали трупы турок.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӗл каҫнӑ ҫӗре васкас! — терӗ Остен.
— Скорее в зимовье! — скомандовал Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Атьӑр-ха хӗл каҫакан ҫӗре хӑвӑртрах ҫитер, Рибарицӑ тем ӑшӑтасшӑн мар-ха мана…
— Давайте-ка поскорей добираться до зимовья, что-то Рибарица мне не нравится…

— Хӑрах куҫли, ав ҫав ҫӗре ӳкни.
— Одноглазый, тот, что упал.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ури ҫӗре тивнине сисмесӗр малалла чупрӗ.
Огнянов побежал дальше, не чувствуя под собою ног.

Хӗрхенес вырӑнне жандармсенчен пӗри урипе тапса старике ҫӗре ӳкерчӗ.
Вместо ответа он ударил старика ногой, и тот рухнул на землю.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗл ларнӑ ӗнтӗ, ҫӗре шап-шурӑ юр хупӑрласа илнӗ, тӗллӗн-паллӑн кӑна Стара-планина тӑвӗн вӗҫлеке тӑррисем сӑнӑ вӗҫӗ пек шӑтара-шӑтара тухнӑ тейӗн.
Зима, уже вступившая в свои права, легла на землю белым покрывалом, кое-где вспоротым черными скалистыми пиками Стара-планины.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, пӗлӗт таткаланчӑкӗнчен хӗвел курӑнса кайрӗ, вӑл шӑнса кӳтнӗ ҫӗре кӑштах ӑшӑтрӗ.
К счастью, солнце внезапно пробило облака и согрело замерзшую землю.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Никодим пуп та, алтарь тӑрӑх пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, лешсемпе пӗрле аптраса ҫӳрерӗ.
Отец Никодим и тот принимал участие в поисках и метался по алтарю с недоумевающим лицом.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стоян пичче арманӗ патӗнче ҫӗре чавса пӑхма канаш пачӗ Стефчов бее.
Стефчов посоветовал бею немедленно произвести раскопки у мельницы деда Стояна.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн та, онбашин те ун чухне ҫав йытӑ мӗншӗн Огнянова урнӑ пек тапӑннине, арман патӗнче вӑл мӗншӗн ҫӗре тӑрмаланине пӗлме май та пулман.
В то время ни Стефчову, ни онбаши не пришло в голову спросить себя, отчего гончая с бешеной яростью набрасывалась на Огнянова и рыла землю у мельницы.

Урӑх пӗр сӑмах та каламасӑр, ҫӗре мӗнле чавнине туса кӑтартрӗ вӑл.
И, не выдавив из себя больше ни слова, стал показывать руками, как копают землю.

Унта ҫӗре тӳнсе кайта Милкӑна шыв сапса тӑна кӗртеҫҫӗ.
Там брызгали водой на Милку, упавшую в обморок.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка ашшӗ тем кӑшкӑрашать, амӑшӗ, йӑваран хуса кӑларнӑ чӗп амӑш пек, пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, такмакласа йӗрет.
Милкин отец кричал, мать причитала и, как вспугнутая наседка, носилась с места на место.

Ҫын вӑл пӗрререн ҫӗре ҫитерет, кӑткӑран арӑслан тӑвать!
Люди из мухи делают слона, из муравья — льва!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика