Корпус чувашского языка

Кӗҫтенкке (ӑна Кивӗ Эйпеҫре пытарнӑ) арӑмӗн Иван ятлӑ ывӑлӗ ҫӗнӗ ҫӗре куҫса ларнӑ ҫул 8 ҫулта (1858-1919 ҫ.ҫ.) пулнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ҫӗнӗ ҫӗре ҫӳренӗ май 3 ял халӑхӗпе урлӑ-пирлӗ калаҫасси те сиксе тухнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Малтанласа ял уйрӑлса ҫӗнӗ ҫӗре куҫасси пирки сӑмах-юмах пулман.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Пирӗн ял, Ҫӗнӗ Эйпеҫ, 2014 ҫулта Кивӗ Эйпеҫ ялӗнчен ҫӗнӗ ҫӗре куҫса ларнӑранпа 150 ҫул ҫитрӗ (1864-2014 ҫ.ҫ.).

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Тӗршӗне-тӗршӗне пӗр ҫӗре купаланса та пуҫӗпе минтер ӑшнелле шӑтарса кӗрсе, ачанни евӗр, мӗскӗн, хевтесӗр сасӑпа калаҫрӗ вӑл:

Ежась в комок и зарываясь головой в подушку, он говорил жалким, беспомощным, детским голосом:

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем Назанский хваттерне ҫитнӗ ҫӗре тӗттӗмленнӗччӗ ӗнтӗ.

Уже стемнело, когда они приехали на квартиру Назанского.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Куҫӗсене уҫса янӑ ҫӗре вара вӗсенче тимлӗхлӗ ӑшӑ хӗлхемсем ҫуттӑн ялтӑрама пуҫланӑччӗ ӗнтӗ.

Когда же он открыл глаза, то в них уже светились внимательные теплые искры.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тискер кайӑк сассипе вӑрӑммӑн уласа вирхӗнчӗ вӑл Николаев ҫинелле, вара иккӗш те ҫӗре кӗрӗслетсе ӳкрӗҫ, алли-урисемпе явӑнса-ҫыхӑнса, пукансене йӑвантара-йӑвантара, лапӑрчӑк, шӑршлӑ тусана ҫӑта-ҫӑта, урай тӑрӑх куҫса кайрӗҫ.

С протяжным, звериным воем кинулся он на Николаева, и они оба грохнулись вниз, сплелись руками и ногами и покатились по полу, роняя стулья и глотая грязную, вонючую пыль.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем е йывӑҫсемпе курӑнман ҫуртсем хыҫнелле чӑмаҫҫӗ, е каллех уҫӑ ҫӗре персе тухаҫҫӗ, ҫавна пула унта, айлӑмра, аллисене хунарсем тытнӑ арканчӑк пысӑк ушкӑн, мӗнле-тӗр фантастикӑлла процесси аташса ҫӳренӗнех туйӑнать.

Они то ныряли за деревья и невидимые дома, то опять выскакивали наружу, и казалось, что там, по долине, бродит большая разбившаяся толпа, какая-то фантастическая процессия с фонарями в руках.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Урлӑ-пирлӗ утӑмсемпе вӑл пӑлтӑра, Гайнан пурӑнакан ҫӗре тухрӗ, унта кӑштах кӗптӗртеткелерӗ те тепӗр минутран, сылтӑм чавсипе Пушкин бюстне пуҫран хӗстерсе тытса, каялла таврӑнчӗ.

Колеблющимися шагами он вышел в сени, где обыкновенно помещался Гайнан, повозился там немного и через минуту вернулся, держа под правым локтем за голову бюст Пушкина.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Салтакра, хуть чи-чи пӗчӗк кӑна пулсан та, укҫасӑр пурӑнма питӗ йывӑр: ни чей, ни сахӑр ҫук, супӑнне те пулсан илейместӗн, вӑхӑтран вӑхӑта взводпа отделени командирӗсене салтаксен буфетӗнче ҫутӑ эрехпе хӑналамалла-ха тата, салтак шалӑвӗ вара пӗтӗмпех — уйӑхне ҫирӗм икӗ пус ҫурӑ — ҫав начальствӑна парнесем кӳнӗ ҫӗре кайса пырать.

Без денег же, хоть самых маленьких, тяжело живется в солдатах: нет ни чаю, ни сахару, не на что купить даже мыла, необходимо время от времени угощать взводного и отделенного водкой в солдатском буфете, все солдатское жалованье — двадцать две с половиной копейки в месяц — идет на подарки этому начальству.

XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сӑрӑ ҫын рельсӑсем урлӑ каҫрӗ те тӗттӗм ҫӗре кӗчӗ.

Серый человек пересек рельсы и вошел в тень.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов асӑрхамасӑр ҫул айккине, хӑлтӑ ҫӗре пусрӗ те мелсӗррӗн тайӑнчӗ, вӑтанчӑклӑн мӑкӑртатрӗ:

Ромашов оступился в рыхлую землю, неуклюже споткнулся и пробормотал стыдливо:

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл ҫара хӗҫ вӗҫӗпелен ури таврашӗнчи ҫӗре тимлӗн, шухӑшлӑн тӑрмаларӗ, усӑннӑ пуҫне ҫӗклемерӗ пулин те, кӑсӑкланакан, тӑрӑхлакан та мӑшкӑллакан куҫсем хӑй ҫинелле пур енчен те тинкернине туйсах тӑчӗ.

Концом обнаженной шашки он сосредоточенно ковырял землю у своих ног и хотя не подымал опущенной головы, но чувствовал, что со всех сторон на него устремлены любопытные, насмешливые и презрительные взгляды.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑй ҫурма роти умӗнчи вӑта ҫӗре ҫӑмӑл та ҫивӗч утӑмпа Ромашов ярӑнса тухать.

Легким и лихим шагом выходит Ромашов перед серединой своей полуроты.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пысӑк утӑмсемпе хӑвӑрттӑн та ҫирӗппӗн пусса, ура айӗнчи ҫӗре пӗр-тикӗссӗн кисретсе-чӗтретсе, пӗтӗм полк куҫӗ умӗпе танлӑн вашлаттарса иртсе кайрӗ ҫак ҫӗр ҫын, хӑйсем пуртех те, ятарласа суйласа илнӗ тейӗн, вӑр-вар, маттур, тӳп-тӳрӗ, лайӑх ҫӑвӑнса тасалнӑ пит-куҫлӑ, сӑмсасӑр карттусӗсем вара кашнийӗнех сылтӑм хӑлха ҫинелле шуххӑн тайӑлса ларнӑ.

Твердо, большим частым шагом, от которого равномерно вздрагивала земля, прошли на глазах у всего полка эти сто человек, все, как на подбор, ловкие, молодцеватые, прямые, все со свежими, чисто вымытыми лицами, с бескозырками, лихо надвинутыми на правое ухо.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпир хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн ҫаврӑнатпӑр, анчах урасемпе ҫӗре перӗнместпӗр, сывлӑшра ишетпӗр тейӗн, ҫаврӑнатпӑр, ҫаврӑнатпӑр, ҫаврӑнатпӑр.

Мы кружились быстро-быстро, но не касались ногами пола, а точно плавали в воздухе я кружились, кружились, кружились.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кӗтессене пур ҫӗре те будкӑсем, пуш тункатасем, тӗлсӗр пичкесем евӗр шӑтӑксемпе йӗнӗсем тӑва-тӑва вырнаҫтарнӑччӗ.

Во всех углах были устроены норки и логовища в виде будочек, пустых пней, бочек без доньев.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакӑнтах чӑхсемпе тӗрлӗ тӗслӗ автансем, кӑвакалсемпе сӑмси ҫине мӑкӑлтасем ӳссе ларнӑ китай хурӗсем ҫӳреҫҫӗ; цесаркӑсем пырӗ тӗпӗ ҫурӑласлах кӑшкӑраҫҫӗ, капӑр кӑна кӑркка вара, хӳрине сарса пӑрахнӑ та, ҫуначӗсемпе ҫӗре чӗртерттерсе, ҫинҫе мӑйлӑ амисем таврашӗнче хӗрӳ хастарлӑхпа мӑнаҫлӑн ҫаврӑнкалать.

Здесь же бродили куры и разноцветные петухи, утки и китайские гуси с наростами на носах; раздирательно кричали цесарки, а великолепный индюк, распустив хвост и чертя крыльями землю, надменно и сладострастно кружился вокруг тонкошеих индюшек.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Персе пӗтернӗ хыҫҫӑн ҫынсем пӑшалӗсене пӗр ҫӗре тӑратса хучӗҫ те вӗсен ҫумне, салтак атти хӑш-хӑш тӗлте тӑпӑлтарса кӑларма та ӗлкернӗ ҫурхи ҫамрӑк курӑк ҫине выртрӗҫ.

После стрельбы люди составили ружья и легли около них на молодой весенней травке, уже выбитой кое-где солдатскими сапогами.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.