Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫаплах сăмах пирĕн базăра пур.

ҫаплах (тĕпĕ: ҫаплах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тепӗр туйӑм ӑна ҫаплах тарӑхтарчӗ те, пӑшӑрхантарчӗ те, ун пирки вӑл хӑй асне илме те хӑраса тӑчӗ.
Другое чувство, в котором он и сам не хотел отдать себе отчет, тоже смущало и мучительно тревожило его.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫаплах кӗтсе тӑчӗ.
Огнянов ждал.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫӑкӑрне антӑхса ҫирӗ, куҫӗ хӑйӗн ҫаплах тӑранаймасть, вӑл ҫаплах ҫиес килнипе йӑлкӑшса пӑхать.
Огнянов быстро и с аппетитом уплетал хлеб, и глаза его горели от жадности, голод придал его огненному взгляду тупой, звериный отблеск.

Вӑл перех май хӗвелтухӑҫнелле пычӗ, ҫавӑнтан Бяла Черквана анасшӑнччӗ, Бяла Черкваран вӑл ҫаплах пӗр хыпар-хӑнар та пӗлеймерӗ-ха.
Он продвигался все дальше и дальше на восток, чтобы спуститься в Бяла-Черкву, о которой не имел никаких сведений.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, анчах паттӑрлӑх тени ытла сахал пулчӗ!
Но какого героизма!

Ҫак тискерлӗхе курнӑ май Огняновӑн ҫӳҫӗ вирелле тӑрать, хӑй ҫара пуҫӑнах, ҫаплах хуланалла чупать, пӗртен пӗр шухӑшӗ те Радӑна ҫӑласси кӑна.
Волосы становились у него дыбом при виде всех этих ужасов, и он, потрясенный, с непокрытой головой, все бежал и бежал к городу с одной мыслью, всецело овладевшей его сознанием, — спасти Раду.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте чупаҫҫӗ, пурте ҫаплах малалла ыткӑнаҫҫӗ, хыҫалтан такам йӗрлесе чупнӑ пек хӑйсем ҫын иккенне манса васкаҫҫӗ.
Все бежали, все неслись вперед, задыхаясь и не помня себя, как люди, за которыми кто-то гонится по пятам.

Бойчо ҫаплах ӑна ылханса ҫӗре кӗрес пулсан, Рада урӑхран пӗр кун та пурӑнас ҫук.
Она чувствовала, что не сможет остаться жить, если Бойчо унесет свое презрение в могилу,

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тарӑхнипе ӑсран каясса ҫитсе, пӑлхавҫӑсен ҫак пӗчӗк ушкӑнӗпе пӗрле, тарса кайса ят яриччен ҫакӑнтах вилес тесе, тӑшмана хирӗҫ ҫаплах паттӑррӑн ҫапӑҫать.
Обезумев от ярости, Огнянов отчаянно вел неравную борьбу вместе с кучкой храбрых товарищей, решив умереть на этой высоте.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗтӗм витӗр вӑл никама та курмарӗ, анчах хӑй те сисмерӗ пуль, ҫаплах хушса кӑшкӑрса тӑчӗ: — Пер вӗсене! Ҫунтар! Паттӑр пулӑр, тӑвансем! — терӗ вӑл.
Он никого не видел в дыму, но, быть может, сам того не замечая, беспрерывно кричал: — Бей! Пали! Смелей, братцы!

Тӗрӗксен хура кӗтӗвӗ ҫулпа ҫаплах пырса пӑшалпа персе тивертес ҫӗре ҫитрӗҫ.
Черная колонна продолжала двигаться по дороге, пока не подошла к укреплению на ружейный выстрел.

Пӗр Богдан тӑрри ҫеҫ тӗтре айӗнче ҫаплах сиввӗн хаяррӑн курӑнса ларать.
Один лишь Богдан еще был окутан туманной пеленою, и вид у него был холодный и суровый.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шухӑшӗсем ӑна ҫаплах канӑҫ памарӗҫ, вӗсен йӗрки те майӗ те ҫук, таҫта вӗҫнӗ, ыйхи те килмест.
Но мысли его, как потревоженный пчелиный рой, беспорядочно витали в пространстве, и сон бежал от него.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр Стрем айлӑмӗ кӑна ҫаплах ҫывӑрать!
Одна только Стремская долина спит глубоким сном!

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла ӳсӗрнӗ пек сас пулнӑ чух тупӑ ҫурӑлса кайнӑ иккен, тимӗр ванчӑкӗсем ҫаплах тухса ӳкнӗ, вӗсем тупӑран ик-виҫ утӑмран ытла та сирпӗнмен.
Оказалось, что в этом «приступе кашля» пушка взорвалась, а заряд отлетел всего на несколько шагов…

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вӗсем темиҫе минут хушши ҫакӑн пек хӑраса ларчӗҫ, хӑю кӑвак тӗтӗмӗ йӑсӑрлансах тӑчӗ, анчах мӗн тивмелли ҫаплах тивмерӗ.
Несколько минут протекло в невыразимом нервном напряжении… сильный дым курился над фитилем, но фитиль не загорался.

Чун хавалӗ чакнипе пӗрлех тата ытти инкек те тупӑнсах пычӗ: ту тӑрӑхӗнчен ҫӗрле сивӗ ҫил касса вӗрет, пӑлхавҫӑсене вӑл шӑмма ҫити шӑнтса витерет, вӗсем пур — ҫаплах вут тавраш хумасӑр нӳрлӗ окопсенче ҫӗр выртса ӗнтӗркеҫҫӗ.
Присутствие духа сохранили лишь немногие; еще меньше было людей, у которых осталась хотя бы искра надежды на победу, к душевным страданиям прибавились и физические: ночью ледяной ветер дул с горных вершин, пронизывая до костей замерзающих повстанцев, вынужденных ночевать в сырых окопах, не разводя огня.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чансем ҫаплах вӗҫӗмсӗр янӑраса тӑчӗҫ.
А колокола били, как в набат.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Килнӗ кунах Рада патне кӗрсе тухрӗ, анчах лешӗ Лалка вилнипе хуйхӑрса ҫаплах куҫҫульпе ҫӑвӑнать-ха.
Он заглянул к ней в тот же день и застал ее в слезах, оплакивающей смерть Лалки.

Енчен вӑл герой ҫаплах тирпейлӗ ҫын пулсан, ун валли пӗртен пӗр эмел кӑна юрӑхлӑ.
Ну, уж если ваш герой такой деликатный господин, остается только одно лекарство.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика