Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ватӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Ватӑ (тĕпĕ: ватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Колхоз-совхозсене пӗтермелле марччӗ. Тен, ял та пушанмастчӗ. Вӑйпитти арҫынсем те Мускава ӗҫлеме ҫӳремӗччӗҫ», — ассӑн сывларӗ ватӑ.

Помоги переводом

«Пирӗн вӑхӑтра ферма утар пек тасаччӗ» // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 15; 33-34№

Ватӑ ҫынсем пирӗн патӑртан иртнӗ чухне ывӑнни те иртет, утма та ҫӑмӑл пек туйӑнать теҫҫӗ.

Помоги переводом

Тирпей хамӑртан килет // А. ЛЕОНТЬЕВ. «Авангард», 2016, пуш, 11

Тӑрӑм ял тӑрӑхӗнче хальхи вӑхӑтра 90 ҫултан иртнӗ тӑватӑ ватӑ пурӑнать.

На сегодняшний день в Сабанчинском сельском поселении живут 4 старожила, которым больше 90 лет.

Ӗҫ ветеранне чысланӑ // Елчӗк Ен. «Елчӗк Ен», 2016.03.10

Анчах ватӑ ВАЗӑн шӑпи урӑхларах пулнӑ ҫав.

Но судьба старого ВАЗа была другой.

Автомобиле - пăчкăпа! // Ольга ПАВЛОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 4; 29-30№

Манмаҫҫӗ ачисемпе мӑнукӗсем ватӑ асламӑшне тата кукамӑшне - вӑхӑт тупса килсех тӑраҫҫӗ, ӗҫсене йышпа пурнӑҫлаҫҫӗ.

Дети и внуки старую бабушку не забывают, находят время навестить и дружно ей помогают.

101 ҫулти кинемей тутлӑ кукӑль пӗҫерет, купӑс калать // Николай ЕРШОВ. http://hypar.ru/ru/node/15772

Ватӑ кунӑма тататӑр!..

Вы меня погубите на старости лет!..

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек пулӑшаканни, — кам иккенне пӗлтермешкӗн те вӑхӑт ӗнтӗ, — тухтӑра чи малтанхи хут хупсассӑнах Марко бая вӑрттӑн пулӑшма пултарнӑскер, ватӑ бей арӑмӗ пулчӗ (вӑлах пулма кирлӗ иккенне Ровоама хаджи пӗррехинче каҫхи кӗлӗ тунӑ вӑхӑтра тӗшмӗртсе илес пек шухӑш тытнӑччӗ).

Этим союзником, — пора уже нам назвать его, — тайно помогавшим Марко освободить доктора и после первого ареста, была (как правильно догадалась однажды Хаджи Ровоама посреди вечерней молитвы) жена старого бея.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ватӑ учительница хӑй сӑмахне пӗтернӗ вӑхӑтра халӑх пӗтӗмпе шӑпланса ҫитнӗччӗ, — вӑл саманара алӑ ҫупса хапӑлламастчӗҫ-ха.

Старшая учительница закончила речь среди торжественной тишины, — в те времена еще не было принято аплодировать.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак ватӑ учительница сӑмах пуҫларӗ те, ҫынсем пурте ун еннелле пӑхма тытӑнчӗҫ, Рада ӑшӗ тинех ытла вӑрками пулчӗ.

Но как только старшая учительница, начав свою речь, привлекла внимание публики к себе, у Рады стало легче на душе.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада хӗр-манахсен пӑчӑхса пурӑнмалли тӗксӗм пӳлӗмӗнче хаяр йӑлана пӑхӑнса ӳснӗ, ватӑ элекҫӗ ӑна ҫутӑ кун кӑтартман.

Рада выросла в душной, мертвящей атмосфере келейного быта под строгим, неласковым надзором старой сплетницы.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Картиш варрипе, турат хӳттинче, шап-шурӑ вӑрӑм сухаллӑ паттӑр ватӑ ҫын уткаласа ҫӳрет, ҫине вӑл кӑвак рясӑ уртса янӑ, ҫара пуҫӑн.

Посреди двора, под лозами, прогуливался величавый старец с белой бородой до пояса, облаченный в длинную фиолетовую рясу, и с непокрытой головой.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ватӑ хӗрсем те, тӑлӑх арӑмсем те, ҫамрӑккисем те, ваттисем те, ӑна шак хурса пӑхнӑ, анчах вӑл иккӗмӗш хут авланма шутламан, — пӗр енчен, хӑйӗн вилнӗ арӑмне астуса, юратса пурӑннӑ, тепӗр енчен — ку сӑлтавӗ вара пысӑкрах та пулнӑ — хӑй питӗ юратакан Катя ятлӑ хӗрне амаҫури амӑшне парас килмен.

И девицы и вдовы, молодые и старые, строили ему куры, но он не захотел жениться во второй раз, — отчасти потому, что сохранял верную привязанность к памяти жены, а еще больше потому, что не хотел давать мачеху Кате, которую очень любил.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ачине йӑтнӑ ватӑ нянька йывӑҫ сулхӑнӗнчен кӑштӑртатса тухрӗ.

Проковыляла из-под тени навеса старая нянька с ребенком на руках.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Шыҫмаккипе полицейски ватӑ нянькӑн вӑлта евӗр авӑнса тӑракан туфли пуҫне, тишкереҫҫӗ.

Толстяк и полицейский, скосив глаза, изучали загнутые крючком кончики туфель старой няньки.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Ача йӑтса тӑракан ватӑ нянька ун-кун сӑнакаласа пӑхнӑ чух пуҫӗ ҫине илемшӗн тирсе лартнӑ чакак хӳри евӗр капӑрлӑхӗ, «Сучжоуран» тунӑскер, рикшан сӑмсине пырса лекнине те асӑрхайман.

Старая нянька с ребенком на руках глазела по сторонам и не заметила, как своей сучжоуской прической, похожей на хвост сороки, заехала в нос рикше, стоявшему рядом.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Пӑтӑрмахпа усӑ курса, пӗчӗк ача тытнӑ темле ватӑ няня хыҫран хӗсӗнсе кӗчӗ.

Пользуясь моментом, сзади протиснулась вперед старая нянька с ребенком на руках.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Эпӗ ӗнтӗ ватах мар, пӗртте ватӑ мар ҫын пулсан та, эпӗ ҫитӗннӗ вӑхӑтра вӑл тип ҫукчӗ-ха.

В мое время его еще не было, хоть я не очень старый, даже вовсе не старый человек.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл темӗнле модерантист ҫине ҫилленсе кайрӗ, эпӗ унта пулман пулсан та, кӑштах ман ҫине ҫилленсе каятчӗ, вара вӑл, эпӗ чылай ватӑ пулнине пӗлсе, кӑшкӑрчӗ:

Он вознегодовал на какого-то модерантиста, чуть ли не на меня даже, хоть меня тут и не было, и, зная, что предмету его гнева уже немало лет, он воскликнул:

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗн пурӗ аллӑ ҫын е ытларах та пухӑнчӗҫ; ҫӗвӗҫсем ҫирӗм хӗр ытла, — улттӑшӗ ҫеҫ хутшӑнман, — ватӑ хӗрарӑмсем виҫҫӗн, пӗр вунӑ ача, ҫӗвӗҫсен амӑшӗсем, йӑмӑкӗсем тата шӑллӗсем, виҫӗ ҫамрӑк ҫын, каччӑсем: пӗри — сехет ӑсти патӗнче вӗренекенскер, тепри — вак-тӗвек таварсемпе сут тӑвакан, виҫҫӗмӗш — уезднӑй училище учителӗ, лешсем иккӗшӗ те хӑйсене ҫак учитель евӗрлех тыткалаҫҫӗ; тата ҫамрӑк ҫынсем пиллӗкӗн, тӗрлӗ ӗҫпе пурӑнакансем, вӗсем хушшинче икӗ офицер, университет студенчӗсемпе медик-студентсем пӗр сакӑр ҫын.

Компания имела человек пятьдесят или больше народа: более двадцати швей, — только шесть не участвовали в прогулке, — три пожилые женщины, с десяток детей, матери, сестры и братья швей, три молодые человека, женихи: один был подмастерье часовщика, другой — мелкий торговец, и оба эти мало уступали манерами третьему, учителю уездного училища, человек пять других молодых людей разношерстных званий, между ними даже двое офицеров, человек восемь университетских и медицинских студентов.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑшпӗрисен асламӑшӗсем, амӑшӗсем е аппӑшӗсем пур; икӗ хӗр ватӑ ашшӗсене пӑхса усраҫҫӗ; нумайӑшӗн пӗчӗк шӑллӗсемпе йӑмӑкӗсем пур.

У некоторых были старухи родственницы, матери или тетки; две содержали стариков отцов; у многих были маленькие братья или сестры.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней