Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыврӗ (тĕпĕ: хыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашкинчен Лизӑ тутӑрне салтса хучӗ, силленкелесе вараланчӑк ватникне хыврӗ те, Анохин ун ҫине кӑшт тӗлӗнсе, сӑнаса пӑхрӗ.

Сбросив наконец платок, она легко стряхнула с плеч грязный ватник, и Анохин с некоторым удивлением задержал на вей взгляд.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе упӑшкине питрен пӑхсанах пурне те ӑнланса илчӗ, анчах унран нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ — пуҫӗнчи ҫӗлӗкӗпе шӳсе кайнӑ кӑҫаттисене хыврӗ, унтан ҫӑкӑр касса хучӗ те кӑмакаран чукун кӑларчӗ.

Она все поняла, взглянув в лицо мужа, но ни о чем его не спрашивала — сняла с него шапку, стянула разбухшие валенки, нарезала хлеба, достала из печки чугунок.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй хӗрсе кайса, нимӗн пытармасӑр калаҫнинчен вӑтаннӑ пек, Мажаров куҫлӑхне хыврӗ те, кантӑкӗсем ҫине вӗрсе, вӗсене тӑваткал-тӑваткал тӗрӗллӗ сӑмса тутрипе шӑлма пуҫларӗ…

Словно сконфуженный своей горячей откровенностью, Мажаров сдернул очки и, дохнув на стекла, стал протирать их клетчатым носовым платком.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кӗрӗкне хыврӗ, тутӑрне салтрӗ, вара, ҫинҫескер, пысӑк куҫлӑскер, хулпуҫҫисем тӑрӑх сапаланнӑ сарӑ та кӑтра ҫӳҫне тӳрлеткелеме пуҫларӗ.

Она сбросила шубку, платок и, застеснявшись, стояла на виду у всех — тоненькая, большеглазая, поправляя рассыпавшиеся по плечам светлые вьющиеся волосы.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени лӳчӗркеннӗ кӗпине хыврӗ, тӗкӗр умӗнче пӑртак тӑртаннӑ пит-куҫне пудрӑ сапрӗ, пӗчӗк сӗтелте тахҫан илнӗ помадӑ тупса, тутине пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут кӑшт хӗретрӗ.

Ксения сняла смятое платье, припудрила перед зеркалом чуть вспухшее лицо и, найдя в столике когда-то купленную помаду, впервые в жизни слегка подкрасила губы.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл фуфайкине хыврӗ, ӑшӑ шаль тутӑрне салтрӗ те хура атлас юбкӑпа, хӑмла ҫырли тӗслӗ капӑр кофтӑпа тухса тӑчӗ.

Сбросив стеганку и теплую шаль, она предстала в черной атласной юбке и нарядной малиновой кофте.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пиччӗшӗн шӳт тӑвас килмерӗ пулас вӑл калушне хыврӗ те, кашни утӑмрах шкапри савӑт-сапана чӗтрентерсе, урай хӑмисене авӑнтарса, малти пӳлӗме иртрӗ.

Брательник, судя по всему, не настроен был шутить, скинул галоши и, сотрясая каждым шагом посуду в шкафчике, приминая половицы, протопал в горенку.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӗвекрех тусан, пӗтӗм яла ҫитет! — вӑл пиҫиххине салтрӗ, аттине хыврӗ те чӑлха пуҫӗ вӗҫҫӗн кӑна малти пӳлӗме иртрӗ.

Пожиже развести, так на всю деревню хватит! — Он скинул ремень, сапоги и в одних носках вошел в горенку.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хывӑнма ирӗк ыйтмасӑрах, хӑмӑр плюш жакеткине хӑвӑрт хыврӗ те, уйӑх ҫути пек йӑл-йӑл туса тӑракан пурҫӑн вӗҫне кӑкӑрӗ ҫине тытса, икӗ чӳрече хушшинче ҫакӑнса тӑракан тӗкӗр патне пычӗ.

Не спрашивая разрешения, она быстро сняла коричневую плюшевую жакетку и, набросив переливающийся лунными бликами конец материи на грудь, подошла к висевшему в простенке зеркалу.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов кулса, ӗхлетенҫи туса, амӑшӗпе пӗрле кӑмака ҫинчен анчӗ, пиншакне хыврӗ.

Смеясь и притворно кряхтя, Пробатов спустился вместе с матерью с печки, снял пиджак.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл мӑкӑллӗ пуҫне кӑшӑл пек тытса тӑракан симӗсрех картусне хыврӗ те картус хӗрри ҫӗвӗ пек хӗретсе хӑварнӑ ҫамкипе картланса тӑракан кӗрен тӗслӗ мӑнтӑр ӗнсине шултра чечеклӗ сӑмса тутрипе шӑлма пуҫларӗ; унӑн мунча кӗрсе тухнӑ пек хӗрелнӗ кӳпшек пит ҫӑмартийӗсем тӑрӑх тар пӗрчисем юхса анчӗҫ, тӑваткалрах янаххи ҫинче йод сӗрнӗ хӑмӑр пӑнчӑ курӑнчӗ: васкаса хырӑннӑ чух кастарнӑ пулмалла.

Он сиял защитного цвета картуз, обручем стягивавший его шишкастую голову, и стал торопливо обтирать большим цветастым платком лоб, через который, как рубец, тянулась красноватая отметииа от картуза, и толстый загривок с розовой складкой; по рыхлым, распаренным, как после бани, щекам его катились капельки пота, на угловатой скуле темнело пятно йода — след свежего пореза: видно, второпях брился.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кошевой перчеткине хыврӗ, сӑнӗпе пушшех тӗксӗмленчӗ.

Кошевой стащил с руки перчатку, еще пуще нахмурился.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казак ҫӗлӗкне хыврӗ, хулӑннӑн хӑйӑлтатса каларӗ: «Эх, инкеккей! Пӗрре ҫеҫ хӑть эсӗ!»

А казак снял папаху, сипло пробасил: «Эх, тетуня! Ды хучь разок!»

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антип Брехович винтовка ҫаккине утнӑ ҫӗртех хулпуҫҫийӗ ҫинчен хыврӗ, ҫапкаланса пыракан винтовка кӳпчекӗпе тата штыкӗпе ҫынсене сӗртӗнтерсе, халӑх ушкӑнӗ витӗр тухрӗ.

Антип Брехович полез сквозь толпу, на ходу снимая с плеча винтовочный погон, задевая людей прикладом и штыком болтающейся винтовки.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрте кӗнӗ чух кашниех ҫӗлӗкне хыврӗ, турӑшсем ҫинелле пӑхса сӑхсӑхрӗ, туя ҫине тайӑнса, чыслӑн сак ҫине пырса ларчӗ.

Каждый из них входил, снимал у порога шапку, крестился на иконы и чинно присаживался на лавку, опираясь на костыль.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий шинельне хыврӗ те, винтовкине предохранитель ҫине лартса, пӗлтӗрхи тӗссӗр кӑвак хыт хура тӗмӗсемпе шӑртланакан тарӑн мар ҫыран хӗррипе шуса кайрӗ.

А Григорий снял шинель, поставил винтовку на предохранитель и пополз по мелкому ярку, щетинившемуся прошлогодним серым бурьяном.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро, кӗрӗк пиншакне йӑпӑр-япӑр хывса, типтерлӗн юр ҫине майласа хучӗ; пиҫиххине салтрӗ, ҫӗлӗкне, симӗс кӗпине хыврӗ; кӗрӗк пиншакӗн арки ҫине ларса, сӑнӗпе кӑвакарнӑҫем кӑвакарса, аттине туртма пуҫларӗ.

Петро проворно скинул полушубок, бережно свернул и положил его на снег; снял папаху, пояс, защитную рубашку и, присев на полу полушубка, стал стаскивать сапоги, с каждой секундой все больше и больше бледнея.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Мелеховсен кил хушшине малтан кӗрсе кайрӗ, крыльца умӗнче чарӑнчӗ те касмӑкри сарӑ йытӑ аҫи пӳлӗнчӗклӗн хӑрӑлтатса вӗрнине пуҫне пӗшкӗртсе пӑхса тӑчӗ, унтан хулпуҫҫийӗ ҫинчен винтовкине хыврӗ.

Он первый вошел на мелеховский баз и, остановившись около крыльца, с минуту, угнув голову, глядел, как гремит на привязи желтый кобель, задыхаясь и захлебываясь лаем; потом снял с плеча винтовку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, анчах ҫавӑнтах каялла хыврӗ те, малти кӗтесе пырса, аллисемпе сарлакан, сулӑмлӑн хӑлаҫланса, кӑкӑрӗ ҫине хӗрес хучӗ.

Старик надел треух, но сейчас же снова снял его и, подойдя к переднему углу, закрестился широким, машистым крестом.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ҫӗр вырттарса яма ыйтрӗ, шинельне хыврӗ те пичӗ ҫине сирпӗннӗ пылчӑка вӑрах хушӑ френч ҫаннипе тасатса аппаланчӗ.

Он попросился переночевать, стянул шинель и долго с безразличным видом размазывал по лицу рукавом френча брызги грязи.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней