Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Агитаци ӗҫне эпӗ халь шӑпах ҫавӑнта ирттеретӗп, ку тӑруҫӑн ҫавӑнта пулатӑп та.

— Я теперь веду агитацию как раз в той местности, и скрываться мне удобней там.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шӑпах хӑйне Алтӑнӑвӑри трактирте тӗрӗксем тытма пынӑ тӗле каласа ҫитнӗччӗ.

Рассказ дошел до того часа, когда турки пришли арестовать Огнянова на Алтыновском постоялом дворе.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мана вӑл шӑпах вӑрланӑ чух тытрӗ.

— Нет, он застал меня на месте преступления.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала, мӗншӗн кӗтӗн эс ҫакӑнта, шӑпах ҫӗр варринче?

— Скажи, зачем ты пробрался сюда, яко тать в нощи?

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Старик ҫамрӑк ҫынран куҫ сиктермесӗр пӗр ӑстӑркка шӑпах тӑчӗ.

Отец Иеротей с минуту стоял молча, не отрывая глаз от юноши.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн ҫавӑнтан шӑпах ик ҫӗр лир шутласа илчӗ.

Дьякон вынул из нее ровно двести лир.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тулта тӗттӗм, шӑпах, йӗсӗм ҫырли курланки ҫакӑнса тӑнӑ ҫӗрте тата тӗттӗмрех.

На дворе было тихо и темно, а там, где над ним нависали виноградные лозы, тьма казалась еще гуще и таинственнее.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ман ҫараҫҫи ун ҫӑрине шӑпах юрать.

— Нет, но мой ключ подходит к его замку.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов Ази тӗрминче вилнӗ, вӑл вӑхӑтра Сад-Стефано хулинче шӑпах амнисти евитленӗ пулнӑ.

Заманов умер в ссылке в Азии, как раз в те дни, когда в Сан-Стефано была объявлена амнистия.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вырӑнӗнчен сиксе тӑрса вӑл васкавлӑн тухрӗ те Нечо Павлова паян каҫхине Клеопатрӑна ниҫта та кӑларса ан ятӑр тесе калаттарма ҫын ячӗ: ун упи халь Соколова шӑпах Стефчов валли кирлӗ пулчӗ!

Вскочив с места, он быстро вышел, чтобы послать Нечо Павлову приказ не выпускать сегодня ночью Клеопатры: теперь она была нужна Соколову для Стефчова!

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Председатель господин, — сасартӑк калаҫма тытӑнчӗ Кандов, хальччен шӑпах лараканскер, — сӑмах парӑр-ха!

— Господин председатель, — заговорил вдруг Кандов, который до сих нор молчал, — прошу слова!

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр ҫӗрте ҫак хресчен шӑпах Огнянов иккенне аса та илес ҫук.

При обычных обстоятельствах никому бы и в голову не пришло, что этот крестьянин может быть Огняновым.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл мана шӑпах эп кӗҫӗн алӑка уҫма тӑнӑ чух алӑран ярса тытрӗ.

Он схватил меня за руку как раз в ту минуту, когда я открывал калитку.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл К. хулине хӗҫ-пӑшал туяннӑшӑн укҫа леҫме кайнӑ, укҫи хайхи шӑпах ашшӗ Турсун-бее пама хушнӑ ҫӗр лирӑччӗ.

Он уехал в К. заплатить за оружие той самой сотней лир, которую отец приказал ему передать Тосун-бею.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо шӑпах Мичо Бейзаде патнелле пӑрӑнакан урампа иртсе пыратчӗ.

А шел он как раз по той улице, что вела к дому Мичо Бейзаде.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ытларах минчете тӑраҫҫӗ! — терӗ старик, юри кулкаласа, провокатор ҫапла ҫине тӑрсах тинкерсе пахнинчен шикленсе, хӑвӑртрах хӑтӑлса каясшӑнччӗ те, Заманов ӑна аллинчен тытса тӑчӗ, ҫаплах тинкерсе пӑхса, ҫакӑн пек ыйтрӗ: — Тӗрӗс те, халь шӑпах туй вӑхӑчӗ, ыран-паян тенӗ пек, турӑ тепӗр хут анма пултарать-ҫке… — тем пӗлтерес пек куҫне хӗссе илсе, вӑл сасартӑк сӑмахне тепӗр мая ҫавӑрчӗ:

— Больше всего венчаются! — ответил старик с деланной улыбкой и, напуганный въедливым взглядом шпика, попытался было уйти прочь, но Заманов удержал его за руку и, пронизывая глазами, сказал: — И правильно: теперь самое время для свадеб, ведь не сегодня-завтра может наступить второе пришествие… — И, многозначительно подмигнув, он сразу же переменил разговор:

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах эп паян бей патне ҫитесшӗнччӗ-ха, — терӗ Стефчов.

— Я как раз сегодня хотел пойти к бею, — сказал Стефчов.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫавӑ.

Помоги переводом

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах Энтри кунӗ тата, Соколова та, Бойчон чи ҫывӑх тусӗ тесе, арестлерӗҫ, арманта ӗҫлекен Стоян пиччене те, тӗрӗксене вӗлерекеннисенчен пӗри тесе, тытса хупрӗҫ, Викентий тияккӑна та шырарӗҫ те, анчах вӑл тарса ӗлкӗрчӗ.

В самый андреев день полиция арестовала Соколова, как ближайшего друга Бойчо, и мельника, деда Стояна, как соучастника убийства; разыскивали и дьякона Викентия, но он скрылся.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнта шӑпах хӑйне систерекен Колчо пулмарӗ-ҫке!

И не было здесь Колчо, чтобы предупредить его!

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней