Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хайхискер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗҫ хайхискер ман ая кӗме тытӑнчӗ, сарӑ хӗреслӗ ҫунат сулахай енчен курӑнчӗ.

Немец стал проходить подо мною, плоскость с жёлтым крестом показалась слева.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хайхискер чӗтренчӗ, хускалса илчӗ Варя аллинче, харӑлтатса, сыпӑк-сыпӑк чарӑнса, сывлӑш ҫӑта пуҫларӗ.

Он замотался, затрепетал у неё в руках, хрипя и рывками втягивая воздух.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухса каяс умӗн арӑш-пирӗш ҫӗрте эпӗ ытла ӗшеннӗн лараттӑм, хайхискер, тинех ман пата Петя пычӗ те, ачашласа: — Катя, тӑванӑм, тӑна кӗр-ха! — терӗ.

Усталая, разбитая, я сидела среди всего этого разгрома и беспорядка отъезда и в конце концов дождалась того, что Петя подошёл ко мне и сказал ласково: — Катя, голубчик, очнитесь!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ав ҫав сӑрт хыҫӗнче вӑл, хайхискер, эпир нихҫан асран яманскер, халь-халь уҫӑлассӑн тӑрать, унта хӑрушлӑх тӗнчи пуҫланать, унта мӗн пурӗ вилӗмпе пӗр каварлӑ, ячӗ унӑн — Вӑрҫӑ.

Вот сейчас, вон там, за пригорком, откроется то, о чем мы все беспрестанно думали, и я увижу огромный и страшный край, где все в сговоре со смертью и который зовется: война.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Итлетпӗр эпир, кухньӑра, хайхискер, темӗнччен киленсе ҫӑвӑнать, Даша инке те пӗтӗмпех йӗпетсе пӗтертӗн тесе ятлаҫать, вӑл ҫаплах лӗклетсе ҫӑвӑнать: «Пите лайӑх-ҫке!» тет хӑй, унтан ҫӳҫне тураса, якалса ҫара ура вӗҫҫӗн ҫӑмӑл пушмак тӑхӑнса, ҫине таса толстовка уртса, пирӗн пата килет.

И мы слышим, как он долго, с наслаждением кряхтит в кухне, и тётя Даша ворчит, что он снова залил весь пол, а он всё кряхтит и фыркает и говорит: «Ох, хорошо!» — и наконец появляется причёсанный, в туфлях на босу ногу, в чистой толстовке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Поезд пынӑ ҫӗртех сиксе ларать хайхискер, хӑшкӑлнӑ вӑл, хӑй хӗпӗртесе кулать.

Он вскакивает на ходу, запыхавшийся, весёлый:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗрремӗш вагон патӗнче тӑра парать, эп, хайхискер, чупатӑп-чупатӑп ун патне, телейӗме кура чӗрем сиксе тухас пек.

Он стоит у первого вагона, и я бегу к нему, бегу и чувствую, как всё у меня внутри дрожит от волнения и счастья.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, пурте чиперех пырать иккен, карчӑк хайхискер текех телефонпа шӑнкӑртаттарма аван мар тесе шухӑшланӑ иккен.

В общем, всё было хорошо, а сиделка не позвонила, потому что ей, оказывается, совестно было так часто беспокоить.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя! — тарӑхсах мӑкӑртатрӗ хайхискер.

— Катя! — снова с отчаянием пробормотал он.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, хайхискер, хавасланать те.

А она и рада.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Кира ҫаплах кӑшкӑрса сӗтел ҫинчен анасшӑн пулмарӗ, Вальӑн хайхискер ирӗксӗрех альбинос йӗкехӳрине сӑмса тутӑрӗпе ҫыхса тӗпелти сӗтел ҫине вырнаҫтармалла пулчӗ.

Но Кира всё орала и не хотела слезать со стола, так что ему пришлось завязать крысу альбиноса в носовой платок и положить на столик в передней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашова, Николай Антоныча итленӗ май, пирӗн ҫине пӑшӑрханса пӑхса илчӗ — сасартӑк хайхискер пур шухӑшсен хушшинчен пӗр шухӑш, мана хӑй патне пырасса кӗтсе, майӗпен пӗр хӗррине кайса тӑчӗ!

Ромашка, слушая Николая Антоныча, посмотрел на нас с беспокойством — и вдруг одна мысль медленно прошла среди других и как будто остановилась в стороне, дожидаясь, когда я подойду к ней поближе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта вара каҫӑрӑларах тӑчӗ те пуҫларӗ хайхискер шапӑлтатма.

Но тут же он приосанился и затрещал, затрещал.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хайхискер ҫав кӗнекене пӗтӗмпех вуласа тухрӑм та, Кораблев улталать, манӑн хама хам тытас хӑватӑм ҫирӗп, терӗм.

Я прочел «Записки охотника» и решил, что Кораблев врет. У меня сильная воля.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Гварди офицерӗ ятне пӑсакан ӗҫсемшӗн пулӗ ӗнтӗ, паллах? — тесе, ҫине тӑрсах пакӑлтата пуҫларӗ хайхискер.

«Чаятельно, за неприличные гвардии офицеру поступки», — продолжал неутомимый вопрошатель.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хайхискер хӑй те ҫавӑнтах пирӗн еннелле шӑвма тытӑннӑ пек курӑна пуҫларӗ.

Он тотчас и стал подвигаться нам навстречу.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хайхискер мана ҫавӑнтах биллиардла выляма вӗрентме пулчӗ.

Тут вызвался он выучить меня играть на биллиарде.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Акӑ, куратӑп хайхискер, манӑн тинӗс хумӗсен хӗрӗ каллех сиккелесе чупса килет.

И вот вижу, бежит опять вприпрыжку моя ундина.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сире каларӑм пулас-ха эпӗ, Григорий Александрович сунара ҫӳреме юрататчӗ, тесе: хӑш чух ӑна вӑрманти хир сыснисем е хир качакисем хыҫҫӑн кайма питех те туртатчӗ вара, акӑ, хайхискер крепоҫ валӗ умне тухма та пӑрахрӗ.

Григорий Александрович, я уж, кажется, говорил, страстно любил охоту: бывало, так его в лес и подмывает за кабанами или козами, — а тут хоть бы вышел за крепостной вал.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Аха, тасалчӗ хайхискер!

Ага, продулся наконец!

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней