Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑскер (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Такам, ҫӳлӗ кунчаллӑ калуш ҫине кӑҫатӑ тӑхӑннӑскер, ман сӑмса патӗнчех чарӑнчӗ те, ниҫталла пӑрӑнмасӑр тӑрать.

Кто-то остановился в валенках, всунутых в большие, растоптанные боты, у самого моего носа и стоял не двигаясь.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав тери ҫӳлӗ ҫын, Улӑп пекскер, тир атӑ тӑхӑннӑскер, ҫунасене хирӗҫ утать.

Огромный человек, великан в меховых сапогах, идет навстречу саням,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, февралӗн иккӗмӗшӗнче эпӗ, парадра ҫӳремелли кӑвак курточка тӑхӑннӑскер, Татариновсен патне кӗрсе, хама алӑк уҫса кӗтекен палламан хӗртен Николай Антоныч патне килни ҫинчен пӗлтернӗ вӑхӑтра манӑн нимӗнле план та ҫукчӗ-ха.

Словом, у меня не было никакого плана действий, когда, в синей парадной курточке, вечером второго февраля я пришел к Татариновым и сказал незнакомой девушке, которая открыла мне дверь, что мне нужен Николай Антоныч.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пугачев, хӗрлӗ сӑхман тата пысӑк ҫӗлӗк тӑхӑннӑскер, кӗтесре, турӑшсем айӗнче, аллисене пилӗкне мӑнкӑмӑллӑн тытса ларать.

Пугачев сидел под образами, в красном кафтане, в высокой шапке и важно подбочась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Художник хӑй те пӗчӗкскер, бархат толстовка тӑхӑннӑскер, унтах, картинисем патӗнчехчӗ.

Художник был тут же, при картинах, — маленький, в бархатной толстовке, приветливый,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана вунултӑ ҫулалла ҫитнӗ хурарах кӑна хӗр, кӑвак фланель кӗпе тӑхӑннӑскер, ҫӳҫне яп-яка туса икӗ еннелле вырттарнӑскер, уҫса кӗртрӗ.

Мне открыла девушка лет шестнадцати, в синем фланелевом платье, гладко причесанная, с прямым пробором и смуглая.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк акӑ алӑк уҫӑлса кайӗ те, ашшӗ юлашки кун Энск вокзалӗнче мӗнле пулнӑ, ҫавӑн пек шак-хытӑ шурӑ ҫухаллӑ китель тӑхӑннӑскер (ун пеккине халӗ тӑхӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ), пысӑк алӑллӑскер, хаваслӑскер, кӗрсе тӑрӗ!

А вдруг откроется дверь — и войдет! Таким же, каким он был последний день на Энском вокзале. В синем кителе, в твердом белом воротничке, открытом, каких теперь уже не носят. Веселый, с большими руками.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшӗ, хулпуҫҫийӗсем ҫине темӗнле хӑмпӑсем лартнӑ халиччен курман кӗпе тӑхӑннӑскер, аякра Катя ҫине пӑхса куҫ хӗссе, ашшӗпе юнашар ларнӑ.

А мама в странном, незнакомом платье с шарами на плечах сидела рядом с отцом и издалека подмигивала Катьке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑпланаканӗ парик, кӑвак фрак, бантиклӑ туфли тӑхӑннӑскер (чӑлхи кунчи вара унӑн чӗркуҫҫи таранах), айӑпланакансен тенкелӗ ҫинче хуҫӑлнӑ кӑранташ вӗҫӗпе чӗрнине тасатса ларать…

В парике, в синем фраке, в туфлях с бантами, в чулках до колен преступник сидел на скамье подсудимых и небрежно чистил ногти сломанным карандашом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хура мӑйӑхлӑ, сарлака хулпуҫҫиллӗ салтак, тем ҫӳлӗш упа ҫӗлӗкӗ тӑхӑннӑскер, Степана тӗртсе ячӗ.

Плечистый черноусый солдат в высокой медвежьей шапке отталкивает Степана.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ вӑл пирӗн умра, шурӑ шлем тӑхӑннӑскер, каллӗ-маллӗ уткалать, пӗрре ҫеҫ алӑ султӑр — тупӑсем кӗрлеме пуҫлӗҫ, пӗтӗм тӗнче тапранса кайӗ.

Вот он расхаживает перед нами в белом шлеме, и по одному его знаку загремят сейчас пушки, все придет в движение.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫитнӗ ҫӗре ун патӗнче хулари чиновниксенчен пӗри, таможня директорӗччӗ пулас, глазетовӑй сӑкман тӑхӑннӑскер, самӑр та тулли хӗрлӗ питлӗ старик ҫеҫ ларать.

Я застал у него одного из городских чиновников, помнится, директора таможни, толстого и румяного старичка в глазетовом кафтане.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тӑван мар атте, ҫула тухмалли ҫар тумне тӑхӑннӑскер, ҫурӑм хыҫне винтовка ҫакнӑскер, ҫенӗхре йӗрсе тӑчӗ, анчах та темшӗн ун ҫине никам та ҫаврӑнса пӑхмарӗ…

В полной походной форме, с винтовкой за плечами, с гранатой у пояса, отчим плакал в сенях, но никто почему-то не обращал на него никакого внимания…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, хӑйне килӗшекен шурӑ бархат жакетка тӑхӑннӑскер, аллине эрех кӗленчи тытса хӑнасене сӑйласа ҫӳрерӗ, черккесене пушатмассеренех ҫӗнӗрен пыра-пыра тултарчӗ.

В белой бархатной жакетке, которая очень шла ей, она с бутылкой вина обходила гостей и после каждой рюмки все подливала.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та ҫав кун вӑл, савӑнӑҫлӑ та салхускер, ҫӗнӗ форма тӑхӑннӑскер, киле икҫӗр тенкӗ укҫа илсе килсен, никам та ӑна вӑрӑ-хурах вырӑнне хумарӗ.

Но в тот день, когда, торжественно-мрачный, он пришел домой в новой форме и принес двести рублей, он никому не казался жуликом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫар тумӗпе, ҫатӑртатакан вӗр-ҫӗнӗ атӑ тӑхӑннӑскер, вӑл киле килсе кӗчӗ.

В военной форме, в новых, блестящих, скрипящих сапогах, он явился домой

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав тери пысӑк ҫын, тир атӑ, тир ҫӗлӗк, тир алса, тир ряса тӑхӑннӑскер, пуп пекскер, ҫунасене хирӗҫ утать…

огромный человек, великан в меховых сапогах, в меховой высоченной шапке, идет навстречу саням, как поп в меховой рясе…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Минька, ылтӑн сӑмсаллӑ кепка, кӑвак курточка — вӑл халӗ самаях кивелнӗ ӗнтӗ — тӑхӑннӑскер, яланхи пекех пусма картлашки ҫинчен пассажирсем ҫине мӑнаҫлӑн та тирпейсӗр пӑхса тӑрать.

Минька, в кепке с золотыми буквами, в синей, уже изрядно потрепанной курточке, стоял, как прежде, на лесенке, отважно и небрежно поглядывая на пассажиров.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр Даша инке кӑна, монашка пек хура кӗпе тӑхӑннӑскер, пире хирӗҫ килет.

Только тетя Даша идет навстречу в длинном черном платке, как монашка.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хура сӑн-питлӗ ырханкка арҫын ача, шалпар йӗм тӑхӑннӑскер, чӗтре-чӗтрӗ вырӑн ҫинчен анать, вӑрттӑнах тула тухса каять.

Худенький черный мальчик в больших штанах, который, дрожа, слезает с постели и крадучись выходит во двор, –

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней