Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Анчах Бяла Черквана пушар хыпсан, ун хӗлхемӗ Стара-Планина тӑрӑхӗнчи ытти ялсене те ҫитсе хыпса илӗ тесе шухӑшларӗ вӑл.

Но если бы в Бяла-Черкве вспыхнул пожар, искры его разлетелись бы по другим, готовым к восстанию селениям на склонах Стара-планины.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ку тӑм писмен нимӗн те пӗлмест, — кӳренсе шухӑшларӗ Бойчо.

«Этот остолоп ничего не знает, — в досаде подумал Бойчо.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ҫак айван ытла сӳпӗлти пулсан та мана вырӑнлӑ канаш пачӗ-ха, — тесе шухӑшларӗ Кандов урамалла тухнӑ чух.

«Этот шут, — думал Кандов, выходя на улицу, — как ни пустословил, а все же дал мне разумный совет…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Аплах пулма пултарать-и вара? — шухӑшларӗ вӑл.

«Разве может так быть?» — подумал он.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Мӗншӗн ыйтмалла тата?» — шухӑшларӗ Кандов.

Но зачем спрашивать?

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Темле праҫник пулинех паян, — шухӑшларӗ вӑл, — ахӑрнех вӗсем чиркӗве кайрӗҫ пулмалла», — терӗ вӑл.

«Вероятно, сегодня какой-то праздник, — подумал он, — и они пошли в церковь».

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Хӗвел ҫур урама ҫутатиччен сехетрен те кая мар кӗтмелле пулать иккен-ха», шухӑшларӗ Кандов, аллине хыҫалалла тытса вӑл ҫаплах каллӗ-маллӗ ҫӳрерӗ.

«Значит, пройдет не меньше часа, прежде чем солнце осветит половину улицы», — думал Кандов и, заложив руки за спину, продолжал ходить взад и вперед.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ыйхӑсӑр вӑрӑм каҫсенче Стефчова мӗнле вӗлерес тесе шухӑшларӗ, ӑна ҫав ӗмӗтрен урӑх нимӗн те тертлентермерӗ, кӑмӑлне урӑх нимӗн те хускатмарӗ, кансӗрлемерӗ.

Долгими бессонными ночами он отдавался этой мечте, строя всевозможные планы убийства Стефчова, и эти пламенные мысли поглощали его целиком, овладевали всем его духовным миром, не пуская в него никакие другие чувства, никакие другие интересы.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Студент ун пек каламан тесе тӳрре тухма тытӑнсан, Рада ячӗ вара пӗтӗмпе каять, тесе шухӑшларӗ Стефчов; ҫавна пула ҫӗкленчӗ-ҫке паянхи тав-шуй та.

Даже если студент вздумает увертываться и все отрицать, девушка будет окончательно опозорена; а ведь из-за нее-то сегодня и вышел скандал.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Вӗсем те пулин аяккинче тӑрса юлччӑрах, — шухӑшларӗ вӑл, — хам ӗнтӗ йӳҫлӗхе путнӑ — путам эппин пӗрех хут, ман пирки калаҫмалли те ҫук, пӗтнӗ пуҫ пӗтмеллех, вӗсем кӑна ан путчӑр…» терӗ вӑл.

«Пусть хоть они останутся в стороне, — думал он, — пусть хоть они не ввязываются в эту историю. Я что? Я уже пожил. И им бы еще жить да жить…»

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам пӗлет ҫав?» — тесе шухӑшларӗ Марко.

Почем знать?..»

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Енчен пур ҫӗрте те ҫакӑнти пек хускалса кайрӗ пулсан, — ҫынсем пурте ҫапла калаҫаҫҫӗ-ҫке — мӗн пулса тӑрӗ вара, — тесе шухӑшларӗ вӑл.

Он думал: «А что, если и впрямь повсюду творится то же, что и здесь, как об этом толкуют люди?

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл хӑй идейине ӗҫе кӗртес тесен, кирек мӗн те вырӑнлӑ пулать тесе шухӑшларӗ.

Но он был увлечен своей идеей и считал, что для ее воплощения в жизнь можно пойти на все.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Мичо патне каять пуль тесе шухӑшларӗ Лалка, теплерен Рада каланӑччӗ ӑна, Колчо комитет ларӑвне пӗр сиктермесӗр ҫӳрет тенӗччӗ.

Очевидно, он идет к Мичо, решила Лалка, знавшая от Рады, что Колчо имеет свободный доступ на заседания комитета и никогда не пропускает их.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Недковсен инкӗшӗ патне каймалла марччӗ-ши? — шухӑшларӗ вӑл. — Унта Ташо ятлӑ ывӑлне Соколовсене систерме ямашкӑн та пулать-ҫке».

«Не пойти ли мне к тете Недковице? — подумала она. — Можно послать ее Ташо предупредить их».

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тарҫӑ тӗлӗнсе пӑхрӗ те, хӑй ӑшӗнче вӑл: «Кулӑшла ҫын иккен! Ҫакӑн пек шӑрӑх чухне ӑшӑнасси килет!» тесе те шухӑшларӗ пуль.

Слуга удивленно посмотрел на него, как бы желая сказать: «Ну и чудак! В такую теплынь греться захотел!»

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйсен тытӑмне тӳнтерессе те сисмеҫҫӗ-шим!» — кӳренсе шухӑшларӗ вӑл.

Неужто им невдомек, что ведется подкоп под их владычество?» — думал он.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Качака кӗтӗвӗ кӗтсе ҫӳриччен ӑна тискер кайӑк тытма ҫӳресен килӗшерех памалла, сӗм вӑрманта вӑл пайтах упа-кашкӑр курнӑ пулмалла тесе шухӑшларӗ Огнянов.

Пожалуй, думал Огнянов, этому парню больше пристало охотиться на диких зверей, с которыми у него было что-то общее, чем пасти коз — занятие совершенно идиллическое.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Данаил вырӑнне пӗр-пӗр хӑравҫӑ пулнӑ пулсан ӗнтӗ вӑл мӗн те пулин каланӑ та пулӗччӗ, анчах Петр шӑллӗ хӑрама пӗлмест, тавӑрас кӑмӑлпа вӑл ҫак тӗрӗке чиксе пӗтерчӗ те, Огнянов вара ҫапла шухӑшларӗ:

Он, пожалуй, вмешался бы, будь это не Данаил, а какой-нибудь трус, но брат Петра был храбрец, и только неудержимая жажда мести могла толкнуть его на дикую расправу, Огнянов подумал:

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Петр, енчен, Цанко патне кайсан, юн тӑкӑнмасӑр пулмасть ӗнтӗ, тесе шухӑшларӗ Огнянов.

Если Петр пойдет к Цанко, без кровопролития не обойтись.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней