Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пытанчӗ (тĕпĕ: пытан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗрене купи хыҫне кайса пытанчӗ те пикенсех шухӑшлама тытӑнчӗ.

Она спряталась неподалеку, за купой деревьев, скрывавшей ее от взглядов, и стала напряженно обдумывать положение.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хӗрача ҫак ют ҫынран хӑрарӗ, вӑл урамӑн тепӗр енне чупса каҫрӗ те тӑкӑрлӑка кӗрсе пытанчӗ.

Но она испугалась этого чужого человека и, перебежав на другую сторону улицы, шмыгнула в переулок.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав чулсем хыҫне вӑл пытанчӗ те.

За этими камнями он и укрылся.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки тем мӑкӑртатрӗ те каллех пӳртелле кӗрсе пытанчӗ.

Генко Гинкин что-то пролепетал и снова скрылся в доме.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр ҫӗрте вӗсен чарӑнса та тӑмалла пулчӗ, — умри сукмак ним палӑрми пытанчӗ.

В одном месте пришлось остановиться — тропинка исчезла бесследно.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах вӑл тип вар тӗпнелле анчӗ, ун ҫыранне лутра мӑйӑр йывӑҫҫисем хупӑрлатчӗҫ, Огнянов сӗм чӑтлӑха кӗрсе пытанчӗ.

Вскоре он спустился в русло высохшей реки с берегами, поросшими низким орешником, и забрался в самую чащу.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милкӑсен хапхи умӗпе чупса пынӑ чух вӑл сисмесӗрех кӗҫӗн алӑкне сӗртӗнчӗ, картишне чупса кӗчӗ, ҫӑра ҫум курӑк ӑшне кӗрсе пытанчӗ.

Пробегая мимо Милкиных ворот, он бессознательно толкнул калитку, чтобы найти убежище во дворе, и спрятался в густом бурьяне.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Намӑссӑр! — терӗ вӑл, чунтан тарӑхса, хӑй кӑштах йӗрсе яратчӗ, чӑлана кӗрсе пытанчӗ.

— Как не стыдно! — пролепетала она сдавленным голосом и, чуть не плача, скрылась в чулане.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ура сасси илтӗнсе кайрӗ те, Кралич тырӑ ларӗпе стена хушшинчи хӗсӗк вырӑна васкаса пытанчӗ.

Послышались приближающиеся шаги, и Кралич поспешно спрятался в узком проходе между рундуком для зерна и стеной.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ-хӗрарӑмӗ пӳрте кӗре-кӗре пытанчӗ, ачисем таҫта кайса кӗчӗҫ, хӑра пӗлмен Марко вара ҫав тӗттӗм кӗтесселле пӑхса илчӗ те пӳртне чупса кӗчӗ.

Женщины спрятались в доме, детей и след простыл, а Марко, мужчина неробкого десятка, окинул взглядом темный угол, из которого донесся шум, и бросился в дом.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Верочка пуҫне упӑшкин кӑкӑрӗ ҫине хучӗ, пытанчӗ.

Верочка припала головою к груди мужа, спряталась.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ун Лю-цзинь мӑнукӗ, пӗр ывӑҫ пӑрҫа ывӑҫласа илсе, ун еннелле чупрӗ, сасартӑк тем аван мара сиссе, ҫырма хӗрринелле тапса сикрӗ, йывӑҫ хӳттине пытанчӗ те, кӑнтарса тӑракан икӗ пӗчӗк ҫивӗтлӗ пуҫне пӑрса пӑхнӑ май: — У-у, ватсупнӑ, вилӗм те ҫук вӗт сан валли! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Бежавшая к ней с полной пригоршней бобов правнучка Лю-цзинь, почуяв неладное, бросилась к реке и спряталась за деревом. – И смерть ее не берет! — крикнула девочка, высунув головку с двумя торчащими косичками.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Поляницӑн пӗчӗк чее куҫӗ пӗтӗмпех кӳпшеке пичӗн пӗркеленчӗкӗ хушшине пытанчӗ те антрацит тӗпренчӗкӗ пек усаллӑн йӑлтӑртатма пуҫларӗ, ҫӑра хура куҫ харшийӗсем ҫӳлелле ҫӗкленчӗҫ.

Маленькие лукавые глазки Поляницы совсем потонули в мясистых складках кожи и аспидно посверкивали оттуда, словно крохотные кусочки антрацита, густые черные брови высоко поднялись.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Тӑшмансем мана персен, пуля ман ҫамкана лексен, — тет, — эпӗ йӑванса кайрӑм та тӑна ҫухатнӑ, Макар вара ҫавӑнтах лампа сӳнтерчӗ те чӳречерен сиксе таҫта тарса пытанчӗ.

«Когда, говорит, по мне враги стрельнули и вдарила меня пуля прямо в лоб, я упал как скошенный и потерял сознательность, а Макар тем часом потушил лампу, сигнул в окно и куда-то смылся.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Халӗ ӗнтӗ вӑл: стрепке юри будкӑна пытанчӗ, тесе шутлӗ, эпӗ вара ӑна — пӗтӗм чунпа…

Небось он подумает, что стряпуха нарочно схоронилась от него в будку, а я как раз к нему — со всей душой…

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑхӑтлӑха курӑннӑ хӗвел пӗлӗт хыҫне пытанчӗ, вара, сарлака ҫуначӗсемпе уҫӑ ҫиле яра-яра тытса, икӗ ҫеҫен хир ӑмӑрт кайӑкӗ ҫӳлелле ыткӑнчӗ.

Ненадолго проглянувшее солнце скрылось за тучей, и вот уже, ловя широкими крыльями свежий ветер, устремились в неведомую высь два степных подорлика.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Халӑх ушкӑнӗнче аптӑраса ӳкнӗ завхоз Яков Лукич кӑна пӗр самантлӑха вӗлтлетсе илчӗ, анчах вӑл та лӑках пырса тулнӑ вӑрӑм урапасем хыҫнелле тарса пытанчӗ.

На секунду лишь в толпе мелькнуло растерянное лицо завхоза Якова Лукича, но и тот скрылся где-то за плотно сбитыми арбами.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мӑнтӑр ӳтлӗ ӑссӑр пингвин чул хыҫне кайса пытанчӗ

Глупый пингвин робко прячет тело жирное в утесах…

Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.

Вӑл нӳхреп алӑкӗн хыҫне пытанчӗ.

Она скрылась за дверью в погреб.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Хӗрачасем айккинерех пӑрӑнса тӑчӗҫ, Никитка вара пӗрене хушшине пытанчӗ.

Девочки послушно отошли в сторону, а Никитка запрятался в щель между поленницами.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней