Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑвӑн (тĕпĕ: ху) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран вара хӑвӑн ҫурту тӗпӗсене, резинкусемпе писев кӗленчисене пуҫтар та чун туртнӑ ҫӗрелле тухса вӗҫтер.

А потом собирай свои огарки, резинки и склянки с помадой и жарь куда хошь.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑвӑн колхозникусемех пусаҫҫӗ, акӑ камсем!

Твои же колхозники режут, вот кто!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫапла калатӑп: колхоз вӑл — хӑвӑн ирӗкӳпе тумалли япала, кӗрессӳ килсен — кӗр, аякран курассу килсен — аякран пӑхса тӑр.

Я так скажу: колхоз — дело это добровольное, хочешь — иди, хочешь — со стороны гляди.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑвӑн линине ӑнлантарса пар.

Объясни свою линию.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑвӑн шухӑшна тепӗр ҫынна ертеймесен, епле хамӑр тӗрӗслӗхшӗн кӗрешекен боец-ха вара эсӗ?

Какой же ты боец за нашу правду, ежели не можешь другого заразить?

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑвӑн кӑмӑлу, анчах чӗлхӳне тытма пӗлмесен… асту, Лукич!

Твоя добрая воля, но за язык… гляди, Лукич!

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Санӑн хӑвӑн та юлнӑ пулӗ-ха?

И у тебя небось осталось?

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӗрхи ҫӗртме тунӑ ҫӗр ҫине эсӗ хӑвӑн вӑрлӑхна пӗр хӑвна валли ҫеҫ акса хӑварӑн…

Зябь ты будешь засевать своим зерном и для себя одного…

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кулака эсӗ хӑвӑн ҫемҫелӗхне пулах чарусӑрлантарса янӑ. Окружкомра хӑйне: «Ӗҫе пултаракан йӗкӗт» теҫҫӗ, ҫав вӑхӑтрах кулаксем кунта тырӑ та парса татман.

Через твою терпимость веры ты и распустил кулака. Еще говорили в окружкоме: «дельный парень», а за кулаками — хлебные хвосты.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ту качакисемпе хир ланӗсен ячӗпе тархаслатӑп сана, хӑй шут тумасӑр та ан канӑҫсӑрлантарсам эс хӑвӑн савнине!

Заклинаю тебя сернами и полевыми ланями, не тревожь свою возлюбленную, пока она не захочет!

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Кӑтартсам мана хӑвӑн питне.

Покажи мне лицо твое.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Хӗрупрӑҫ, кӑтартсам мана хӑвӑн питне, тепӗр хут итлеме парсам хӑвӑн сассуна, — тет кун хыҫҫӑн Соломон хӑлхана лӑпкакан сасӑпа.

Тогда Соломон произносит голосом, ласкающим ухо: — Девушка, покажи мне лицо твое, дай еще услышать твой голос.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫакӑн пек мӑшкӑл кураччен, хӑвӑн мӑйна, икӗ уруна хуҫса пӑрахсан авантарах пулассӑн туйӑнса каять, ара кун ҫинчен ӗнтӗ пӗтӗм хула пӗлӗ, директор, попечитель патне ҫитӗ, — ай, мӗн те пулин сиксе тухминччӗ.

Лучше бы, кажется, сломать себе шею, обе ноги, чем стать посмешищем: ведь теперь узнает весь город, дойдет до директора, попечителя, — ах, как бы чего не вышло!

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫамрӑк ҫын эсӗ, сан малта пуласлӑху пур, хӑвна ху питӗ-питӗ сыхӑ тытса усрамалла, эсӗ пур — хӑвӑн ӗҫӳсене ай-ай япӑх, ай-ай япӑх туса пыратӑн.

Вы — человек молодой, у вас впереди будущее, надо вести себя очень, очень осторожно, вы же так манкируете, ох, как манкируете!

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Мӗн кӑнтарса тӑратӑн хӑвӑн ухмахла пӳрнӳна!

Нечего свой дурацкий палец выставлять!

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

Пӗр япала ҫеҫ лайӑх ҫак ҫутӑ хулара — унта ухмахлах вӑйне хирӗҫ хӑвӑн чунӑнта ӗмӗрлӗхе пыракан курайманлӑх чӗртме пулать.

Только одно хорошо в светлом городе — в нем можно на всю жизнь напоить душу свою ненавистью к силе глупости…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Амӑшӗ унран юлашки хут: — Сан хӑвӑн ача пуррине курас килмест-им? — тесе ыйтнӑ.

Мать спросила его в последний раз: — И ты не хочешь иметь детей?

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ун ҫинчен калама йывӑра килнӗ, — апла калани вӑл хӑвӑн пӗртен-пӗр шанчӑкна ҫухатни пулнӑ…

Сознаться в этом было трудно, — ведь это значило лишить себя единственной надежды…

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Чи малтанах хӑвӑн мӗн тӑвас килнине ӑнланса илмелле, ӗҫе пуҫличченех вӑл мӗнле вӗҫленме пултарассине курса тӑмалла.

Прежде всего нужно понимать то, что хочешь делать, и в начале дела нужно представлять себе его возможный конец.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Мӗншӗн хӑвӑн шӑпуна хирӗҫ нимле вӑй та тӑратман?

И почему ты против своей судьбы никакой силы не выставил?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней