Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпланса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пирӗн Аникейӗн те арӑмӗ сыв мар, чирлӗ пирки ҫӑвӗпех пасарта колхоз ларекӗнче ларать, — терӗ Агашӑ малалла, залра шӑпланса ҫитсен.

— А у Аникея нашего жена тоже больная и по болезни в колхозном ларьке на базаре сидит все лето, — продолжала Агаша, когда в зале стихло.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пысӑк та ҫурри пушӑ ҫуртра темскер кӑшӑртатать, таҫта, пӗрре шӑпланса, унтан каллех хӑйӗн юррине пуҫласа, шӑрчӑк шухӑша кайнӑ пек чӗриклетет.

Большой, наполовину пустующий дом был полон таинственного потрескивания, где-то задумчиво свиристел сверчок, то затихая, то вновь заводя свою песню.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗмпех шӑпланса ҫитсен, шӑплӑха пӑсса, лӑпланнӑ ял ҫийӗн савӑнӑҫлӑ хӗр сасси янӑраса кайрӗ, ӑна нӑйӑлти купӑс сасси пулӑшрӗ.

И когда отстоялась тишина, взмыл над притихшей деревней ликующий девичий голос, поддержанный сиплыми вздохами гармони:

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял шӑпланса пычӗ, тахӑшӗ ҫеҫ, аташса каннӑ сурӑхне шыраса, ӗнтрӗкре: «Ма-шу-ня! Ма-шу-ня!» — тесе йыхӑрать, юнашарти тӑкӑрлӑкра пусӑ тараси вӑрӑммӑн чӗриклетсе илчӗ, сӑнчӑр чӑнкӑртатрӗ, шыва путнӑ витре ланкӑртатса тулчӗ; ҫул тӑрӑх кӑштӑртатса утни илтӗнчӗ — шыв ӑсма ватӑ ҫын тухрӗ пулмалла; алӑк хӑлтлатса хупӑнчӗ.

Деревня затихла, лишь кто-то долго искал в потемках заблудившуюся овцу: «Машу-у-ня! Ма-шу-у-ня!»; рядом в проулке тягуче заскрипел ворот колодца, лязгнула железная цепь, захлебнулось ушедшее в воду ведро; шаркающе проволочились по дороге шаги, — видно, ходил за водой старый человек; оглушительно хлопнула дверь.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пуху темиҫе самант шӑпланса тӑчӗ, унтан ҫав шӑплӑх хыттӑн кӑшкӑрнӑ сасӑсемпе ҫурӑлса кайрӗ:

Собрание несколько мгновений помолчало, а потом взорвалось криками:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм ӑна пуҫелӗкне тӗнӗлӗ ҫинчен антарса лартнӑ урапа ҫине хӑйпе юнашар вырӑн пачӗ, унтан, кӗрӗке пуҫӗ ҫинерех туртса илчӗ те, урисемпе Григорие сӗртӗнсе, шӑпланса выртрӗ.

Женщина уступила ему место рядом с собой на снятой с передка арбе и, натягивая на себя овчинную шубу, касаясь Григория ногами, притихла.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе тӑчӗ те, ҫара ура пӳрнисемпе таптанчӑк нӳрӗ ҫӗре тӗревлесе, сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шӑпланса тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ ҫине чарӑлса кайнӑ куҫӗпе пӑхса, шӑппӑн каларӗ:

Он приподнялся на цыпочки — упираясь в сырую притолоченную землю большими пальцами босых ног, хлебнул воздуха и, обводя вылезшими из орбит глазами притихшую толпу, негромко сказал:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Макӑрса янӑ ҫын сӑмсине нӑшӑклаттарса шӑнкарчӗ те шӑпланса ларчӗ.

Тот, кто заплакал, — хлюпая носом, сморкаясь, притих.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аннӑн тутисем чӗтрерӗҫ пулин те, чӑтӑм ҫитерсе, шӑпланса тӑчӗ; ӑна чӗререн хӗрхеннипе ҫеҫ вӑл пурне те ҫирӗппӗн тӳссе ирттерме пултарчӗ.

У Анны дрожали губы, но она сдерживалась, замолкала; потворствуя ему, терпеливо сносила все.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗҫех ун мухмӑрпа ӗнтӗркенӗ хуҫи, ҫуна ӳречи ҫумне тӗршӗнсе, шӑпланса выртрӗ.

Вскоре хозяин ее, одолеваемый хмельной дремотой, привалился к стенке саней головой, замолк.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑпланса тӑр-ха пӑртак, Христан.

— Помолчи хучь трошки, Христан.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр вӑйланса, пӗр шӑпланса килекен сассене итлесе, ҫутӑсем мӗлтлетнине пӑхса тӑнӑ чух вӑл Нарыжный вырӑнне кама лартасси ҫинчен шухӑшланӑ, чи юрӑхлӑ кандидатура Лукерья Ильинишна Коломейцева пек туйӑнчӗ ана.

Сергей вслушивался в этот то нарастающий, то утихающий шум, видел мелькавшие огни, а сам думал о том, кем бы можно было заменить Нарыжного, и ему казалось, что самой подходящей кандидатурой была Лукерья Ильинишна Коломейцева.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казаксем каллех ҫӑвара шыв сыпнӑ пек шӑпланса тӑчӗҫ, каллех вӗсен речӗсене чуна сехӗрлентерекен арпашуллӑ шухӑшсем пӑлхатса ячӗҫ.

Казаки вновь приумолкли, вновь замешательство взволновало их ряды.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кайӑк кӑвакалӗ, — шухӑша кайса каларӗ те Турилин каллех шӑпланса ларчӗ.

— Материка крячет, — задумчиво проговорил Турилин и снова замолк.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий чей кашӑкӗпе стаканне шӑкӑртаттарса илчӗ те, офицерсем шӑпланса ҫитсен, сӑмахӗсене таткаласа ҫирӗппӗн калаҫма тытӑнчӗ:

Листницкий постучал ложечкой о стакан; собрав внимание офицеров, раздельно сказал:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий шӑпланса ларатчӗ, Чубатый мӗнле те пулин урӑх сӑмах пуҫлама тӑрӑшатчӗ.

Григорий умолкал, а Чубатый старался заговорить о чем-либо постороннем.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗри хуйхӑ хӑйне шӑлтах халтан ярса ҫитерсен кӑна вӑл, ӗлӗкхинчен пачах улшӑнса, чун-чӗрипе пӗтӗмпех шӑпланса, тепӗр хут пурӑна пуҫларӗ.

И вернулась в мир реального иная, притихшая, изглоданная черной немочью…

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Инҫетре лере, вӑрман хыҫӗнче, хӑрплатса ҫурӑлакан снарядсен тӗтӗмӗсем ирӗлнӗ пек, сӳрӗлӗ-сӳрӗле пыраҫҫӗ, пӑшал залпӗсем, пӗр шӑпланса, е ҫӗнӗрен вӑйланса, таҫта вӑрманта сылтӑм еннелле чакса пыраҫҫӗ.

Далекие таяли за лесом дымки шрапнельных разрывов, ружейные залпы отплывали куда-то правее леса, то замирая, то усиливаясь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кухня пӗр саманта, куҫа шартарса яракан симӗс ҫутӑпа ҫуталса, шӑпланса ларчӗ: чӳрече хупписене ҫумӑр качӑртаттарни илтӗнчӗ, унтан аслати янӑраса кайрӗ.

В кухне на секунду стало ослепительно-сине и тихо: слышно было, как ставни царапал дождь, — следом ахнул гром.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Вуланӑ-и эсир» тесе ыйтрӗ Иван Иванович Иван Федоровичран пӑртак шӑпланса ларнӑ хыҫҫӑн, пуҫне хӑйӗн урапа чӳречисем евӗр ҫӳлӗ ҫухинчен кӑларса: «Коробейников таса вырӑнсене ҫӳрени» ятлӑ кӗнекене вуланӑ-и?

— Читали ли вы, — спросил Иван Иванович после некоторого молчания, высовывая голову из своей брички к Ивану Федоровичу, — книгу «Путешествие Коробейникова ко святым местам»?

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней