Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑвӑн (тĕпĕ: ху) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан хӑвӑн ырханкка лашу ҫинчен, чуп ту пирӗн таса ҫӗре, выльӑх!

Слезай со своей клячи, скот, целуй нашу священную землю!..

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑвӑн шӑпуна эс манпа ҫыхӑнтартӑн, манпа, суд тунӑ ҫынпа; ху савса тӑнипе эс мана тӗнчере чи телейлӗ ҫын турӑн, маншӑн эсӗ пурнӑҫра чи хаклине — хӑвӑн чысна хӗрхенсе тӑмарӑн, маншӑн тесе эсӗ нимӗнрен те хӑраса-шикленсе тӑмарӑн, ҫавӑншӑнах асапне те тӳсетӗн.

Ты связала свою судьбу со мной, осужденным, отверженным; своей любовью ты сделала меня счастливейшим человеком в мире, ты ради меня пожертвовала тем, что дороже самой жизни, — пожертвовала своей честью, и за это свет покарал тебя жестоко; ты всем пренебрегла ради меня!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрамалли унта та пулать ӗнтӗ… анчах эс кунта хӑвӑн пирки тем те пӗр калаҫнинчен хӑтӑлӑн.

Там, конечно, тоже небезопасно… но, по крайней мере, ты вырвешься из сети здешних интриг.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс хӑвӑн тивӗҫне чипер туса пытӑн ӗнтӗ — эс ху аллупа тӗрлесе панӑ арӑсланлӑ ялав пире паттӑр пӑлхавра ҫӗклентерсе те вӑй парса тӑрӗ.

Ты уже исполнила свой долг — знамя со львом, вышитое тобой, будет нас воспламенять и воодушевлять.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнпа кун иртмессерен хӗнеместӗн-и-ха хӑвӑн упӑшкуна?

Не потому ли ты каждый божий день колотишь своего супруга?

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта хӑвӑн хӗрӳ?

— Где твоя дочь?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑвӑн ӗҫӳ мар пулсан, ан хутшӑн та.

Не вмешивайся не в свое дело.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кандов, кала-ха эппин хӑвӑн сӑмахна тепӗр хут, эп ӑна эфендие куҫарса парам, — терӗ Бенчо Дерман, тӗрӗк чӗлхине ыттисенчен лайӑхрах пӗлекенскер.

— Кандов, повтори еще раз, чтоб я мог перевести твои слова эфенди, — попросил его Бенчо Дерман, лучше других знавший турецкий язык.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗррехинче каласаттӑм-ха ун ашшӗне: «Ҫав кӗрт йытти Рачко хӑвӑн хӗрӳ патне пырасса сыхласа тӑр та, пырсанах тытса минчет тутар, ӗҫӗ те пӗтет», — тесеттӗм.

Я говорил ее отцу: «Подстереги ты этого сукина сына Рачко, когда он придет к девушке, да и обвенчай их немедля, вот и делу конец».

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑвӑн тусусенчен пӗри ҫапла туса хунӑ пуль тесе асна илмерӗн-и вара?

— А тебе не пришло в голову, что это сделал кто-нибудь из твоих друзей?

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсӗ пире нимӗн тунмасӑр каласа пар; Хаджи-Шадавой урамӗнче хӑвӑн курткуна панӑ хыҫҫӑн Марко чорбаджи патне кӗриччен ӑҫта пултӑн эс? — тесе ыйтрӗ бей.

— Лучше ответь нам чистосердечно: где ты был после того, как отдал свою куртку на Хаджи-Шадовой улице, и перед тем, как зашел к чорбаджи Марко? — спросил бей.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл хӑйне хӑй хирӗҫленӗ; хӑв тупнӑ тӗрӗслӗхе вара нумайччен хирӗҫлесе тӑраймастӑн, — вӑл хӑвӑн, тӑван тӗрӗслӗхӳ; унта нимле чее япала та курӑнмасть сана.

Но она возражала самой себе; а против той истины, которую сам нашел, долго не устоишь, — она своя, родная; в ней нельзя заподозрить никакой хитрости.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Ҫавна тума ирӗк пар, атту эпӗ вилетӗп», — тесен ялан тенӗ пекех ирӗк параҫҫӗ; анчах, хӑвӑрах пӗлетӗр, ку аслӑ принциппа шӳт тума юрамасть; тата хӑвӑн тивӗҫлӗхне те чакарма юрамасть: ирӗк памасан вара вилмеллех пулать.

Если скажешь: «Уступай, или я умру», — почти всегда уступят; но, знаете, шутить таким великим принципом не следует; да и нельзя унижать своего достоинства, — если не уступят, то уж и надобно умереть.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халӗ эсӗ хӑвӑн мӗн пур, ҫавӑнпа ҫырлахнӑ; урӑх ним ҫинчен те, никам ҫинчен те шухӑшламастӑн эсӗ, малашне те шухӑшламӑн.

Ты теперь вполне довольна тем, что имеешь; ни о чем другом, ни о ком другом ты не думаешь и не будешь думать.

4 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Хӑвӑн хуҫуна пӑхӑнса пурӑн; тӑшман ҫине, ҫаратас тесе, вӑрҫӑпа кайман хушӑра ун юлхавлӑхне килентерсе пурӑн; санӑн ӑна юратас пулать, мӗншӗн тесен вӑл сана сутӑн илнӗ, эсӗ ӑна юратмасан вара — вӑл сана вӗлерет», — тет вӑл хӑй умӗнче вилӗ выртакан хӗрарӑма.

«Повинуйся твоему господину; услаждай лень его в промежутки набегов; ты должна любить его, потому что он купил тебя, и если ты не будешь любить его, он убьет тебя», — говорит она женщине, лежащей перед нею во прахе.

1 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Санра эпӗ пушшех те интереслӗрех япала асӑрхатӑп: тата виҫӗ ҫултан эсӗ хӑвӑн медицинуна та манса кайӑн, ун хыҫҫӑн тата виҫӗ ҫултан — вулама та, пуҫпа ӗҫлемелли пур ӗҫсенчен пӗр пултармалли ӗҫ те вара саншӑн вӑл — курасси ҫеҫ юлать, анчах мансӑр пуҫне каллех нимӗн те курми пулӑн.

— На тебе я замечаю вещь гораздо более любопытную: еще года через три ты забудешь свою медицину, а еще года через три разучишься читать, и из всех способностей к умственной жизни у тебя останется одна — зрение, да и то разучится видеть что-нибудь, кроме меня.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑвӑн тусусем сана тус вырӑнне хурассипе хурас марри пӗр вӗсен ирӗкӗнчен килнине мӗнле йышӑнатӑн, арӑму ирӗклӗ пулмаллине те уҫҫӑн, пӗр хирӗҫлесе тӑмасӑрах йышӑн, ҫавӑн пек пулсан вара туй хыҫҫӑн вунӑ ҫултан та, ҫирӗм ҫултан та вӑл сана качча чухне мӗнле юратнӑ, ҫавӑн пекех юратӗ.

Признавай ее свободу так же открыто и формально и без всяких оговорок, как признаешь свободу твоих друзей чувствовать или не чувствовать дружбу к тебе, и тогда, через десять лет, через двадцать лет после свадьбы, ты будешь ей так же мил, как был женихом.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӗнер эпир сывпуллашса уйрӑлнӑ хыҫҫӑн эпӗ кун ҫинчен вӑрахчен шухӑшларӑм, эпӗ ҫакна ӗнер ирпелен, эсӗ ҫук чухне шухӑшласа тупрӑм, ӗнер эпӗ санпа ырӑ ҫынпа канашланӑ пек канашласа пӑхасшӑнччӗ, анчах эсӗ ман шанчӑка хӑвӑн йӗркелӗхӳпе улӑштартӑн.

Когда мы с тобою простились вчера, я долго думала об этом, я вздумала это вчера поутру, без тебя, вчера я хотела посоветоваться с тобою, как с добрым человеком, а ты изменил моей надежде на твою солидность.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ун ҫинчен мӗнле лайӑх шухӑшланине эпир иксӗмӗр те пӗлетпӗр; вӑл хӑйне ҫӑмӑл пулни ҫинчен мӗн чухлӗ калатчӗ пулин те, ӑна ҫӑмӑл пулманнине те пӗлетпӗр эпир; эсӗ те хӑвӑн туйӑмусемпе кӗрешме ҫӑмӑл пулчӗ, тесе калатӑн пулмалла-ха, — ку лайӑх вӑл, суйни те мар; ҫакӑн пек ҫирӗппӗн шантарса каланисене мӗнле каланӑ, ҫавӑн пек ӑнланмалла мар-ҫке-ха, — о, тусӑмҫӑм, эсӗ мӗнле асапланнине ӑнланатӑп эпӗ…

Мы оба знаем, как высоко мы думаем о нем; знаем также, что, сколько бы он ни говорил, будто ему было легко, на самом деле было нелегко; ведь и ты, пожалуй, говоришь, что тебе было легко бороться с твоею страстью, — все это прекрасно, и не притворство; но ведь не в буквальном же смысле надобно понимать такие резкие уверения, — о мой друг, я понимаю, сколько ты страдал…

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Дмитрий Сергеич хӑй ҫак япалана тӳрех ӑнлантарса пама пултараймарӗ: ҫав туйӑм Вера Павловнӑшӑн та паллӑ мар чухне вӑл уншӑн пушшех те ӑнланмалла марччӗ; пӗр хӑвӑн пурнӑҫна кӑна тӗксӗмлетекен, пӗр хӑвна ҫеҫ тивекен кӑмӑлсӑрлӑх пулма пултарнине ӑнланма та йывӑр пулчӗ ӑна.

Прямо Дмитрий Сергеич сам нисколько не мог разъяснить эту загадку: пока чувство было темно для нее, для него оно было еще темнее; ему трудно было даже понять, как это возможно иметь недовольство, нисколько не омрачающее личного довольства, нисколько не относящееся ни к чему личному.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней