Корпус чувашского языка

Ҫак мӑнтӑр, вӑрманлӑ тата ӳсентӑрансемпе пуян ҫӗр йӑрӑмӗ ҫинче мӗн авалтанпах хастар, хитре те пуян, кивӗ тӗне тытакан вырӑс ҫыннисем, гребен казакӗсем тесе чӗнекенскерсем, пурӑнаҫҫӗ.

На этой-то плодородной, лесистой и богатой растительностью полосе живет с незапамятных времен воинственное, красивое и богатое староверческое русское население, называемое гребенскими казаками.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫӗнӗ вырӑна куҫнисен усӑ куракан ҫӗр нумай тесе Кивӗ Эйпеҫ халӑхӗ ҫӗнӗ ҫӗрсемпе усӑ курма тата 6 хуҫалӑха йышӑннӑ: Митрофан (вырӑс тимӗрҫӗ), ун ывӑлӗ Василий, Кнеҫ Павӑлӗ - ывӑлӗ Сахаркка, Йӑнтӑк Павӑлӗ (Йӑншӑк) Пракуҫӗ, Тӑрна Кӗркури Хветӗрӗ, Симун Якурӗ, Тӗнне Павӑлӗ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Кӗҫтенкке (ӑна Кивӗ Эйпеҫре пытарнӑ) арӑмӗн Иван ятлӑ ывӑлӗ ҫӗнӗ ҫӗре куҫса ларнӑ ҫул 8 ҫулта (1858-1919 ҫ.ҫ.) пулнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ӳстерсе ҫитӗнтернӗ пурлӑха Кивӗ Эйпеҫе турттармалла пулнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Кивӗ Эйпеҫ хурал пӳрчӗ умӗнчи чан юпи ҫине ҫӗнӗ ҫӗрсемпе усӑ курма тытӑнмалли йӑхсен списокне пуртӑпа, ҫӗҫӗпе картса, ана паллисемпе паллӑ туса хунӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ял халӑхӗ пуҫтарӑнса шӑпа янӑ: 36 хуҫалӑх Кивӗ Эйпеҫ ялӗ таврашӗнчи ҫӗрсемпе усӑ курмалла,36 хуҫалӑхӑн вара ҫӗнӗ ҫӗрсемпе усӑ курса пурӑнма тытӑнмалла.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ҫак вӑхӑтра Кивӗ Эйпеҫ ялӗнче 72 хуҫалӑх шутланнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ҫирга Папайпа Микиш Хусантан документпа таврӑннӑ: Кивӗ Эйпеҫ халӑхне Ҫирга Папай ячӗпе 700 гектар ҫӗр, 30 гектар вӑрман усӑ курма уйӑрса панӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Элкел ялӗ авал Кивӗ Эйпеҫри Троицки чиркӳ прихутне кӗнӗ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Вӗсене Кивӗ Эйпеҫ ҫынни - пуян Ҫирга Папай хӑйӗн хуҫалӑхӗнчи 12 ҫулхи вӑкӑра пустарса апат-ҫимӗҫ хатӗрлеттернӗ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Ҫак ушкӑн Кивӗ Эйпеҫ ялне канма чарӑннӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Пирӗн ял, Ҫӗнӗ Эйпеҫ, 2014 ҫулта Кивӗ Эйпеҫ ялӗнчен ҫӗнӗ ҫӗре куҫса ларнӑранпа 150 ҫул ҫитрӗ (1864-2014 ҫ.ҫ.).

Помоги переводом

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

— Ҫук, унта пушӑ пӳлӗм… кивӗ сӗтел-пукан… хуҫа столяр.

— Нет, там пустая комната… старая мебель… хозяин — столяр.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пирӗн ҫумрах питӗ пысӑк, кӑткӑс, йӑлт вӗресе тӑракан пурнӑҫ юхса выртать, турӑлла таса та вут-ҫулӑмлӑ шухӑшсем ҫуралаҫҫӗ, ылттӑнланӑ кивӗ идолсем арканаҫҫӗ.

Мимо нас плывет огромная, сложная, вся кипящая жизнь, родятся божественные, пламенные мысли, разрушаются старые позолоченные идолища.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мелодрамӑн юлашки пайӗнчи евӗр, ишӗлсе арканаҫҫӗ кивӗ башньӑсемпе ҫӗр хӑвӑлӗсем, вӗсен хыҫӗнчен ӗнтӗ куҫа шартаракан ҫиҫӗм ялтӑравӗ курӑнать.

Как в последнем действии мелодрамы, рушатся старые башни и подземелья, и из-за них уже видится ослепительное сияние.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Самантлӑха ӑҫтан-тӑр ӑшӑпа ӗрӗм шӑрши ҫапрӗ, пуҫ ҫийӗпе тӗттӗм пысӑк турат сӑтӑрӑнса чӑштӑртатрӗ, вара ҫавӑнтах, кивӗ нӳхреп сывланӑ евӗр, нӳрлӗ сивӗ вӗрсе ячӗ.

На миг откуда-то пахнуло теплом и запахом полыни, большая темная ветка зашелестела по головам, и тотчас же потянуло сырым холодом, точно дыханием старого погреба.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Брем хӑйӗн сухал пуснӑ, ҫӗр шапинчен тунӑ кивӗ куҫлӑхлӑ ырхан та вӑрӑм питне хыҫалалла ҫавӑртӑр тесе, Ромашовӑн икӗ хутчен хыттӑнах ӳсӗрсе илме тиврӗ.

Ромашов должен был два раза громко прокашляться, прежде чем Брем повернул свое худое, бородатое, длинное лицо в старинных черепаховых очках.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсен вӑййине Лещенко штабс-капитан, хӗрӗх пиллӗксенчи ытла кичем ҫын, хӑйӗн пӗр сӑнӗпеленех те тӗксӗмлӗхе кӗртсе ӳкерме пултараканскер, чӳрече янахӗ ҫине вырнаҫнӑ та, пӑхса ларать; питӗнче те, кӗлеткинче те унӑн пӗтӗмпех чи-чи шанчӑксӑр меланхолипеле аялалла усӑнса ҫакӑннӑ: усӑннӑ, пӑрӑҫ хутаҫӗ пек, тӑсмака, ашлӑ, хӗрлӗ те лӗнчешке сӑмси; янах тарана ҫити уртӑннӑ ик ҫинҫе хӑмӑр ҫип евӗр мӑйӑхӗ; куҫӗ харшисем сӑмса тӗпӗнчен пуҫланнӑ та тӑнлав патне тӑсӑлса аннӑ, вӗсем вара ӑна ӗмӗр-ӗмӗрех йӗнӗ сӑнлӑ кӑтартаҫҫӗ; мӗн унта, кивӗ сюртукӗ те пулин унӑн сӗвек хулпуҫҫийӗсемпе путса кӗнӗ кӑкӑрӗ ҫинче, йӑрхахра чухнехи евӗр, шалпаррӑн лӑпӑштатса тӑрать.

На их игру глядел, сидя на подоконнике, штабс-капитан Лещенко, унылый человек сорока пяти лет, способный одним своим видом навести тоску; все у него в лице и фигуре висело вниз с видом самой безнадежной меланхолии: висел вниз, точно стручок перца, длинный, мясистый, красный и дряблый нос; свисали до подбородка двумя тонкими бурыми нитками усы; брови спускались от переносья вниз к вискам, придавая его глазам вечно плаксивое выражение; даже старенький сюртук болтался на его покатых плечах и впалой груди, как на вешалке.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Виҫҫӗнччӗ вӗсем: Веткин поручик — кукша, сӑмах ҫапма, юрлама та эрехе юратакан вӑтӑр виҫҫӗсенчи мӑйӑхлӑ савӑк ҫын, полкра иккӗмӗш ҫул ҫеҫ-ха службӑра тӑракан Ромашов подпоручик та Лбов подпрапорщик, чее-япшар-тӑмпай куҫлӑ та ялан кулакан айван хулӑн туталлӑ, йӑрӑс кӑна чӗп-чӗрӗ ача, — йӑлтах офицерсен кивӗ анекдочӗсемпе пӳхсе-тулса ларнӑ темеллескер.

Их было трое: поручик Веткин — лысый, усатый человек лет тридцати трех, весельчак, говорун, певун и пьяница, подпоручик Ромашов, служивший всего второй год в полку, и подпрапорщик Лбов, живой стройный мальчишка с лукаво-ласково-глупыми глазами и с вечной улыбкой на толстых наивных губах, — весь точно начиненный старыми офицерскими анекдотами.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Акӑ пирӗн урам, акӑ эпӗ пурӑннӑ кивӗ ҫурт.

Вот и наша улица, вот и старый дом, в котором я жил.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.