Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗрача сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрача (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Давыдов тутӑр ҫыхнӑ хӗрача ҫине пӳрнипе тӗллерӗ.

— Давыдов указал пальцем на покрытую платком девочку.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрарӑм та ача пекех калаҫать, унӑн калаҫни-туни хӗрача пакӑлтатнине аса илтерет.

Женщина говорила тоже, как ребенок, строй ее речи напоминал девочку-подростка.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Ман анне, пӗчӗк хӗрача пекех, кулӑшла.

Она — смешная девчонка, мамка у меня.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пӗр пӗчӗк хӗрача, чупса ҫӳресе, пурне те: — Аннене курмарӑр-и? — тесе кӑшкӑрнӑ.

Маленькая девочка бежала и кричала всем: — Не видали маму?

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Ытлашши пысӑк ӑслах та мар, анчах чее хӗрача.

Не больно умна, а хитрая девочка.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хӗрача вӑл, — питӗ ҫамрӑк-ха.

Девочка она, — совсем дитя.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Шӑпчӑксем юрлаҫҫӗ-и кунта сирӗн? — ыйтать хӗрача.

— А соловьи у вас поют? — спрашивает девочка.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Унтан икӗ хӗрача килчӗҫ те крыльца ҫине ларчӗҫ.

Потом появились две девочки и сели на крылечко.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку чӑнах та капла пулса тӑрӗ, — килӗшрӗ хӗрача.

— Это — пожалуй, — согласилась девочка.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача хушӑран ташлакаласа илчӗ, хушӑран, хӑрах урине тӑрна пек хуҫлатса, вӗтеленнӗ чӗркуҫҫине хыҫасшӑн пулчӗ.

Девочка то пританцовывала, то, поджав, как журавль, одну ногу, другой старалась потереть обожженное крапивой колено.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ ӑҫталла, Маша? — ыйтрӗ Тимка, хӗрача сасартӑк аяккинелле пӑрӑнсан.

— Ты куда, Маша? — спросил Тимка, когда девочка круто повернула в сторону.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Маша! — хӗрача патне пычӗ пӗчӗкҫӗ Тимка Колечкин, ҫуҫӗ унӑн вирелле тӑнӑ.

— Маша! — подошел к девочке маленький, взъерошенный Тимка Колечкин.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫырнӑччӗ… — хыпӑнса ӳкрӗ хӗрача, — чӑн та ҫавӑн пекчӗ ҫав.

— Писали… — растерянно призналась девочка, — так оно и было.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн шухӑшласа кӑларассине хӗрача хӑй те пӗлмест-ха, анчах ӑна мӗн те пулин шухӑшласа кӑларасси паян иртенпех канлӗх памарӗ.

Что она придумает, девочка еще не знала, но бесенок, вселившийся в нее с утра, не давал покоя.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пур ҫав ҫут тӗнчере ҫавӑн пеккисем… — Хӗрача аллине кофта айне чикрӗ, унтан пилоткине туртса кӑларса сӗтел ҫине печӗ.

— Есть такие на белом свете… — Девочка сунула руку под кофту, вытащила пилотку и кинула ее на стол.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача лейка патнелле кулянса утрӗ.

— И девочка уныло поплелась за лейкой.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ай! — кӑшкӑрса ячӗ хӗрача.

— Ой! — вскрикнула девочка.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача унталла-кунталла пӑхкаларӗ те Санькана карта патнелле туртрӗ.

Девочка оглянулась по сторонам и потянула Саньку к изгороди.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача пуҫне усрӗ те нимӗн те чӗнмест.

Девочка, потупив голову, молчала.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй каласа патӑр, — ӳкӗтлерӗ хӗрача.

Пусть он сам скажет, — взмолилась девочка.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней