Корпус чувашского языка

Пӗрре сӳнчӗ, каллех ҫутӑлчӗ, виҫӗ хут йӑлтлатрӗ те пач сӳнчӗ.

Он погас, снова зажегся, три раза мигнул, потух.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах Володя темшӗн часах сӳнчӗ.

Но Володя как-то быстро сгас.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вут чашлатса сӳнчӗ.

Огонь, шипя, погас.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Оленин тӳпене пӑхса илчӗ, хӑй халь тухнӑ пӳрт ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ: унта ҫурта ҫути сӳнчӗ; вара вӑл каллех хӗрарӑмсен аяккалла каякан мӗлкисем ҫине тинкерсе пӑхма пуҫларӗ.

Оленин взглянул на небо, оглянулся на хату, из которой вышел: в ней потухла свеча, и он снова стал всматриваться в удалявшуюся тень женщин.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сулахайра, такам пӗлӗтре шӑрпӑк чӗртнӗ евӗр, шурӑ фосфор ҫутӑ мӗлтлетсе сӳнчӗ.

Налево, как будто кто чиркнул по небу спичкой, мелькнула бледная, фосфорическая полоска и потухла.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Акӑ тинех ун юлашки ҫути те Стара-планина тӑвӗн ҫӳллӗ тӑррисене ылтӑнпа сӑрса тухрӗ те сӳнчӗ.

Но вот угасли его последние лучи, позолотив высокие пики Стара-планины.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Армана тӗтӗм хупӑрласа илчӗ; пенине пула лампӑ сӳнчӗ, шалта сӗм-тӗттӗм пулса тӑчӗ.

Мельницу заволокло дымом; от выстрелов лампа погасла, и все погрузилось в кромешную тьму.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем, Данилыч, пирӗннисем патӗнче пӗр икӗ сехете яхӑн ларчӗҫ, пирӗннисем вӗсемпе питӗ ӑшшӑн калаҫаҫҫӗ, эпӗ санпа калаҫнӑ пек, пуҫ та таймаҫҫӗ вӗсене, пӗрле кулса лараҫҫӗ кӑна; пирӗн Дмитрий Сергеич те генералпа ларать, иккӗш те креслӑсем ҫине таянса ларнӑ та туртса лараҫҫӗ, Дмитрий Сергеич та генералпа пӗрлех туртать, вӑл та таянса ларать; мӗн ҫавӑ? — пирусӗ сӳнчӗ, вара вӑл генералтан пирус илчӗ те хӑйӗнне тивертсе ячӗ.

И сидели они у наших, Данилыч, часа два, и наши с ними говорят просто, вот как я с тобою, и не кланяются им, и смеются с ними; и наш-то сидит с генералом, оба развалившись, в креслах-то, и курят, и наш курит при генерале, и развалился; да чего? — папироска погасла, так он взял у генерала-то, да и закурил свою-то.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Старик сӑмахне пӗтернӗ-пӗтерменех халӑх ахӑлтатни тупӑран пенӗ пек кӗрлесе кайрӗ те, татах икӗ лампа сӳнчӗ.

Старик не успел окончить фразу, а хохот громыхнул, как орудийный выстрел, погасив еще две лампы.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Урам кукӑрӗнче Лушкӑн шурӑ тутӑрӗ ҫиҫӗм пек ҫиҫсе илчӗ те тӗттӗмре сӳнчӗ.

За поворотом, как искра, сверкнула белая Лушкина косынка и погасла в темноте.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шӑрпӑк сӳнчӗ.

Спичка гаснет.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шӑрпӑк ҫутӑлчӗ те, самантлӑха ачан шуранка питне ҫутатса ҫавӑнтах сӳнчӗ.

Вспыхнула спичка, маленький огонек на секунду осветил бледное детское лицо и погас.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Эсӗ паҫӑр мана: санӑн питӳ ҫутах мар, пӗркеленкӗ терӗн, — калаҫма пуҫларӗ Обломов, сӑмахне малалла тӑсса, — ҫапла, эпӗ ҫемҫешке, тӑхӑнса ҫӗтнӗ сӑхман пекех кивӗ, анчах ку — ҫанталӑка пула мар, ӗҫе пула мар, вуникӗ ҫул хушши ҫутта хам ӑшра хупса усранӑран ҫапла, вӑл тухмалли ҫул шырарӗ, анчах хӑйӗн тӗрмине ҫеҫ ҫунтарса ячӗ, ирӗке тухаймасӑр сӳнчӗ.

— Ты сказал давеча, что у меня лицо не совсем свежо, измято, — продолжал Обломов, — да, я дряблый, ветхий, изношенный кафтан, но не от климата, не от трудов, а от того, что двенадцать лет во мне был заперт свет, который искал выхода, но только жег свою тюрьму, не вырвался на волю и угас.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Фильмра ҫутӑ сӳнчӗ те зал тӗттӗмленсех ларчӗ.

В фильме пошла темная сцена,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫак самантра ҫутӑ сӳнчӗ те, реклама пуҫланчӗ.

К тому же погас свет, и началась реклама.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫутӑ сӳнчӗ, экран ҫинче пӗр ҫӳлӗ ҫын курӑнса кайрӗ, пиртен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗкпе хӑй, аттине те пиртен ҫӗлетнӗ, чӗркуҫҫи тӗлӗнче ӑна чӗнпе туртса ҫыхнӑ.

Свет погас, и на экране появился высокий человек в меховой шапке, в меховых сапогах, перетянутых под коленями ремешками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ сӳнчӗ ӗнтӗ ҫав — анчах тепри ялкӑшса ҫуталса тӑчӗ: ӑнсӑртран мар ҫав, ахалех мар шырарӑм ӑна эпӗ — уншӑн вилӗм пулман та, пулас та ҫук.

Теперь погасла, но ярко загорелась другая: не случайно, не напрасно искал я его — для него нет и не будет смерти.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗркуннехи пысӑк шӑна хӗвел пайӑрки витӗр вӗҫсе каҫнӑ чухне вӑхӑтлӑха ҫуталчӗ, кайран каллех сӳнчӗ.

Крупная осенняя муха, пролетая сквозь нее, вдруг вспыхнула и тотчас погасла.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗвеланӑҫ шурӑмпуҫӗ сӳнчӗ, ун вырӑнне хӗвелтухӑҫра ҫӗнӗ шурӑмпуҫӑн шупка-кӗрен йӗре палӑра пуҫларӗ.

Заря на западе погасла, а на востоке уже проступали блекло-розовые оттенки новой зари.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫутӑ сӳнчӗ.

Помоги переводом

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950