Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курӑнсах (тĕпĕ: курӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Курӑнсах тӑрать, ятлаҫас йӑла уншӑн пулсан, чӗлӗм ӗмме хӑнӑхса ҫитнӗ евӗрех, хӑнӑхнӑ япала.

Видно было, что ворчанье и ругань составляли для него такую же привычку, как сосанье трубки.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Штольц кӑшт хускалсанах, хӑй ҫинчен аса илтерсенех, сӑмах хушсанах, Ольга хӑраса ӳкет, хӑш чух кӑшкӑрса ярать: Штольц кунтине, е аякрине, е тӳррипе — Штольц ҫут тӗнчере пуррине вӑл манни курӑнсах тӑрать.

Чуть он пошевелится, напомнит о себе, скажет слово, она испугается, иногда вскрикнет: явно, что забыла, тут ли он или далеко, просто — есть ли он на свете.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйне ыттисем пек пулма, хӑй ӗлӗк туманнисенех тума хистени курӑнсах тӑрать.

Видно было, что она решилась принудить себя делать, что делают другие, чего прежде не делала.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Олеҫҫӑн вара ку тӗлӗшпе те ҫутҫанталӑк панӑ темле сӑпайлӑ йӗркелӗх пурри курӑнсах тӑчӗ.

У Олеси даже в манере есть была какая-то врожденная порядочность.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унан шӑрҫисем сарӑлса кайнӑ, ним хускалми хытса пӑхакан куҫӗсенче темле тӗксӗм сехӗрленӳ, чунне ҫавӑрса илнӗ темле асамлӑ вӑйсемпе ҫын ӑстӑнӗнчен те ҫӳлерехри пӗлӳсене ирӗксӗррӗн парӑнни палӑрса, курӑнсах тӑчӗ.

В ее неподвижно остановившихся глазах с расширившимися зрачками отразился какой-то темный ужас, какая-то невольная покорность таинственным силам и сверхъестественным знаниям, осенявшим ее душу.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫапах та чусти ытарма ҫук хӑпарса ҫитрӗ, Даша инке ӑна тутанса пӑхса лайӑх «тӗпренсех каймасть ку», терӗ пулин те, вӑрҫӑ вӑхӑтне кура, пӗҫернӗ кукли лайӑх пуласси курӑнсах тӑратчӗ.

Но, как ни странно, тесто прекрасно подошло, и, хотя тётя Даша, положив кусочек его в рот, сказала, что мало «сдобы», видно было, что пирог, по военному времени, вышел недурной.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пас тытнӑ чӳрече витӗр курӑнсах та каймарӗ-ха вӑл.

Она была почти не видна за снежным, матовым, мутным стеклом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хамӑртан юлакан уй-хир мана курӑнсах пырать те, ҫавӑнпа иртсе кайсан ҫеҫ виҫӗ танк пуррине курса юлтӑм.

Уходящая местность открывалась передо мной, и поэтому я увидел эти три танка, когда мы уже прошли мимо них.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Насус тыткӑччи е ҫӗкленет, е анса ларать; ун урлӑ мана Варя мӗн туни те курӑнсах каймасть.

Ручка насоса то поднималась, то опускалась, и мне то видно, то не видно было, что Варя делает с ним.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ирхи куҫа курӑнсах каймӑн сӑн-сӑпата пӗтӗмпех аса илетеп те — шыва кӗрсе тухсан Саньӑн хӗвелпе пиҫӗхнӗ пит-куҫӗ ҫинче, хулпуҫҫипе кӑкӑрӗ ҫинче, ҫӳҫ пайӑркипе витӗннӗ ӗнси ҫинче шыв тумламӗсене курсан мӗншӗн ман чӗре ачашлӑн ташлать-ши?

Почему с нежностью, от которой начинает щемить на душе, я вспоминаю каждую, незначительную подробность этого утра — капельки воды на смугло-румяном Санином лице, на плечах, на груди и его мокрый хохолок на затылке, когда он выходит из воды

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл нумайранпа ҫывӑрманни курӑнсах тӑрать, каҫӗ те ирӗ те арпашӑннӑ иккен ӗнтӗ унӑн — калӑн, унран вӑхӑт тарнӑ тесе.

Видно было, что она уже давно не спит и что у неё всё перепуталось: утро и вечер, как будто время от неё уже отступило.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӑшӑрханни курӑнсах тӑратчӗ.

У неё было расстроенное лицо.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саша манӑн тусчӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа ак халӗ курнӑҫсан та хамӑр ҫывӑх туссем иккенӗ курӑнсах тӑрасса ним чухлӗ те иккӗленмерӗм, ҫинчен тата вӑл Саня йӑмӑкӗ-ҫке.

Саша была моим другом, и я нисколько не сомневалась, что теперь, когда мы увидимся, так и окажется, что она — мой друг, тем более что она была сестрой Сани.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Манашкӑра пурӑнни курӑнсах тӑрать.

— Сейчас видно, что в монашках жила.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хуть мӗн ҫинчен калать пулин те вӑл хавхаланса калать, вӑл литературӑна ытарайми юратни курӑнсах тӑрать.

Обо всем она говорила как-то восторженно, и сразу было видно, что она обожает литературу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл епле хӗпӗртени курӑнсах тӑратчӗ-ха.

Видно было, как он рад.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн ҫывлӑхӗ чакни те курӑнсах каймасть-ха тата.

А в-третьих, что-то незаметно, что у него стало плохое здоровье.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑйӗнчен: ҫапӑҫнӑ-и, тесе ыйтсан, вӑл яланах типпӗн — ҫапӑҫнӑ, тесе ответлетчӗ, анчах тӗпе-йӗрӗпе каламастчӗ; ку ыйтусем унӑн кӑмӑлне килменни курӑнсах тӑратчӗ.

На вопрос, случалось ли ему драться, отвечал он сухо, что случалось, но в подробности не входил, и видно было, что таковые вопросы были ему неприятны.

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Анчах ун пек пулас ҫукки курӑнсах тӑнӑ, мӗншӗн тесен вӗсен ҫуртисем те петмен вӗт-ха.

Однако этого не могло быть, потому что свечи у них еще не вышли.

31-мӗш сыпӑк. Тупӑннӑ та каллех ҫухалнӑ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Пирӗн прозӑра курӑнсах каймастчӗ-ха ун пек оптимист-старик сӑнарӗ…

Помоги переводом

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней