Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗрача сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрача (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрача пуҫне хур кӑтартас ҫук-ха ҫакӑн пек чух.

К тому же грех навлекать беду на голову девушки.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лалка таса хӗрача, — шӑппӑн каласа хучӗ тухтӑр, — ҫав Стефчова качча парас пулсан, вилет вӑл…

— Она — невинное дитя, — глухо проговорил доктор, — она умрет, если ее отдадут за этого…

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пире эс часах кирлӗ пулатӑн! — кӑшкарчӗ Эмексиз, хӑй ҫавӑнтах, хӗрача чупса тухасран хӑраса, ӑна туртса илчӗ те арман ӑшне шаларах тӗксе ячӗ, унтан Топал-Хасана пулӑшма васкарӗ.

Ты нам сейчас понадобишься! — крикнул Эмексиз и, боясь, как бы она не убежала, схватил ее и оттащил в глубь мельницы, потом бросился на подмогу к Топал-Хасану.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ҫывӑракан хӗрача енне аскӑнла пӑхса илчӗҫ.

Турки плотоядно уставились на спящую девочку.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич пытаннӑ ҫӗртен пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ, мелник иккен, хытанка кӑна ҫӳлӗ хресчен, унпа юнашар кӑвак сӑкман тӑхӑннӑ хӗрача, вӑл ҫарран.

Выглянув из своего убежища, Кралич увидел мельника, рослого сухопарого крестьянина, а рядом с ним босую девочку в коротком фиолетовом сукмане.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эх, хӗрача!

— Эх, девчонка!

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тепре ҫеҫ каланӑ пултӑр, ирсӗр хӗрача! — кӑшкӑрса ячӗ Марья Алексевна, хӑй чышкисене чӑмӑртарӗ, ура ҫине тӑчӗ.

Смей повторить, мерзавка-ослушница! — закричала Марья Алексевна, подымаясь с кулаками на дочь.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочкӑна хулхушшинчен тытса ҫавӑтса тухасшӑн пулчӗҫ, — килӗшмерӗ ирсӗр хӗрача!

Хотели вести Верочку под руки, — отказалась, мерзкая девчонка!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӳлӗме хӗрача служанка кӗчӗ.

В комнату вошла служанка, молоденькая девушка.

II. Ухмахла ӗҫе пӗрремӗш хут йӗрлени // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑт йӑх-ях хӗрача!

Мать твою!..

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Ци-цзинь сиксе тӑрса чашӑкне илчӗ те, катӑкне вырнаҫтаркаласа тӑнӑ май, «ирсӗр хӗрача!» тесе, Лю-цзине ҫупса ячӗ.

Отец вскочил, подобрал чашку, приложил к ней отбитый кусок и, крикнув: «Мать твою!..», отвесил дочери такую затрещину,

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Ҫавӑнпа вӑл аслати турри ҫӗр ураллӑ дракона ӑҫта ҫапса салатни е хӗрача хӑрушла чӗрчун ҫуратни ҫинчен пит лайӑх пӗлсе тӑнӑ.

Поэтому он всегда был в курсе всех событий, знал, где именно бог грома поразил оборотня сколопендры, какая девушка родила черта, и все прочие новости.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Хӗрача!

Девчонка!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Темиҫе уйӑх хушшинче Варюха тем пек улшӑнса кайнӑ, вӑл кӑнттам хӗрача мар ӗнтӗ: президиум сӗтелӗ умӗнче, кӑшт айккинелле пӑрӑнса, мӑнаҫлан каҫӑртнӑ пуҫлӑ, сенкер тутӑрпа ҫавӑрса ҫыхнӑ пысӑк ҫӳҫ тӗркиллӗ яштака хӗр тӑрать.

За несколько месяцев Варюха неузнаваемо изменилась: нет, уже не угловатый подросток, а статная девушка, с горделивым посадом головы, с тяжелым узлом волос, прихваченных голубой косынкой, стояла, повернувшись к столу президиума вполоборота.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫав хӗрача, пирӗн Егорова Людмила учительница, мӗнле пурӑнать-ха?

— Как живет эта девчонка, учительница наша, Егорова Людмила?

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗрача шарламасӑр пуҫне сулчӗ.

Девочка молча кивнула головой.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗрача йӑл кулчӗ:

Девочка улыбнулась:

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫавӑ, — шӑппӑн хуравларӗ те хӗрача Давыдов ҫине хӑюллӑн аялтан ҫӳлелле пӑхса илчӗ.

— Да, — тихо ответила девочка и смело снизу вверх взглянула на Давыдова.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Алӑк патӗнче тӑракан пӗр вунӑ ҫулхи патвар та ҫирӗп хӗрача ун умӗнчен пӑрӑнчӗ.

У дверей босая и плотная, как сбитень, девочка лет десяти посторонилась, пропуская его.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Аллине ун хытӑ кӑтраллӑ пуҫӗ ҫине антарнӑ та: — Элиав, — тенӗ вӑл, — патшапа иҫӗм пахчинчи ҫав хӗрача ҫинчен каласа пар мана хӑв пӗлнине пӗтӗмпех.

Опустив руку на его курчавую жесткую голову, царица произнесла: — Расскажи мне, Элиав, все, что ты знаешь о царе и об этой девочке из виноградника.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней