Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ку кил хуҫи — Донецковсен аслашшӗ иккен, — шӑв-шав илтнӗ те мана ярса та тытнӑ: «Эсӗ мӗн тума килсе кӗтӗн кунта, йӗкӗт?» — тесе ыйтать.А это хозяин — дед Донецковых — услышал шум и словил меня: «Ты зачем сюда зашел, паренек?»
31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Щукарь, ҫак ҫын ӑна хӗрхенсе калаҫнине курса, хӑйсах ҫапла ыйтать:Щукарь, видя сочувственное к нему отношение, осмелился спросить:
31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Хӑй, ун патне ҫывхарма шикленнӗрен пулас, йӑлӑнса ыйтать:И, вероятно не рискуя приближаться на более короткую и опасную дистанцию, просил:
30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
— Вӑл пӗшкӗнет те вара платйине кӑштах йӑтать-и? — ыйтать Суламифь.— Она нагибается и приподымает платье? — спрашивает Суламифь.
IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
«Ну, мӗн кирлӗ-ха сӑна?» — тесе ыйтать вӑл, йытӑ вӗрнӗ пек, хулӑн сассипе.
23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пуп ҫавӑнтах ҫилленсе каять, сӑнне-питне сип-симӗс тӗс ҫапать, вара ҫавӑ, ҫывӑхри карчӑксем ан илтчӗр тесе, хуллен кӑна чӑшкӑрттарса: «Мӗн тата юпа пек чӗнмесӗр тӑратӑн-ха?» — тесе ыйтать.
21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пуҫне Демид патне, тутӑр айне, чикет те ыйтать хайхискер: «Ара эсӗ чӗлхесӗр мар пуль те?» — тет.Лезет головой к Демиду под платок, пытает: «Да ты не немой?»
21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пачӑшкӑ нимӗн тума пӗлмест, хӑраса ӳкет, ҫийӗнчи питрахилӗ тӑрлатса чӗтрет, хӑй ҫапах та ыйтать: «Тен, эсӗ ҫын арӑмне е унӑн ҫывӑх ашакне, е унӑн ытти выльӑх-чӗрлӗхне хӑҫан та пулсан хапсӑннӑ?»
21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ҫылӑх каҫарттарма кайсан, пӗррехинче, ҫакна пуп хура тутӑрпа витсе хурать те ыйтать пулать (ку ӗҫ аслӑ типӗ вӑхӑтӗнче пулнӑ, ҫиччӗмӗш эрнереччӗ пулас): «Вӑрлакалатӑн-и, ачам?» — тет.
21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пӗтӗмпех каласа паратӑп! — вӑл Яков Лукича палласа илчӗ, ара, Яков Лукич унӑн кумӗ пулать-ҫке-ха, унпа пӗрле вӑл, пӗр ҫичӗ ҫул каярах, йӑмӑкӗн ывӑл ачине ят хунӑччӗ, халь акӑ вӑл, сусӑрлатса, ҫурса таткаласа пӗтернӗ тутисене селӗп ҫын пек йывӑррӑн хускаткаласа, ыйтать:
12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
— Каласам мана, кам эсӗ? — аптӑравлӑн ыйтать хӗр ерипен.
IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Е вӑл лӑх-лӑх кулма тытӑнать, пӗрре баспа, тепре ҫуйӑхакан ҫинҫе сасӑпа каҫса кайса куҫҫуль тухичченех кулать, унтан ик аллине сарса хурса манран ыйтать:
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
— Тата кама? — хӑлхи хыҫне кахаллӑн хыҫкаласа ыйтать тиечук.— Дальше кого? — спрашивает дьячок, лениво почесывая за ухом.
Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.
Владимир Иваныч-и? — тесе ыйтать Очумелов, пит-куҫӗ те йӑвашшӑн йӑлтӑртатса илет.Владимир Иваныч? — спрашивает Очумелов, и все лицо его заливается улыбкой умиления.
Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.
— Мӗн пирки ку кунта? — тесе ыйтать халӑх хушшинелле шӑтарса кӗрсе Очумелов.— По какому это случаю тут? — спрашивает Очумелов, врезываясь в толпу.
Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.
Ҫын кӗтет — хӑй те чухлаймасть вӑл мӗн кӗтнине, ун ӑшӗнче авалхи инстинкт вӑраннӑ, вӑл сывлать, кӗрешӳ ыйтать, икӗ ӳт пӗр-пӗринпе тытӑҫса ӳксе, юн пӗрхӗнсе тухсан, клетка тӗпне, пӑсланса, таткаласа тӑкнӑ этем ӳчӗ ыткӑнсан, хӑрлатнӑ тата кӑшкӑрнӑ сасӑ илтӗнсен, унӑн киленсе чӗтренсе илес килет…
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
— Астумасӑр! — терӗ те хӗрарӑм кулкаласа калама пуҫларӗ — Вӑл акӑ мӗнле, пӗлетӗн-и, пӗрре пирӗн пата ҫав тери пысӑк манах килсе кӗчӗ те манран ыйтать: «Эсӗ мана валли вӗрентен пусма ҫыхса тума пултаратӑн-и?» — тет.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
— Чӑнах-и? — питех те тӗлӗнсе ыйтать Пепе.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Мӗн пулнӑ кунта? — тесе ыйтать упӑшки.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Шӑлна хӗрхенесчӗ! — тесе канаш парать те ӑна Пепе, хӑй шухӑша каять; унтан: — Сан хуҫу питӗ пуян-и? — тесе ыйтать.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.