Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫуллӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мелник тухрӗ, вӑл пысӑк пӳллӗ, ҫуллӑ питлӗ, вӑкӑр ӗнсиллӗ, ҫаврака мӑн хырӑмлӑ ҫын.

Появился мельник, человек высокого роста, с жирным лицом, бычачьим затылком, круглым и большим животом.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Ку лавккана чӑнах та тӗлӗнмелле япаласене пуҫтарнӑ: картинӑсенчен нумайӑшне ҫуллӑ сӑрӑпа ылтӑнланӑ рамӑсем ӑшне вырнаҫтарнӑ.

Эта лавочка представляла, точно, самое разнородное собрание диковинок: картины большею частью были писаны масляными красками, покрыты темнозеленым лаком, в темножелтых мишурных рамах.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Вӑл пысӑках мар, ҫапах та ҫуллӑ тата тутлӑ.

Он маленький, но жирный и вкусный.

Тутлӑ пулӑ шӳрпи // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 13,15,17 с.

Григорий, ҫӑкӑрпа япӑх пиҫнӗ ҫуллӑ сурӑх ашне кӑп-кап кӑна чӑмлакаласа ҫӑтнӑ май, ӑна сӑмах хушмасӑр итлесе ларчӗ.

Григорий молча слушал и, почти не прожевывая, глотал хлеб и жирную, плохо сваренную баранину.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юр куҫлӑх кантӑкӗсем ҫине ҫыпӑҫа-ҫыпӑҫа ларчӗ, пӳртсен сайра ҫутисем, ҫуллӑ хут витӗр курӑннӑ пек, тӗтреллӗ пӑнчӑсем евӗр курӑнаҫҫӗ, ҫанӑсемпе хулпуҫҫисене юр вите-вите лартать, алла силлесе илсен, юр тем хулӑнӑш катӑлса ӳкет.

Снег залеплял стекла очков, редкие огоньки в избах проступали туманными пятнами, будто через промасленную бумагу, рукава и плечи покрывались снежными наростами, и стоило тряхнуть рукой, как они отваливались целыми пластами.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей кухньӑран пиччӗшне чӗнчӗ, Ворожнев, ҫуллӑ тутисене шӑлкаласа, хӑй ӑшӗнче кулса, пӗчӗк алӑк урати урлӑ каҫрӗ.

Аникей позвал из кухни брательника, и Ворожнев, вытирая масленые губы, ухмыляясь, перешагнул через низкий порожек.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Часах сывласа тултарчӗҫ те, ҫуллӑ сӑрапа сӑрланӑ стенасем, чул сарнӑ урайӗнчен сивӗ ҫапать пулин те, тарласа кайрӗҫ.

Скоро так надышали, что серые стены, крашенные масляной краской, запотели, хотя от каменных плит пола тянуло холодом.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Игнат Савельевич, ҫуллӑ тутисене майӗпен ал шӑллипе шӑлса, Костя амӑшне ыталаса чуп тунӑ, Костьӑна амӑшӗшӗн намӑс пулнӑ.

Игнат Савельевич, степенно вытирая полотенцем жирные губы, обхватывал мать, целовал ее, и Косте было за нее стыдно.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шыв ҫав сӑрӑсене тап-таса ҫуса ярать, вӗсем, шӑранса, ҫуллӑ хура юхан шыв тӗпне юхса анаҫҫӗ, унта ялкӑшса ҫунса, ҫурӑла-ҫурӑла каяҫҫӗ, лак пек йӑлтӑртатакан темӗн чухлӗ машинӑсем ҫав вӗҫӗ-хӗррисӗр улшӑнса тӑракан сӑнсем, тӗссем урлӑ шуса пыраҫҫӗ.

Вода начисто смывала их, они плавились, стекали на дно маслянисто-черной реки и вот уже горели там, полыхали, взрывались целыми каскадами, и поток лаково блестевших машин двигался через их калейдоскопическую пестроту.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн йӑвашрах сивлек ҫутӑпа йӑлкӑшакан ҫуллӑ куҫӗсем (казаксен — суд членӗсен — пичӗҫем тӑрӑх шӑвӑнса пӑхаҫҫӗ.

Масленые добродушно-строгие глаза его испытующе ползали по лицам казаков — членов суда.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ме, тыт ҫак ҫуллӑраххине! — вӑл вара чӗтрекен аллипе Бунчук аллине ҫуллӑ кукӑль тӗркелесе тыттарчӗ.

На вот этот, поджаренный! — и дрожащими руками совала в его руки пирожок.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич ҫаплах пӑтта хирсе ларчӗ: ӑна кашӑкӗпе сирсе варрине куҫ пекки турӗ те, йӑлтӑркка сарӑ ҫу ярса, ҫуллӑ пӑтта тирпейлӗн ӑса-ӑса хыпрӗ.

Пантелей Прокофьевич еще управлялся с кашей: плотно притолочив ее ложкой, он сделал посредине углубление (так называемый колодец), налил в него янтарное масло и аккуратно черпал ложкой пропитанную маслом кашу.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑма стенасем ҫинче ҫутӑ пӑнчӑсем сиккелесе ташлаҫҫӗ, кӑнттам та илемсӗр мӗлкесем шӑвӑнса куҫаҫҫӗ, вӑйсӑррӑн мӗлтлетекен хунар турӑш умӗнчи ҫуллӑ лампада ҫутипе тӗтӗмленсе йӑсӑрланать.

На дощатых стенах танцевали световые блики, качались и увеличивались в размерах безобразные тени, жирным лампадным светом дымился фонарь.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Романовский шыҫмак та ҫуллӑ питне пысӑк ал тупанӗпе шӑлкаласа вуласа ларнӑ хушӑра Корнилов хӑвӑрт кӑна чарлаттарса хурать:

Пока Романовский читал, поглаживая большой ладонью свое одутловатое масленое лицо, Корнилов бегло написал:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр тӑкӑрлӑкра ҫуллӑ сӑрпа «Чайная» тесе ҫырнӑ вывеска курчӗ.

Он спустился вниз и в каком-то переулке заметил вывеску «Чайная».

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чи йывӑр ӗҫ ӑна тивнӗ: хӑмапа кирпӗч тупмалла, тӗрлӗ тӗслӗ ҫуллӑ сӑрсем, белила, олифа, алӑка ҫапмалли сӑран тата ӑста ҫынсем тупмалла.

На него возлагалась главная задача: раздобыть лесоматериал, кирпич, масляные краски самых ярких цветов, белила, олифу, кожу для обивки дверей, найти лучших мастеров.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Гришаткӑна ҫав тери пысӑк ҫуллӑ аш татӑкӗ тыттарать, ӑна Митяй тете те ҫисе ярайман пулӗччӗ.

А Гришатке подсунула такой здоровенный кусок жирного мяса, что и дядя Митяй с таким бы не справился.

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хорунжий Чубов пӗр котелок яшка илсе килчӗ, ҫуллӑ яшкан тутлӑ шӑрши офицерсене ыйхӑран вӑратрӗ.

Хорунжий Чубов принес котелок щей, жирный их аромат разбудил офицеров.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ун пек ҫуллӑ татӑк ахаль ҫынна хӑҫан лекни пур?

— Простому рази такой шматок достанется?

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Умне чашӑкпа лартса панӑ ҫуллӑ сысна какай яшкине сыпса яма ӗлкӗреймесӗрех, Григорий тӑчӗ те витене тухрӗ.

Григорий, не успевший дохлебать миску жирных, со свининой, щей, встал, пошел в конюшню.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней