Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӑварӗ (тĕпĕ: ҫӑвар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Иван Гора ӑна тӗлме-тӗлех тӑрать, куҫӗсене чарса ҫӳлтен аялалла, унӑн сӑмахсене вирлӗн кӑларса тӑракан ҫӑварӗ ҫине, пӑлханнипе тути хӗррисене тухнӑ кӑпӑк ҫине пӑхса тӑрать.
Иван Гора стоял прямо перед ним, глядя сверху вниз разинутыми глазами ему на твердый, твердо выбрасывающий слова, рот, где в углах губ сбивалась пена волнения…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван Гора кулса ячӗ, унӑн пысӑк ҫӑварӗ хӑлхинчен хӑлхи таранах сарӑлса кайрӗ.
Иван Гора улыбнулся большим ртом от уха до уха.

Шуйттан пек ҫаврӑнкалать вӑл салтаксем хушшинче: куҫӗсем ҫаврака… карнӑ ҫӑварӗ ҫухӑрашать, лашин ҫилхи вӗҫсе пырать… алли тӑсӑлать те кӗпесенчен ярса тытать…
Вертелся, как черт, среди бойцов: круглые глаза… кричащий рот… взмах лошадиной гривы… цепкая рука, рванувшая рубаху…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӑна хирӗҫ Иван Прохватилов труках тавӑрмарӗ, — унӑн пӗчӗкҫӗ ҫӑварӗ уҫӑлчӗ те тӑп тытса ҫыртнӑ ҫирӗп, шурӑ шӑлӗсем курӑнчӗҫ; хӑй Миколай ҫине мӑшкӑланӑ пек тинкерсе пӑхать, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ ури пӳрнисем вӗриленнӗ тӑпрана тӑрӑнса кӗнӗ.
Иван Прохватилов не сразу ответил, — маленький рог его приоткрылся, белые, крепкие зубы сжаты, с усмешкой пристально глядел на Миколая, пальцы загорелой ноги впились в горячую землю.

Куҫне хӗссе, вӑл пирусне ҫӑварӗ патне темрен хӑранӑ пек майӗпен илсе пырать те, тӗтӗмне ҫӑварӗнчен пӗчӗккӗн вӗрсе кӑларса ярать.
Прищурясь, он осторожно поднес папиросу ко рту, выпустил тонкую струйку дыма.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Троцкий сарлака ҫамкаллӑ тӗттӗм сӑн-пичӗ чул пек хытса кайнӑ; вӑл пӗр минут пек ним чӗнмесӗр тӑрать; вара тин, касса ҫурнӑ евӗр тӳрӗ ҫӑварӗ уҫӑлать те: — Центральный комитет ман пекех шухӑшлать, кайӑпӑр… — тесе хурать.
Широколобое, темное лицо Троцкого, окаменев, выдержало минутную паузу, затем — прямой, как разрез, рот его разжался: — Центральный комитет стоит на моей точке зрения. Идемте…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сухал уссийӗсен мӗлкийӗ ҫӑварӗ ҫине ӳкет.
Тень от усов падала на рот.

Мана курсан, Илюха шучча трубана чиксе лартрӗ те, ывҫисене ҫӑварӗ патне тытса, пӗтӗм вӑйран кӑшкӑрчӗ:
Увидев меня, он воткнул шест в трубу и, сложив ладони трубкой у рта, что есть силы крикнул:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сухалӗпе мӑйӑхӗсӗр Ленин сӑлӗ питӗ улшӑннӑн, унчченхинчен сивлекрех те ансатрах пек курӑнать: сухалӗпе мӑйӑхӗ пур чухне тутинчи ҫирӗплӗх, чӑтӑмлӑхпа тимлӗх йӗрӗсем палӑрсах каймастчӗҫ, халӗ ак пысӑк, хӑюллӑ ҫӑварӗ йӑлтах ҫаралса юлнӑ.
Без бороды и усов лицо Ленина очень изменилось, стало суровее и проще: борода и усы обычно скрадывали волевое, твердое очертание губ, теперь же большой, решительный рот обнажился.

4 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Чӑннипе каласан, унӑн пичӗ сарлака та лаптак, сӑмси каҫӑр, тутисем ҫав тери хулӑн, ҫӑварӗ калама ҫук пысӑк.
Правда, лицо у него было плоское и широкое, нос приплюснутый, губы толстые и рот огромный.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫӑварӗ вӗтетнӗ ҫӗрулмипе тулнӑран вӑл мӗн кӑшкӑрнине уҫӑмлӑнах ӑнланма ҫук, ҫапах та сасси Ленниберга леш енче те илтӗнет пулӗ.
Заглушённые на этот раз тёртой картошкой, но всё же достаточно громкие, чтобы долететь до другого конца Лённеберги.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мӗншӗн тесен унӑн пуҫӗ ҫинче те, куҫӗ ҫинче те, сӑмси ҫинче те ҫуллӑ чуста, ҫӑварӗ те чустапах хупланнӑ.
Потому что у него и глаза, и рот, и нос были густо залеплены жирным тестом для пальтов.

Тепӗр енчен тата ҫак ученӑй патша таврашӗнчи дамӑсем ҫинчен калаҫнӑ чухне час-часах: ку дамӑн пичӗ куктӗрриллӗ, лешӗн ҫӑварӗ ытла пысӑк, виҫҫӗмӗшӗн сӑмси пысӑк, тесе тиркесе асӑрхаттаратчӗ, ҫав хушӑрах эпӗ хам нимех те асӑрхаймастӑм.
С другой стороны, беседуя со мной о придворных дамах, ученый этот нередко говорил: у этой лицо покрыто веснушками, у другой слишком велик рот, у третьей большой нос, а я ничего не замечал.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ку патрон ҫӑварӗ (дульце).
Это дульце.

Пемелли патрон // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Горыныч-ҫӗленӗн вут-хӗм кӑларса сывлакан ҫӑварӗ е пуҫӗ — боличӗ хӑй пулать, пӗлӗт тӑрӑх хывӑнса юлакан вут-хӗмлӗ йӗрӗ — унӑн вӑрӑм хӳри пулать.
Самый болид — голова или огнедышащая пасть Змея-Горыныча, а след на небе — его длинный хвост.

Метеорсем // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ылтӑн тӗслӗрех сухалӗн пӗрчисем пӗр-пӗрин ҫумне ҫыпӑҫса шӗвӗр муклашкасем пулса ларнӑ, вӗсен айӗнче карӑннӑ ҫӑварӗ пытанса тӑрать.
Золотистая борода слиплась острыми комьями, в ней прятался изумлённо открытый рот.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл тутисене пӑчӑртаса, шӑппӑн кӑна кӗтессе кӗрсе ларатчӗ, анчах кӑштах вӑхӑт иртсен унӑн ҫӑварӗ тӗлӗнсе уҫӑлатчӗ, куҫӗсем хӑранӑ пек чарӑлатчӗҫ.
Она тихонько садилась в угол, скромно поджав губы, но через некоторое время рот её удивлённо открывался и глаза расширялись пугливо.

Унӑн тӑнлавӗсем кӑвакарнӑ, сухалӗ шӗвӗр, пичӗ типшӗм, куҫӗсем ялан шухӑша кайнӑ пек курӑнаҫҫӗ, ҫӑварӗ тӗлӗнмелле: уланкӑ пулӑнни пек пӗчӗкҫӗ, тутисем хулӑм, кӳпшек, вӗсене яланах чуптума шутланӑ пек чӑмӑртаса тытнӑ.
У него седые виски, острая бородка, сухое, копченое лицо, темные, задумчивые глаза и странный рот: маленький — точно у окуня, губы пухлые, толстые и сложены так, как будто он мысленно целуется.

Унӑн вуллин хӑвӑлӗ те ахӑлтатса кулакан ват ҫыннӑн шӑлсӑр ҫӑварӗ евӗрлех.
Дупло у неё похоже на смеющийся беззубый, старческий рот.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Лена палламан ҫынран сахӑр илнӗ, анчах Кольӑн сасартӑк ҫӑварӗ типсе ларнӑ, чӗри таҫта аяла ӳкнӗ пек туйӑннӑ.
Лена взяла сахар, а у Коли пересохло во рту и сердце упало куда-то вниз.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика