Корпус чувашского языка

Малалла чӑн-чӑн хула — ҫӳлӗ ҫуртсем, лавкасем, складсем, хапхасем пуҫланчӗҫ.

Дальше шел уже настоящий город, с высокими домами, лавками, складами, воротами.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каҫ кӳлӗм эпир Упа Ҫырмине ҫитсе куртӑмӑр, тахҫан унта ман палланӑ эвенкӑн Удагирӗн пӗртен пӗр хӳшши ларатчӗ, халӗ вара икӗ хутлӑ илемлӗ ҫуртсем икӗ квартӑла ҫити вырнаҫса тухнӑ, ҫакӑ мана шалтах тӗлӗнтерсе ячӗ: ку таврашра «вӑрҫӑчченхипе» «вӑрҫӑ иртнӗ» вӑхӑт хушшинче кӗпер хывнӑ пекех туйӑнчӗ мана.

Однако совсем другая черта поразила меня, когда уже под вечер мы поехали в Медвежий Лог, где когда-то стоял единственный чум моего приятеля эвенка Удагира, а теперь раскинулись два великолепных, просторных квартала двухэтажных домов: мне представилось, что в здешних местах уже как бы перекинут мост между «до войны» и «после войны».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Павлов докторӑн урамне часах шыраса тупаймарӑм эпӗ, мӗншӗн тесен хам кунта пурӑннӑ чух ҫав урамра пӗртен пӗр ҫурт кӑна, Павлов хӑйех пурӑнакан ҫурт кӑна пурччӗ-ха, ытти ҫуртсем вара окрисполкомра ҫакӑнса тӑракан план ҫинче кӑна палӑратчӗҫ.

Мне не сразу удалось найти улицу доктора Павлова по той причине, что в «мои» времена на этой улице стоял только один дом, принадлежавший самому доктору, а все остальные существовали лишь на плане, висевшем в окрисполкоме.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анасласа, ыйхӑпа йывӑрланнӑ пуҫӗпе Петя тӗнчере пур япала та тавар: помидорсем те — тавар, баржӑсем те — тавар, ҫыран хӗрринчи ҫуртсем те — тавар, ҫуртсем ҫумӗнчи лимон пек сарӑ ҫӗмелсем те — тавар, ахӑрнех тата ҫав грузчиксем те таварах пулӗ, тесе шутласа каютӑна кайнӑ.

Зевая и сонно думая о том, что, очевидно, все на свете товар, и помидоры — товар, и баржи — товар, и домики на земляном берегу — товар, и лимонно-желтые скирды возле этих домиков — товар, и, очень возможно, даже грузчики — товар, Петя побрел в каюту.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫуртсем пек ҫӳллӗ, ҫӗнӗ тата кивӗ улӑм урисем хула пек курӑнса лараҫҫӗ.

Скирды старой и новой соломы, большие и высокие, как дома, образовали целый город.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫук пек, тупаймастӑп пек туйӑнчӗ мана — пур ҫуртсенче тенӗ пек, пӗтӗмпех чӳрече куҫӗсем ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗ те, шӑпланнӑ ҫуртсем куҫӗсене салхуллӑн хупса тӑнӑ пек курӑнаҫҫӗ.

Мне казалось, что нет, не найду — если почти во всех домах были выбиты стёкла и дома стояли молчаливые, как бы с печально опущенными глазами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах юр ирӗлмест-ха, хӗллехи хӗвел те хӗрхенсе ҫеҫ ӑшӑтать-ха, пушӑ хирсенче вара, пӗр юртӑран тепӗр юртта ҫити наянӑн туртӑнакан кӳмесем ҫӳренӗ ҫӗрте, ватӑ казах-кӗтӳҫӗ хӑй тӑмрине шӑрантарса кӗтӳне кӗтнӗ ҫӗрте, кунсерен ӳсен темиҫе хутлӑ ҫуртсем ҫӳлтен ҫӳле ҫӗкленеҫҫӗ.

Но ещё не тает снег, ещё скупо греет зимнее солнце, а уже в глухих, заповедных степях, где прежде одни кибитки лениво тащились от юрты до юрты, где бродили стада да старый казах-пастух играл на самодельной домбре, поднимаются, и день ото дня всё выше, корпуса многоэтажных зданий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урамсенче, ялти ҫуртсем ҫинчи пек, хулӑн сийлӗ юрпа витӗннӗ пӑрланнӑ трамвайсем чарӑнса тӑни те курӑнмарӗ.

Не было застрявших среди улиц обледеневших трамваев, с которых свисали, как с крыш деревенских домов, толстые карнизы снега.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑнтан ҫӗр километрта ҫеҫ пӑшӑхса пиҫнӗ нимӗҫ салтакӗсем тискер кайӑксем пек ҫак чаплӑ ҫуртсем патне, уяври пек ялтӑртатса тӑран ҫулахи Нева патне, Биржӑпа Кермен кӗперӗсем хушшинче ҫӗнӗ сквер енне талпӑнса туртӑнаҫҫӗ тесе шухӑшламашкӑн ӑс-пуҫ та ҫитерес ҫук.

И странно, дико было подумать о том, что в какой-нибудь сотне километров отсюда немецкие солдаты, обливаясь потом, со звериной энергией рвутся к этим зданиям, к этом праздничному летнему сиянию Невы, к этому новому, молодому скверу между Биржевым и Дворцовым мостами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата виҫӗ сехетрен Коревановӑри хӑш-пӗр йывӑҫсем, ҫуртсем, хӳмесем ҫинче сахалтан теҫетке ытла шурӑ листовкӑсем курма пулчӗ, вӗсене пичетленӗ саспаллисемпе ваккӑн ҫырнӑ, ҫӑкӑр ҫемҫипе ҫыпӑҫтарнӑ.

Через три часа на деревьях, домах и заборах Кореванова белело не менее десятка маленьких листовок, мелко исписанных печатными буквами и приклеенных хлебным мякишем.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малалла Таганка тӑвайкки, Хӗрлӗсӑрт кӗперӗ, Мускав шывӗ, вара леш енне каҫсан — пирӗн ҫӗнӗ ҫуртсем.

А затем подъем в Таганку, дальше — Краснохолмский мост, Москва-река и на той стороне набережной — наши новые дома.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каҫ пулсан эпир кашни станцинчех ҫап-ҫутӑ чӳречеллӗ ҫуртсем.

И по вечерам мы освещенные окна домов.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ну мӗнле унта, ҫуртсем ҫинче, мансӑр пуҫне ҫӗмӗрттеркелетӗр?

Ну, как вы там без меня на крыше справляетесь?

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ Иртеньевсене хамӑн Мускава часрах таврӑнмалла ҫинчен каларӑм, ҫуртсем ҫинчи каҫхи ӗҫсем пирки ӑнлантартӑм.

Я объяснила Иртеньевым, что мне надо скорей возвращаться в Москву, рассказала о наших делах на крыше.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапах вӗсене — Мускав ҫинче куҫа курӑнми вӗҫсе ҫӳресе, пирӗн пуҫ ҫине, ҫуртсем ҫине типшар яракансене — парӑнмарӑмӑр, ҫурта сыхласа хӑвартӑмӑр.

Тем, невидимым, летящим в тревожном небе Москвы, злобно целящим в нас, швыряющим на наши головы, на наши крыши огонь, все-таки не удалось сжечь наш дом, мы отстояли его.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем ҫинче пурте «урра» кӑшкӑрма, алӑ ҫупма пуҫларӗҫ.

На всех крышах аплодировали и кричали «ура».

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем, урамсем, мӗн пур япала, сӑрлӑ кӗленче витӗр курӑннӑ пек, саррӑн-симӗссӗн курӑнаҫҫӗ.

Стали ясно видны дома, улицы, и все было оранжево-зеленым, словно виделось через цветное стекло.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем хушшипе Мускав шывӗн тӗкӗрӗ йӑлтӑртатать.

Между домами проблескивало зеркало Москвы-реки.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакӑ пурте — шывра лӳшкенекен сарлака урамсем те, йӗпе асфальтӑн тӗкӗрӗ ҫинче сӑнланса тӑракан ҫуртсем те, ҫӑкӑр шӑрши те, паллакан номерлӗ трамвайсем те, — пурте, пурте паян ӑраснах илемлӗн, ӑраснах тӑванӑн туйӑнаҫҫӗ, ҫакна пула, манӑн чӗрем татах та хыттӑн ыратса кайрӗ.

И все это — и широкие, омытые обильной влагой улицы, и дома, отражающиеся в зеркале мокрого асфальта, и запах хлеба, и трамваи со знакомыми номерами маршрутов, — все было необыкновенно прекрасным, таким родным, что у меня заныло сердце.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем шутласа-и?

Хатки считать?

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951