Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юлтӑм (тĕпĕ: юл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кайрӗ те эпӗ унӑн ҫулахи пушӑ хваттерӗнче, кунта никам та пурӑнман пек ҫӗрте, пӗр-пӗччен тӑрса юлтӑм.

Он уехал, и я остался один в пустой летней, как будто ничьей квартире.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ мана яланах пур ҫӗрте те кансӗрлеттӗн-ха, ҫавна ҫеҫ калама юлтӑм эпӗ.

— Я остался, чтобы сказать, что ты мешал мне всегда и везде.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хамӑртан юлакан уй-хир мана курӑнсах пырать те, ҫавӑнпа иртсе кайсан ҫеҫ виҫӗ танк пуррине курса юлтӑм.

Уходящая местность открывалась передо мной, и поэтому я увидел эти три танка, когда мы уже прошли мимо них.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ тем пек астуса юлтӑм вара ӑна ҫав минутра!

и, боже мой, как я запомнил её в эту минуту!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл тухрӗ те, эпӗ пӗччен юлтӑм.

Но он вышел, и я осталась одна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Масар конторӗн хӗрарӑмне пӗтӗм укҫипе ҫӑкӑрне хӑварчӗ, вӑл мӗн каланине те илтсе юлтӑм: «Никама пӗр сӑмах ан калӑр», терӗ вӑл.

Он оставил конторщице на кладбище все свои деньги и хлеб, и я слышала, как он сказал ей: «Никому ни единого слова».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ поезд ҫумранах иртсе кайнӑ кун та ҫитрӗ, эпӗ пӗр-пӗчченех хуйхӑрса вилес пек ҫул аяккине выртса юлтӑм.

И вот пришёл день, когда поезд промчался мимо, а я одна осталась лежать под насыпью, одинокая, разбитая, умирающая от горя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Проводница юлташ, гражданочка, савнӑ аппам, — тархаслатӑп ӑна, — ҫар эшелонӗнчен тӑрса юлтӑм!

— Товарищ проводница, гражданочка, тетенька, — умоляла я, — я с воинского эшелона отстала!

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ станцине пӗчченех тӑрса юлтӑм.

Я осталась одна на станции.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ кулса ярасран аран ҫеҫ тытӑнса юлтӑм.

Я чуть не фыркнула.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр самантлӑха эпӗ темӗнле тыткӑчсӑр пушлӑхра тӑрса юлтӑм, чӗтресе, ҫӳҫенсе, аллӑм-урӑмпа тӗрек шырарӑм.

Минуту мне казалось, что я качаюсь в пустоте, судорожно ища руками, за что можно ухватиться.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ эпӗ шанчӑксӑра юлтӑм, ҫавӑнпа — чӑтаймарӑм.

Но раз мне нет больше доверия, то я все равно не могу.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр кунхине Розалия Наумовнӑна мӗн-мӗн тумаллине, пӗчӗккине хӑш вӑхӑтра ҫитермеллине, хӑҫан сӗт илме каймаллине пӗтӗмпех каласа, ҫырса хӑварнӑ хыҫҫӑн эпӗ Саня патне «Асторие» кайрӑм, унтах каҫ выртрӑм, тепӗр куна та юлтӑм, мӗншӗн тесен вӑл чӑнах та мансӑр, хӑй пӗччен ҫеҫ, туса пӗтерейместчӗ, номертен урӑх ҫӗре пӑрӑнма та ҫук — кашни пилӗк минутран телефонпа шӑнкӑртаттарсах тӑраҫҫӗ.

На другой день, оставив Розалии Наумовне тысячу наставлений, расписав по часам, когда нужно кормить маленького, когда идти за молоком и так далее, я поехала к Сане в «Асторию» и осталась на ночь и на другой день, потому что он действительно не мог справиться без меня и нельзя было даже отлучиться из номера — каждые пять минут звонили по телефону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Маншӑн питӗ васкавлӑ ӗҫ, вӑл сире тивет, ҫавӑнпа эп ытла каҫа юлтӑм пулин те кӗрсе тухас терӗм.

— У меня срочное дело, и оно касается вас, поэтому я решился прийти так поздно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл тухса кайрӗ, эпӗ пӗчченех тӑрса юлтӑм.

Он вдруг вышел, и я осталась одна.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах каярах юлтӑм иккен — вӗсем тухса каятчӗҫ.

Но я опоздал, – они уже уходили.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хирӗҫ тӑма та кая юлтӑм, урӑх мана никам та итлес ҫук, терӗм.

Поздно возражать, и никто не станет слушать моих возражений.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кӗҫех: «Эпир научнӑй ӗҫпе килтӗмӗр те ӗнтӗ» тесе персе яраттӑм, Володя ҫине пӑхнипе ҫеҫ тытӑнса юлтӑм.

Я чуть не сказал, что мы и приехали для научной работы, но вовремя посмотрел на Володю и придержал язык.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нартӑ ҫинчен мӗнле кӑна ӳкмесӗр хӑтӑлса юлтӑм пуль эпӗ, хам та пӗлейместӗп.

Я сам не знаю, каким образом удержался на нартах.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ каҫ выртма та ун патнех юлтӑм, мӗншӗн тесен хӑнара ларнӑ вӑхӑтра, тӗттӗм те пулнӑ иккен, ҫил-тӑман та тапраннӑ.

Я остался у него ночевать, потому что стало темно, пока я сидел в гостях, и начиналась вьюга.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней