Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыратнине (тĕпĕ: ырат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй темӗн пек халтан кайнӑ пулин те ним ыратнине те туймарӗ.

Несмотря на страшную слабость, он не чувствовал никакой боли.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫивчӗ кӗтеслӗ чулсем унӑн тумтирне чӗрсе пӗтерчӗҫ, чӗркуҫҫийӗсенчен юн юхма пуҫларӗ, анчах хырӑм выҫҫи ҫакӑн пек ыратнине те парӑнтарчӗ.

Штаны у него порвались об острые камни, от колен тянулся кровавый след, но он не чувствовал этой боли, — голод заглушал его.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Упӑшки хыҫҫӑн алӑк хупӑннӑ-хупӑнманах, шалти мӑкӑрӑлчӑк тӗлӗнче тепӗр хут касса-касса килчӗ те, Кӗҫени, ыратнине чӑтаймасӑр, кӑкӑр тӗпӗпе йынӑшса ячӗ, авӑнса, пӗкӗрӗлсе тӳшек ҫине лапах тӗшӗрӗлсе анчӗ.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тен, тӑхтаса пӑхас кӑшт, Матви, ирччен иртӗ-ха, тен, — ыратнине пытармасӑр, хӑйшӗн тӑрӑшнишӗн тав туса, савса та шеллесе пӑхрӗ вӑл упӑшки ҫине.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ ыратнине тӳсни кукамайӑн кӑмӑлне каятчӗ.

Бабушке нравилось, что я терпеливо отношусь к боли.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унтан мана шыв юхса выртнӑ ҫӗре ертсе карӗ, ҫуса ячӗ, ыратнине чаракан темле ҫулҫӑсем ҫыпӑҫтарса, аманнӑ вырӑнсене хӑй кӗпипе ҫыхса хучӗ, вара мана чутун ҫул будкине леҫсе хӑварчӗ, — пит вӑйсӑрланса кайнипе эпӗ киле утса ҫитме те пултарас ҫукчӗ.

Потом повела меня к ручью, вымыла, перевязала раны своей рубашкой, приложив каких-то листьев, утоливших боль, и отвела в железнодорожную будку, — до дому я не мог дойти, сильно ослабев.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑранипе тата ыратнине тӳсеймесӗр эпӗ хуллен макӑрса ятӑм, куҫҫуль юхни ан курӑнтӑр тесе, куҫсене хупрӑм, анчах куҫҫулӗ куҫ хупанкине ҫӗклентерет, тӑнлавсем тӑрӑх юхса, хӑлхасем ӑшнелле пырса кӗрет.

Я тихонько заплакал от страха и боли, а чтобы не видно было слёз, закрыл глаза, но слёзы приподнимали веки и текли по вискам, попадая в уши.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йевта ракине хӑй валли илменччӗ; вӑл ӑна аманнисен суранӗсем ыратнине лӑплантарма илнӗччӗ.

А ракию Евта взял не для себя, а для раненых, чтобы успокоить их боли.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вавжон ҫавӑ мӗн иккенне те, хӑйне мӗн кирлине те, хӑйӗн чунӗ ӑҫталла туртӑннине те, вӑл мӗншӗн ҫапла ыратнине те пӗлмест; ӑна хыр вӑрманӗ кирлӗ, хирсем, улӑхсем кирлӗ, улӑм витнӗ пӳртсемпе ҫывӑх палланӑ ҫынсем кирлӗ — вӗсене тӑван тӳпе витсе тӑрать, вӗсен ҫумне чӗре ҫыпӑҫнӑ, хӑпмалла мар ҫыпӑҫнӑ; хӑйпӑнмалла пулсан, вӑл юнпа пӗвенӗччӗ.

Вавжон не знал, что это такое, чего ему надо, к чему рвется его душа, изнывая от муки; а ему нужен был сосновый лес, нужны были поля, крытые соломой хаты и близкие, знакомые люди — все то, над чем простирается родное небо и к чему сердце уж как прильнет, так и не оторвется, а если оторвется, то истекает кровью.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Сергей тымарсем ҫумне такӑна-такӑна чупрӗ, аллисене юнлантарса пӗтерчӗ, анчах ҫийӗнчех сике-сике тӑрса, ыратнине те сисмесӗр, хӑй кӑшкӑрнине те илтмесӗр пӗшкӗнсе малаллах вӗҫрӗ.

Он спотыкался о корни, падал, разбивая себе в кровь руки, но тотчас же вставал, не замечая даже боли, и опять бежал вперед, согнувшись почти вдвое, не слыша своего крика.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Йытӑ вӗрнинче хавасланнипе пӗрлех кӳренни те; хаярлӑх та, ӳт-пӳ ыратнине туйни те сисӗнчӗ.

В этом лае вместе с радостным приветом смешивались и жалоба, и злость, и чувство физической боли.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Сергей хӑй айӗнче шултра гравий шӑтӑртатнине илтрӗ, чӗркуҫҫисем каснӑ пек ыратнине туйрӗ.

Он слышал, как заскрежетал под ним крупный гравий, и почувствовал острую боль в коленях.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Апла пулсан, санӑн мӗн ыратнине пӗлместӗп.

— Не знаю, что с тобой.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ниушли мана ҫавнашкалах ҫӑмӑллӑн ярса тытӗҫ?» — аллипе хулпуҫҫийӗ ыратнине пула Йован шӑлӗсене шатӑртаттарчӗ.

Неужели я так и погибну?» — думал Йован, скрипя зубами от боли в предплечье.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑш-пӗрисем хӑйсен ҫӳҫӗсене тӑпӑлтараҫҫӗ, тӑнран тухнипе хӑйсене хӑйсем кӑкӑртан чышаҫҫӗ, ӳке-ӳке пуҫӗсене ҫӗр ҫумне ҫапаҫҫӗ, пичӗсене юр ӑшне чикеҫҫӗ — вӗсем пӑрахса хӑварнӑ е вӗлернӗ ачисемшӗн, вилнӗ е нимӗҫсем хуса кайнӑ упӑшкисемпе пиччӗш-шӑллӗсемшӗн хӑйсен чӗрисем ыратнине макӑрса лӑплантараҫҫӗ.

Некоторые рвали на себе волосы, били себя кулаками в грудь, как безумные, они бросались на снег и в судорогах извивались, скорбя по пропавшим и убитым детям, по угнанным и мертвым братьям и мужьям.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫапла ҫав! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах эпӗ хамран хам вӑтантӑм, Дубкова та хӗрхентӗм, именнипе хӗрелсе кайнӑ сӑнӗ унӑн чунӗ чӑнахах ыратнине палӑртрӗ.

— То-то! — закричал я, но в это же самое время мне стало совестно за себя и жалко Дубкова, красное, смущенное лицо которого выражало истинное страдание.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ыратассинчен нимӗн чухлӗ те хӑраман, ыратнине нихҫан та тӳссе курман, анчах Сен-Жером мана ҫапма пултарни ҫинчен шухӑшласа илниех мана пусӑрӑнтарса ним шутла пӗлми тӑватчӗ, ҫилентерсе яратчӗ.

Я нисколько не боялся боли наказания, никогда не испытывал ее, но одна мысль, что St.-Jérôme может ударить меня, приводила меня в тяжелое состояние подавленного отчаяния и злобы.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакнашкал паттӑрла хӑтланни мана мӗн тери тӗлӗнтернине тата кӑмӑла кайнине каласа пама та пултараймастӑп: хытах ыраттарччӗ пулин те, вӑл йӗмерӗ ҫеҫ мар, ыратнине те палӑртмарӗ, вылямаллине пӗр минутлӑха та манмарӗ.

Не могу передать, как поразил и пленил меня этот геройский поступок: несмотря на страшную боль, он не только не заплакал, но не показал и виду, что ему больно, и ни на минуту не забыл игры.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Суранӗ кӑшт ыратнине туйса, Уча стена ҫумне тӗреленчӗ, Боянӑран хӑйне палатка анӗпе витме ыйтрӗ.

Чувствуя тупую боль в руке, Уча прислонился к бревенчатой стене и попросил Бояну накрыть его плащ-палаткой.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хӑйӗн вӑйӗ пӗтсе ҫитнине, пиҫсе кайнипе пӳрнисем ҫав тери ыратнине тӳсме хал ҫитмен пек туйрӗ.

Чувствовал, что силы его оставляют и старался преодолеть боль.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней