Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫӗрле ҫырмалла, — шухӑшларӗ Обломов. —

«Ночью писать, — думал Обломов, —

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Путнӑ, юратнӑ тусӑм, хӑлха таранах путса ларнӑ, — шухӑшларӗ Обломов ӑна куҫӗсемпе ӑсатса ярса. —

«Увяз, любезный друг, по уши увяз, — думал Обломов, провожая его глазами. —

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Пӗр кун хушшинче вунӑ ҫӗре ҫитмелле — телейсӗрскер! — шухӑшларӗ Обломов. —

«В десять мест в один день — несчастный! — думал Обломов. —

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Хӑнкаласӑр мӗн ҫывӑрни вӑл?» тесе шухӑшларӗ пулас.

А сам, кажется, думал: «Да и что за спанье без клопа?»

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Ну, тӑванӑм, эсӗ манран та ытларах Обломов иккен», тесе шухӑшларӗ пулас улпут, Захар вара кӑшт ҫеҫ ҫапларах шухӑшларӗ: «Суятӑн! Эсӗ ӑслӑ та мӗскӗн сӑмахсем калама ҫеҫ ӑста, тусанпа эрешмен картисем пирки сан ӗҫӳ те ҫук».

Барин, кажется, думал: «Ну, брат, ты еще больше Обломов, нежели я сам», а Захар чуть ли не подумал: «Врешь! ты только мастер говорить мудреные да жалкие слова, а до пыли и до паутины тебе и дела нет».

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тата хӑҫанччен чӑтма пултарӗ-ши халӑх?!» — шухӑшларӗ Владимир Полиевктович.

«Сколько же еще будет тянуться народное долготерпение?!» — думал Владимир Полиевктович.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Женя малалла мӗн тӑвасси пирки шухӑшларӗ.

Женя лихорадочно соображала, что делать дальше.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Шӑп та лӑп халӗ тӗрӗссине каласа памалла та — пурте вырӑна ларать, — шухӑшларӗ Женя. — Хальлӗхе кая мар-ха. Анчах мӗнле тумалла куна?

Женя почувствовала, что вот сейчас она должна поставить все точки над «и» и во всем признаться. Пока не поздно. Только как это сделать?

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Нумаях кӗтмелле мар ӗнтӗ», — шухӑшларӗ Стемп.

Стэмп подумал о том, что ждать осталось недолго.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

…Манпа хӑйне мӗнле тыткалас тесе шухӑшларӗ ӗнтӗ вӑл ҫав самантра.

…Это была минута, когда он обдумывал, как держаться со мной.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Асмолов фабрики» табакӗ — шухӑшларӗ Гаврик.

«Фабрики Асмолова», — подумал Гаврик.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Пӗтрӗм!» — шухӑшларӗ хӑраса Петя.

«Погиб!» — с ужасом подумал Петя.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Петя ҫавӑнтах ку вӑл хӑй лайӑх каласа пама пӗлнӗ пирки пулчӗ, тесе шухӑшларӗ.

Но Петя тотчас приписал это своему таланту рассказчика.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Ӗҫ начар» — шухӑшларӗ Гаврик.

«Дело плохо», — подумал Гаврик.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Эсӗ ху поня», — шухӑшларӗ Гаврик, анчах унӑн тавлашма халӗ вӑхӑт пулман.

«Сама ты поня», — подумал Гаврик, но, к сожалению, не было времени затевать крупную ссору.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Мӗнле ачаш, черчен-ҫке вӗсем, халь-халь перӗнсенех чанк! туса ванас кӗленче евӗр лараҫҫӗ, — ҫеҫкесене аллипе сӗртӗннӗ май шухӑшларӗ Роза. — Шӑнасран та хӑрамаҫҫӗ-ҫке…»

«Какие же они нежные, хрупкие, кажется, вот притронешься к ним руками и они рассыпятся, — прикасаясь к лепесткам, подумала Роза. — И не боятся озябнуть…»

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хура та вылянчӑк куҫне хӗскелесе, хӑйӗн кӑвакарнӑ та сайралнӑ казакла усӑнарах аннӑ ҫӳҫне тӳрлеткелесе, темӗн ҫинчен шухӑшларӗ вӑл, пӗлейместӗп ӗнтӗ.

Не знаю, о чём он думал, щуря чёрные живые глаза и теребя свой казацкий чуб, поседевший и поредевший.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗмӗш рангри интенданта майор вырӑнне ан хуччӑр тесен ҫав кустӑрмана вырнаҫтарассинчен ҫӑмӑлли нимӗн те ҫук ӗнтӗ, тесе шухӑшларӗ пулас вӑл.

Очевидно, он полагал, что нет ничего легче, как прицепить колёса, чтобы интенданта второго ранга впредь никто не принимал за майора.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пит-куҫӑм туртӑнчӗ пулмалла манӑн, мӗншӗн тесен вӑл шартах сикрӗ, мана кӳрентертӗм тесе шухӑшларӗ

Должно быть, у меня немного дрогнуло лицо, потому что он испугался — подумал, что обидел меня…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев епле пирус туртнине пӑхса тӑтӑм, кӑвак ҫӳҫлӗ пуҫне сӗнкрӗ вӑл, вӑрӑм урисене тӑсса ячӗ, хӑй вӑл епле таса чӗререн Марья Васильевнӑна юратни ҫинчен шухӑшларӗ ӗнтӗ, унӑн юратӑвӗ ӑнӑҫман, ҫапах та вӑл ӑна асӗнчех тытса тӑрать — ҫавӑнпа иккен ҫак иртнӗ ҫулсенче Катя пурнӑҫне те ырӑ кӑмӑлӗпе сыхласа тӑрасшӑн пулнӑ вӑл.

Я молча смотрел, как он курит, опустив седую голову и вытянув длинные ноги, и думал о том, как он глубоко любил Марью Васильевну, и как ему не повезло, и как он верен её памяти, — вот почему он так пристально следил все эти годы за Катиной жизнью.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней