Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшланӑ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл мӗн чул нумайтарах шухӑшланӑ, ҫавӑн чул йывӑртарах сывласа илнӗ.

И чем больше он вдумывался, тем глубже вздыхал.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Кунта юлсассӑн, ӑш хыпса вилетӗп, — тесе шухӑшланӑ аманнӑскер.

«Я погибну от жажды, если только останусь здесь, — думал раненый.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Нимӗн тума та ҫук, вӑй пур чухне сӗтерӗнес-ха, ларсан тӑраймӑп та. Крепӑҫе эпӗ паянах ҫитес ҫук, ҫутӑлсан, вӑрманта выртӑп, унта кун ирттерӗп те ҫӗрле каллех кайӑп», — тесе шухӑшланӑ Жилин.

«Нечего делать, — думает, — буду тащиться, пока сила есть. А если сесть, так и не встану. До крепости мне не дойти, а как рассветет, — лягу в лесу, переднюю, а ночью опять пойду».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Уйӑх хӑпариччен лапран тухса вӑрман патне ҫитес пулать», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

«Ну, — думает, — до месяца надо лощину пройти, до лесу добраться».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Дина килсенех, ӑна парӑп», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

Наделал людей, лошадей, собак, думает: «как придет Дина, брошу ей».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗччен пулнӑ пулсан, эпӗ тахҫанах крепӑҫе ҫитнӗ пулӑттӑм», — тесе шухӑшланӑ.

Один я бы давно ушел».

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юлташа пӑрахса хӑварма лайӑх мар», — тесе шухӑшланӑ.

Бросить товарища не годится».

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ: «Кӗҫӗр ӗнтӗ тарас пулать», — тенӗ.

«Ну, — думает Жилин, — нынче бежать надо».

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ну, ӑҫтан каймаллине пӗлетӗп ӗнтӗ, тарас пулӗ», — тесе шухӑшланӑ Жилин.

«Ну, — думает Жилин, — теперь место знаю; надо бежать».

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Жилин: «Ҫав чӑнах та пирӗн крепоҫ», — тесе шухӑшланӑ.

И так и думается ему, что это самое — крепость русская.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Пирӗн крепоҫ ҫав лапӑра пулма тивӗҫлӗ, ҫав енне, ҫак икӗ ту хушшине тарас пулать», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

Видит: так точно, в этой долине должна быть наша крепость; туда, промеж этих двух гор, и бежать надо.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ку пурте вӗсен енӗ», — тесе шухӑшланӑ Жилин.

«Ну, — думает, — это все ихняя сторона».

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Халӗ ӗнтӗ манӑн ӑҫталла каймаллине лайӑхрах пӗлесчӗ, анчах тутарсем нихӑшӗ те каламаҫҫӗ», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

«Только бы, — думает, — мне место хорошенько узнать, в какую сторону идти. Да не сказывают никто татары».

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Тен, хӑех сывалӗ-ха», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

Пошел, посмотрел, думает: «Авось поздоровеет сам».

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин: «Ку мӗншӗн капла пит хавасланать-ши?» — тесе шухӑшланӑ.

«Чего она радуется?» — думает Жилин.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Анненӗн маншӑн тӳлесе илме ӑҫтан ун чухлӗ укҫа тупмалла? Вӑл хӑй те-ха эпӗ янӑ укҫапа тенӗ пек анчах пурӑнатчӗ. Унӑн 500 тенкӗ тупас тесен, пӗтӗмпех ҫука ермелле. Турӑ пулӑшсан, хамах ҫӑлӑнӑп-ха», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

«Где, — думает, — матери столько денег взять, за меня заплатить. И то она тем больше жила, что я посылал ей. Если ей пятьсот рублей собрать, надо разориться вконец. Бог даст — и сам выберусь».

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Жилин ҫыру ҫырнӑ, анчах ҫыруне киле ҫитмелле ҫырман, йӑнӑш ҫырнӑ: «Эпӗ тарӑп», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

Написал Жилин письмо, а на письме не так написал, чтоб не дошло; сам думает: «Я уйду».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ: «Вӗсенчен мӗн чухлӗ хӑратӑн, вӗсем ҫавӑн чухлӗ пусмӑрлаҫҫӗ», — тенӗ; унтан ура ҫине тӑрса тӑлмача каланӑ:

«Эх, — думает Жилин, — с ними, что робеть, то хуже»; вскочил на ноги и говорит:

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ: «Салтаксемсӗрех пӗччен каяс мар-ши манӑн?

Жилин и подумал: «А не уехать ли одному, без солдат?

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Строгонов шухӑшланӑ: «Ку ӗҫ мана хаклине хакла ӳкет те, ҫапах та Ермака мӗн кирлине пурне те парас; кунтах юлсан, вӗсем мана ҫука ертӗҫ», — тенӗ.

Строгонов думает: «Хоть и дорого мне станет, а надо дать ему всего, а то здесь останутся — разорят меня».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней