Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шарламан (тĕпĕ: шарла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа та тыткӑнра Нимӗҫ тем чул хӗссен те, Тамӑкри пек мӑшкӑлпа Хӗн-асапа тӳссен те, Эпир ним те шарламан, Шарлама та шутламан, Тем чул йывӑр пулсан та, Эпӗр пурпӗр парӑнман.

Помоги переводом

Партизан // Степан Аслан. «Тӑван Атӑл». — 1946, 20№ — 55-63 с.

Ку ӗнтӗ ашшӗн юмахӗ, ӑна Григорьев хӑй те илтнӗ-ха, анчах хирӗҫлесе шарламан — атя, йӑпанччӑр ватӑпа вӗтӗ тенӗ-ши?

Это скорее байка его отца, Василий и сам от него ее не раз слышал, но не возражал: пусть тешат себя и стар и млад.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсене пӗлтерес мар тесе питех шарламан эпир.

Ну мы, чтоб людей не слушить, больно-то не шумели.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Юлашкинчен старик пӗтӗм чун хавалне пухрӗ пулмалла, никам пулӑшмасӑрах тӑрса ларчӗ те ахаль те нимӗн те шарламан ҫынсене шӑпланма хушрӗ.

Помоги переводом

16. Шӑпчӑк юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах Ваҫҫа ним те шарламан.

Но Вася не отвечал ей.

Кушак ҫури // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 6–7 с.

Совет влаҫне епле чӑтса ирттерес, — вара, нимӗн те шарламан пек пулса, хыҫалти вакунсем еннелле утрӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эпӗ шарламан вӑхӑтра фасад хыҫӗнче, капмар картишре хыҫалта, шӑв-шав, кӑшкӑрашу, ҫине тӑрсах темӗн хушни илтӗнсе кайрӗҫ.

Пока я молчал, за фасадом, в глубине огромного двора, послышались шум, крики, настойчивые приказания.

XXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Нумая тӑсӑлнӑ тапхӑр хыҫҫӑн, кӑмӑл-сипет тӗлӗшӗнчен калама ҫук нушаланнӑ хыҫҫӑн, йывӑртан та йывӑр лару-тӑру хистенипе шарламан хыҫҫӑн — Авель Хоггей пирки пӗтӗмпех мар, ҫапах та хӑш-пӗр япалана уҫса пама тинех май тупрӑм.

После долгого периода, после несказанных нравственных мучений, после молчания, вынужденного рядом тягчайших обстоятельств, я получил возможность открыть кое-что, но еще далеко не все, об Авеле Хоггее,

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Вӑл нимӗн те ыйтман, нимӗн те шарламан.

Он не спрашивал и не говорил ничего.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Унӑн чун тӗпӗнчи вӑрттӑн хуйхине, уҫах мар шухӑшӗсене ирӗксӗрех ҫиеле кӑларса, хӑй калама та пӗлеймен хурлӑхӗсене тӳрех палӑртса, Афанасий Львович хӗре мӗнле асаплантарнине ӑнланнӑ пулсан — тек шарламан та пулӗччӗ.

Если б Афанасий Львович понимал, как он мучил ее, как насильно вызывал из глубины души затаенную печаль и неясные думы, называя прямыми именами ее скорби, которых она еще не умела назвать, он замолчал бы.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Хӗр, пуҫне чиксе тӑнӑ та, нимӗн те шарламан.

Она стояла, низко опустив голову, и молчала.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Феня нимӗн те шарламан, Курганов каллах чӗнми пулнӑ.

Феня не отвечала, Курганов опять замолчал.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Ҫав ҫын, Макҫӑм шухӑшӗпе, хӗрлӗ хӗвел пек, ҫак ҫуртра пурӑнакансене пурне те ӑшӑтнӑ; ун умӗнче Емельяниха та ҫӳҫенсе-чӗтресе кӑна ҫӳренӗ, ним те шарламан.

наконец, человека, который, точно красное солнышко, обогревает всех живущих здесь в доме, перед которым молчит и ежится даже сама Емельяниха.

II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Василий Георгиевич маузерне малалла тӑсса тӗлленӗ те курок ҫине пӳрнипе хыттӑн пусса туртнӑ, анчах — ҫӗр ҫӑтман маузерӗ шарламан.

Василий Георгиевич вскинул маузер и сильно нажал курок, но маузер молчал, как проклятый.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑрман шарламан.

Лес молчал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Старик Лена ҫине чӑр пӑхса илнӗ те нимӗн те шарламан.

И, посмотрев на Лену, он промолчал.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗрисем макӑрнӑ, теприсем нимӗн те шарламан, ыттисем калаҫнӑ.

Одни плакали, другие молчали, третьи разговаривали.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Фома пуҫне сулса илнӗ те нимӗн те шарламан.

Фома качнул головой и промолчал.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗрер минут никам та нимӗн те шарламан.

С минуту молчали.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ӑна ашшӗ итлесшӗн пулман, ҫавӑнпа та шарламан вӑл… — астутарнӑ Тарас.

— Это потому, что отец не хотел его слушать… — напомнил Тарас.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней