Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗррисемпе (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫыран хӗррисемпе шыраса ҫӳренӗ чухне Гленарванпа унӑн уйӑрӑлман тусӗ Паганель тата Роберт пӗрмаях пӗрле пулчӗҫ.

Почти всегда в поездках вдоль берега участвовали Гленарван, его неразлучный друг Паганель и Роберт.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каҫчен вӑл Борт сӑмсахне ҫавӑрӑнса Кенгуру утравӗн хӗррисемпе иртрӗ.

К вечеру она обогнула мыс Борда и прошла вдоль острова Кенгуру.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗчӗк бухтӑна унӑн хӗррисемпе пӗкӗ пек кукӑрӑлса ларса тухнӑ сӑртсем океан ҫилӗсенчен сыхлаҫҫӗ.

В бухточке, защищённой от океанских ветров дугообразно расположенными холмами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл, чикӗ ҫинчи патагонецсем пек, питӗ чаплӑ плащпа пӗркеннӗ; плащӑн тул енчи ҫӑмӗсем пурҫӑн пек йӑлтӑркка, хӗррисемпе хӗрлӗ хӑнтӑр тытса ҫавӑрӑннӑ.

Он был одет по обычаю пограничных патагонцев в великолепный плащ шелковистой шерстью наружу, с красной оторочкой по краям.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӑвак пӗлӗт чатӑрӗнче сӑртсен хӗррисемпе тӑррисен ҫӗнӗ панорами тӑсӑлса каять, ҫавӑнпа та пампассенче ертсе ҫӳрекенсем унччен палланӑ вырӑнсене шырас пулсан, вӑхӑта ахаль ҫеҫ ирттернӗ пулӗччӗҫ.

Новая панорама вершин, гребней и пиков развёртывалась на фоне голубого неба, и напрасно проводник по пампасам стал бы искать в них привычные опознавательные пункты.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫул ҫинчи ҫынсем питӗ хӑвӑрт пыраҫҫӗ, вӗсем Талькагуано бухтин ҫыран хӗррисемпе пырса, кунтан вӑтӑр миль кӑнтӑрарах пуҫланакан вӑтӑр ҫиччӗмӗш параллель еннелле каяҫҫӗ.

Путешественники скорым маршем направились вдоль берега бухты Талькагуано к тридцать седьмой параллели, отстоявшей на тридцать миль к югу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑнпа та ӑна Натка пилӗк кӗтеслӗ ҫӑлтӑр хӗррисемпе ылтӑн хӑйӑва пӗчӗк пӑтасемпе ҫапса хума хушрӗ.

До того, что Натка засадила его приколачивать мелкими гвоздиками золотую каёмку по краям пятиконечной звезды.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Эсир ҫӑлатӑр мана, — терӗ поручик, икӗ стакана хӗррисемпе тан тултарса.

— Вы меня избавляете, — сказал поручик, наливая вровень с краями два стакана.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, утнӑ ҫӗртех шӑрпӑк ҫутса, хӗрлӗ тута хӗррисемпе хӗстерсе ҫыртнӑ пирусне чӗртсе ячӗ.

Он на ходу зажег спичку, закурил, стиснув папиросу углом розовых твердых губ.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пурте ӗлӗкхи пекех ӗнтӗ, кашни ҫуркуннехи пекех йывӑҫсем харӑс ешерчӗҫ, анчах пахча хӗррисемпе ларса тухнӑ шурӑ юпасем ҫине электриксем хӑпара-хӑпара пралук караҫҫӗ; улмуҫҫисем те ашкӑрса чечеке ларчӗҫ, ҫав кӑпӑшка шурӑ-кӗрен ҫинче те ҫав юпасемех мӑнаҫлӑн ҫӗкленсе тӑраҫҫӗ…

Будто б все оставалось прежним: и деревья, как и во всякую весну, дружно покрывались зеленью, а только вдоль садов возвышались столбы, и на них то там, то здесь карабкались электрики, уже натягивая провода: и яблони, как всегда, зацвели буйным цветом, а только на фоне этой пышной белизны величественно рисовались все те же столбы…

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл сайра хутра кӑна тута хӗррисемпе кулса, ейӗлсе илкелет, кулнӑ чух куҫӗсем ҫемҫелмеҫҫӗ, хӑйсен тӗксӗм ҫутине самантлӑха та ҫухатмаҫҫӗ.

Улыбался он редко, излучинами губ, глаза от улыбки не мягчели, неприступно сохраняли неяркий свой блеск.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тута хӗррисемпе йӑл кулкаласа, вӑл тыткӑнри ҫын ҫинелле тӗллесе кӑтартрӗ, унтан ял варринелле аллипе сулчӗ.

Улыбаясь, он указал на пленного, а затем махнул на центр деревни.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сӑрт хӗррисемпе ҫӳрекен кӗтӳсене — пӗчӗк ращасене сыхлакан кӗтӳҫӗсем пекех туйӑнаҫҫӗ вӗсем.

Они казались постушками, стерегущими идущие по окраинам гор стада — маленькие рощи.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сылтӑм флангра, аслӑ ҫула урлӑ, вӑрман хӗррисемпе пӗрремӗш батальон, Болотин батальонӗ вырнаҫнӑ.

На правом фланге, через главную дорогу, на краю леса разместился первый батальон, батальон Болотина.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ хӑрамастӑп, — Матвей Юргин каллех тута хӗррисемпе ҫеҫ кулса илчӗ.

— Я не боюсь, — Матвей Юргин улыбнулся одними губами.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка кӑштах кушӑрканӑ тута хӗррисемпе хурлӑхлӑн йӑл кулнӑ пек пулчӗ:

У Марийки тронуло горьковатой улыбкой слегка призасохшие губы.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хура пӗлӗт, тусемпе пӗрлешсе кайса, хӑйӗн кукӑр-макӑр хӗррисемпе ҫӑлтӑрлӑ тарӑн тӳперен пачах уйрӑм курӑнать, вӑл ҫилсӗрех ерипен малалла та малалла шуса пырать.

Черная туча, сливаясь с горами, без ветра, медленно подвигалась дальше и дальше, резко отделяясь своими изогнутыми краями от глубокого звездного неба.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хыпаланчӑк хӑмӑр Терекӗн куҫса-юхса пыракан шывӗ хускалмасӑр тӑракан ҫырансенчен уйрӑмрах та уйрӑмрах курӑнать, Терек чакма пуҫланӑ, ҫыран хӗррисемпе ӑшӑх вырӑнсенче хӑшпӗр тӗлте йӗпе хӑйӑр хӑмӑррӑн курӑнкаласа выртать.

Коричневый быстрый Терек отчетливой отделялся от неподвижных берегов всею своею подвигающеюся массой, он начинал сбывать, и кое-где мокрый песок бурел на берегах и на отмелях.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Нагульнова ӑна култарма йывӑр, май та ҫук тейӗн, анчах халӗ вӑл та тӳссе тӑраймарӗ, тута хӗррисемпе йӑл кулчӗ те, Дубцов ҫине пӑхса, пуҫне ӳпкевлӗн сулкаласа илчӗ.

Трудно, почти невозможно было рассмешить Нагульнова, но тут и он не выдержал, улыбнулся краешками губ и, глядя на Дубцова, укоризненно покачав головой.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫамка ҫинчи тар тумламӗсем сӑмса кӑкӗ хӗррисемпе майӗпен юхса анса куҫне вӗчӗлтеттерме пуҫланине халь ҫеҫ туйрӗ вӑл.

Только теперь он ощутил, как медленно стекают со лба капельки пота, скользят по бокам переносицы, щекочут глазницы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней