Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗпӗртерӗ (тĕпĕ: хӗпӗрте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл лӑпкӑн ҫывӑрать, халь ӗнтӗ ирпе ҫеҫ вӑранӗ, — хӗпӗртерӗ амӑшӗ.

— Она спит спокойно и теперь проснется только утром, — обрадовалась мать.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Атти вӑл — аван япала-ха, — хӗпӗртерӗ Ефимка.

— Это хорошо, что сапоги, — обрадовался Ефимка.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Вӑл пӗччен уҫӑлса ҫӳреме тухма чарӑнчӗ, ҫынсен ушкӑнне шыра пуҫларӗ; чей гостинӑйра ӗҫме пуҫларӗ, Василий Ивановичпа пахча тӑрӑх ҫӳреме тытӑнчӗ, унпа пӗр чӗнмесӗр чӗлӗм турта пуҫларӗ, пӗрре отец Алексей ҫинчен те ыйтса пӗлчӗ, Василий Иванович малтан ҫак улшӑнушӑн хӗпӗртерӗ, анчах унӑн савӑнӑҫӗ нумая тӑсӑлмарӗ.

Он перестал гулять в одиночку и начал искать общества; пил чай в гостиной, бродил по огороду с Василием Ивановичем и курил с ним «в молчанку»; осведомился однажды об отце Алексее, Василий Иванович сперва обрадовался этой перемене, но радость его была непродолжительна.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Малтан Анна Сергеевна ҫамрӑксен телейне курса тӑни хӑйшӗн йывӑр пуласран хӑранӑччӗ, анчах пачах урӑхла килсе тухрӗ: ку ӗҫ ӑна йывӑр пулма мар, — йӑпатса, юлашкинчен кӑмӑлне те савӑнтарса ячӗ, Анна Сергеевна куншӑн хӗпӗртерӗ те, хурланчӗ те.

Сначала Анна Сергеевна боялась, как бы зрелище их счастия не показалось ей самой немного тягостным; но вышло совершенно напротив: это зрелище не только не отягощало ее, оно ее занимало, оно ее умилило наконец, Анна Сергеевна этому и обрадовалась и опечалилась.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Катяна тӗл пулни ӑна уйрӑммӑнах телейлӗхе пӗлтерессӗн туйӑнчӗ, вӑл ӑна курнӑшӑн тӑвана курнӑ пек хӗпӗртерӗ.

Встреча с нею показалась ему особенно счастливым предзнаменованием; он обрадовался ей, словно родной.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл та, ватӑ барбос, хӗпӗртерӗ пулӗ-ха?

И он, чай, обрадовался, старый барбос.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Мана курсан вӑл ҫав тери хытӑ хӗпӗртерӗ, хӑйӗн имшерленсе кайнӑ аллисемпе ыталаса, мана вӑрахчен куҫран пӑхрӗ — те тӗрӗслесе, те тархасласа; унтан мана хӑйӗн юлашки ыйтӑвне пурнӑҫлатӑп тесе сӑмах партарчӗ те ватӑ камердинера Асьӑна илсе килме хушрӗ.

Он обрадовался мне чрезвычайно, обнял меня своими исхудалыми руками, долго поглядел мне в глаза каким-то не то испытующим, не то умоляющим взором и, взяв с меня слово, что я исполню его последнюю просьбу, велел своему старому камердинеру привести Асю.

VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

— Чӑн та, питӗ лайӑх пулать! — хӗпӗртерӗ Вава та.

— И очень хорошо! И великолепно! — одобрительно запищала Вава.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Сидорин генерал аллинчен награда илнӗ хыҫҫӑн, Дарья хытах хӗпӗртерӗ.

Получив из рук генерала Сидорина награду, Дарья повеселела.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗпӗртерӗ вӑл тӗлӗкӗшӗн, ӑна чӑн пурнӑҫри вырӑнне йышӑнчӗ.

И радовался сну и принимал его, как жизнь.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑншӑн уйрӑмах Листницкий хытӑ хӗпӗртерӗ.

Особенно горячо встретил это назначение Листницкий.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий хӑйне урӑх вырӑна куҫармалла тунӑшӑн чӗререн хӗпӗртерӗ.

Листницкий с радостью принял перевод.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Прохор килнӗшӗн Сергей хӗпӗртерӗ, каҫ пуласса кӗтсе илсе, ҫынсем апат ҫисе ҫывӑрма выртсан, вӑл Прохора чӗнсе илчӗ.

Сергей обрадовался приходу Прохора, он дождался вечера и, когда поужинали и лагерь уснул, позвал Прохора.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Самолетпа чи малтан вӗҫсе килни те, Николай Николаевичпа паллашни те ӑна савӑнтарнӑ, гостиницӑра номер тупса панӑшӑн та хӗпӗртерӗ вӑл, — пӗр сӑмахпа каласан, Ставрополе килме тухсанах ӗҫӗ ӑнса пынине кура савӑнчӗ.

Его радовало и то, что он так быстро долетел на самолете, и то, что познакомился с Николаем Николаевичем, и то, наконец, что в гостинице оказался свободный номер, — словом, было приятно сознавать, что с самого начала поездки в Ставрополь ему во всем сопутствует удача.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински станицин пилӗк ҫуллӑх планӗ ҫинчен, хӑй мӗншӗн халӗ Ставрополе килни ҫинчен каласа кӑтартсан, пӗрле килнӗ ҫын чунтанах хӗпӗртерӗ.

Говорил о пятилетнем плане станицы Усть-Невинской и о цели своей поездки в Ставрополь, слушая его попутчик сильно обрадовался.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрача хыпӑнса ӳксех ун патнелле куҫӗсене вылятса чупса килнине курсан, Сергей хӗпӗртерӗ.

И Сергей был рад, когда дежурная снова подбежала к нему, блестя взволнованными глазами.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей сиксе тӑрса ларчӗ, мӗн курнипе хӗпӗртерӗ те, хӑрарӗ те: ун умӗнче, аташнӑ чухне куҫа курӑннӑ пек, Ирина тӑра парать, пӗлӗт хыҫӗнчен тухнӑ уйӑх унӑн шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ ҫӳллӗ те яштака пӳне ҫутатать, куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Сергей поднял голову: перед ним, как привидение, стояла Ирина в белом платье, и луна, уже выглянувшая из-за туч, озаряла всю ее, высокую, стройную, с живыми, блестящими глазами.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чунӗ хӗпӗртерӗ, лӑпланчӗ.

На сердце было светло и спокойно.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйсен электричество пулассипе хӗпӗртерӗ Савва, кӳршисен пулмасть, ун пулать…

Савва уже радуется, что у него будет электричество, а у соседей не будет…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗтӗм станицӑпа иртсе, «Буденный» колхоза ҫитсе тухма май тупнӑшӑн вӑл хӗпӗртерӗ те…

Обрадовавшись случаю проехать по всей станице и побывать в «Буденном»…

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней