Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑтланни (тĕпĕ: хӑтлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗнчен ыйтасса кӗтмесӗр, анчах тӗпӗ-йӗрӗпе каласран пӑрӑнарах, вӑл нимӗҫсем ялта мӗн-мӗн хӑтланни ҫинчен каласа пама тытӑнчӗ:

Не ожидая вопросов, но скупо, избегая подробностей, она начала рассказывать о расправе немцев над деревней:

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яхно комиссар ҫапла шутланӑ пулмалла: «Чакса пынӑ кунсенче власть пирки тавлашса хӑтланни килӗшӳллех мар», тенӗ пулмалла, ҫавӑнпа та халӗ вӑл, Волошин майорпа хирӗҫсе каяс мар тесе, уйрӑм пурӑннӑ, полкра пур чухне те палӑрсах кайман, анчах та пит кирлӗ ӗҫ туса тӑнӑ.

Комиссар Яхно, видимо, рассуждал так: «Во время отступления не хорошо спорить за власть», поэтому нынче он жил один, чтобы не поссориться с майором Волошиным, в полку особенно не выделялся, но делал очень важную работу.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Учительсемпе ҫакӑн пек хӑтланни Фан Сюань-чона тарӑхтарчӗ: правительство упӑтене бананпа йӗкӗлтенӗ пекех пулнӑ ку.

Такое отношение к учителям раздосадовало Фана: правительство приманивает, будто обезьяну бананом.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Тӗрӗссипе каласан, вӗсем хӑтланни пит хӑрушах пулман-ха, ҫапӑҫуллӑ разведка пекки ҫеҫ пулнӑ: нимӗҫсем ҫӗр айӗнчи крепоҫе штурмлама хатӗрленнӗ май, малтанах партизансем хӑш-хӑш тӗлте хирӗҫ тӑма пултарнине пӗлесшӗн пулнӑ пулас.

Правда, эти попытки пока не носили серьезного характера, то была больше разведка боем: немцы, готовясь, должно быть, к общему штурму подземной крепости, заранее хотели нащупать основные узлы сопротивления, которые могли им встретиться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кунашкал хӑтланни сӑвӑсенче ҫеҫ аван.

Это в стихах хорошо.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ку ухмахла хӑтланни пулать.

— Ну и глупо сделаешь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Кӑлӑхах, кӑлӑхах юлташ пулӑшӑвне йышӑнмастӑн, пионера капла хӑтланни килӗшмест, — терӗ вожатӑй.

— Напрасно, напрасно отказываешься от товарищеской помощи, не годится так пионеру! — сказал вожатый.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫакнашкал хаяр та никама хӗрхенми савӑнӑҫ, ерипен ачасене илӗртсе, пӗтӗм класа ҫавӑрса илет те, ачасем хӑйсем ҫапла хӑтланни киревсӗр иккенне туяҫҫӗ пулин те, чарӑнас тесен те чарӑнаймаҫҫӗ.

Это постепенно заражало всех тем жестоким, ни в чем не считающимся весельем, которое иногда охватывает класс, и тогда ребята уже не в состоянии остановиться, хотя и сознают, что дело принимает самый дурной оборот.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ну, мӗне пӗлтерет-ха кун пек хӑтланни, йӑлӑхтарсах ҫитерчӗ.

— Что это такое, в самом деле!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кунашкал хӑтланни пурнӑҫра та юрӑхсӑр.

Это и в жизни не годится.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Мӗн тума кирлӗ пулчӗ сана ҫавнашкал хӑтланни?

— Да зачем же тебе все это понадобилось?

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пуринчен ытла ӑна ашшӗ мӗн хӑтланни тӗлӗнтерчӗ.

Особенно удивил ее отец — почему он не сказал ни слова?

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ачасем ватӑ сунарҫӑпа ҫапла хӑтланни Оленина тӗлӗнтерчӗ, унтан та ытларах вӑл ҫав Ерошка мучи тесе чӗнекен ҫыннӑн таҫтанах палӑрса тӑракан ӑслӑ пит-куҫӗнчен тата тӗреклӗ пӗвӗ-сийӗнчен тӗлӗнчӗ.

Оленина удивило обращение мальчишек с старым охотником, а еще более поразило выразительное, умное лицо и сила сложения человека, которого называли дядей Ерошкой.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл ӗнтӗ, килпетсӗррӗн те намӑсланса, ӗнер хӑй тӗрӗс мар хӑтланни, уншӑн укӗнни ҫинчен калаҫма пуҫланӑччӗ, анчах ӑна Петерсон капитан пӳлчӗ.

Он уже начал было угловато и стыдливо говорить о том раскаянии, которое он испытывает за свое вчерашнее поведение, но его прервал капитан Петерсон.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫавӑнтах ун асне паянхи каҫ пӗтӗмпех-пӗтӗмпех тухса тӑчӗ, вара вӑл хуҫасем пӗр-пӗринпе ылмаштарнӑ тӗрлӗрен сӑмахсенчен, вӗсене мӗнлерех ҫавӑрттарса хунипе пӑхкаланинчен ҫийӗнчех хӑй ӗлӗк асӑрхаман нумай-нумай вак-тӗвеке курчӗ, ҫавсем ӗнтӗ шӑпах, — ӑна халь ҫапларах туйӑнчӗ, — йӑлӑхтарнӑ хӑнапа тирпейсӗрле хӑтланни, тӑрӑхласа кулни, хирӗҫлесе, чӑтӑмсӑррӑн, вӗчӗхлӗн ҫӗткеленни ҫинчен калаҫҫӗ.

Тотчас же ему припомнился весь сегодняшний вечер, и в разных словах, в тоне фраз, во взглядах, которыми обменивались хозяева, он сразу увидел много не замеченных им раньше мелочей, которые, как ему теперь казалось, свидетельствовали о небрежности и о насмешке, о нетерпеливом раздражении против надоедливого гостя.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку вара виҫесӗр чӑрсӑр та шутсӑр айванла хӑтланни пулӗччӗ.

Это было бы самое безумное и самое отчаянное из всех морских путешествий.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ку вӑл айванла хӑтланни пулчӗ, мӗншӗн тесен сухари ахаль те сахалччӗ, ҫавӑнпа та ман ӑна перекетлӗрех тыткаламаллаччӗ.

Хотя это было с моей стороны неразумно, так как сухарей у меня было мало и мне следовало их беречь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Христофор атте, сарлака ҫунатлӑ шӗлепкине тытса, такама яланхи пек ҫемҫен те кулкаласа мар, хисеплӗн те чыслӑн пуҫ таять — пӗрре те килӗшмест ӑна ҫапла хӑтланни.

О. Христофор, держа широкополый цилиндр, кому-то кланялся и улыбался не мягко и не умиленно, как всегда, а почтительно и натянуто, что очень не шло к его лицу.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Халь ун пек хӑтланни вӑл ӑсран кайнӑ пек пулса тухать!

— Но сейчас это безумие!

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапах та Бӑрзобегунека фотографипе хӑтланни инҫетри ҫынсемпе ҫыру-тавраш ҫӳретме кансӗрлеместчӗ.

И то же время Бырзобегунек поддерживал переписку с внешним миром.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней