Корпус чувашского языка

«Хушаҫҫӗ!..

— Велят!..

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ те…»

Они велят…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Атту пурпӗрех хушаҫҫӗ.

Все одно ведь заставят!

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун патне Хушаҫҫӗ Петӗрӗ пырса тӑнӑ.

Открыл глаза — перед ним стоял Петр Велят.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кусем — Чӑлах Эрнюк, Яка Илле, Хушаҫҫӗ Петӗрӗ, ҫивӗч куҫлӑ хула мещенӗ — «пулӑҫсем», тӑвӑл умӗн тинӗс херрине ҫывхарнӑ пек, урама чарӑнаҫҫӗ.

Это — Эрнюк, Илле Щеголь, Петр Велят и городской мешанин с воровскими глазами — остались за забором, словно рыбаки на рыбной ловле.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Санпа калаҫса тӑма вӑхӑт ҫук, мана хушаҫҫӗ».

— Мне с тобой базарить некогда, мне велят…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кайма хатӗрленсе Хушаҫҫӗ Петӗрӗ алӑк патнелле утать.

И Петр Велят идет к двери.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫыннисем пур ҫӗрте Хушаҫҫӗ Петӗрӗ пырса кӗнӗ-кӗменех хуҫасен «ҫылӑхне» аса илтерет.

Застав хозяев, Петр Велят сразу начинает выкладывать им недоимки, «грехи».

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петӗрӗпе теҫетниксем килтен киле чупаҫҫӗ.

Петр Велят с десятниками носятся из избы в избу.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Юланут — Хушаҫҫӗ Петӗрӗ ачи Павӑл — ана пуҫӗнче.

И вот всадник — сын Петра Велята Павел — на загоне.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑрӑсем тунӑ», — терӗ те Хушаҫҫӗ Петӗрӗ пыл чашакне хӗстерсе килне тухса утрӗ.

Воровское это дело, — подтвердил еще раз свое «открытие» староста и, крепко зажав мед в руках, поспешил домой.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петерӗпе Яка Илле тарҫи Шахрун, пуҫӗсене кивӗ кӗпесемпе пӗркесе, утар йӗри-тавра утса ҫаврӑнчӗҫ.

Петр Велят и работник Илле Шахрун, замотав головы тряпьем, для блезиру ходили, ахали.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ха, амак пуҫӗ, — тенӗ Хушаҫҫӗ Петӗрӗ кулнӑ евӗр тутине сарса.

Петр Велят поторопился угешить «незадачливого» гостя: — Вот чертово дерево.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пире хушаҫҫӗ те, итлес пулать.

Как нам велят, мы должны слушаться.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ара, мӗн вӗт, хушаҫҫӗ вӗт ҫапла тума…

Невольные мы люди: так нам велят.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Сӗтел-и? — Хушаҫҫӗ Петӗрӗ урайӗнчи кушака тапса ывӑтнӑ.

— Стол, говоришь? — Петр Велят ни за что ни про что поддел ногой лежавшую на полу кошку.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ вӗт, мӗн тӑвас тен эсӗ, ирӗксӗрех ҫӳреме тивет…

Велят ведь, что поделаешь, вот и приходится идти, хочешь или нет…

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Килях, килях, лар, тӗпелелле ирт, — тинех хӗссе кӑларнӑ сӑмахӗсене Хушаҫҫӗ Петӗрӗ, лутра пӳ-силле вӗшле старик.

— Проходи, проходи, садись, — засуетился Петр Велят, юркий низкорослый старик.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӗпел кукринче кашӑк пӗрни вырнаҫтарса тӑракан Хушаҫҫӗ Петӗрӗн сӑнӗ хӑранипе тӑруках улшӑнса кайнӑ.

Петр Велят возился в переднем углу у печки с корзинкой для ложек, увидев Ухтивана, он изменился в лице.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петӗрӗ ӑсатрӗ».

Петр Велят за деревню их проводил!

Ҫын ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.