Корпус чувашского языка

Ҫул урлӑ каҫакана чарӑнса тӑма хушаҫҫӗ: тӑхта-ха, эп иртсе каям теҫҫӗ.

Идущего тебе наперерез лучше всего остановить словами: «Погоди, я сначала проеду, а потом ты перейдешь».

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӑшмана тавӑрас тесен ун ячӗпе Микул турӑ умне ҫурта кутӑн май ҫутса лартма хушаҫҫӗ.

Говорят, чтоб врага повергнуть, Миколе-угоднику надо свечку вверх тормашками поставить.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Ҫӗр пуҫлама чи юратнӑ ҫынна хушаҫҫӗ.)

Обычно право вынуть первую лопату земли предоставляется самому близкому, любимому человеку.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петӗрӗпе арӑмӗ мӗнле калаҫнине, Яка Илле пылчӑк ҫине кӗрсе ӳксе хурах кӑшкӑрнине илтсе ҫынсем хырӑмӗсене тытса кулаҫҫӗ.

Люди смеются до слез, слушая о том, как Петр Велят говорит со своей женой, или как Илле извалялся в грязи.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӗсен еннелле Хушаҫҫӗ Петӗрӗ килни курӑнчӗ.

В конце улицы показался староста Петр Велят.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кантуртисем хушаҫҫӗ», — текелесе Хушаҫҫӗ Петӗрӗ тинех пӳртелле утрӗ.

Волостные власти велят, — еще раз торопливо повторил Велят и с оглядкой засеменил к дому.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Хушаҫҫӗ.

— Велят.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петерӗ старикрен «хут» ыйтрӗ, лешӗ хулари ҫӳп-ҫап купинче тупнӑ кивӗ кӗнеке листине кӑларса парсан пайтахчен ӑна кутӑн-пуҫӑн ҫавӑркаласа, вуланӑ пек тутине сиктеркелесе ларчӗ («иртен-ҫӳренсене терӗслеме хушаҫҫӗ.

Петр Велят вдруг посуровел и потребовал у старика «бумагу», Кошель вынул из-за пазухи листок из старой книги, которую он подобрал в городе среди всякого мусора, и протянул старосте, тот долго вертел листок в руках, шелестел губами, делая вид, что читает: — Велят нам проверять прохожих.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пӗлместӗп», — терӗ Хушаҫҫӗ те.

— Не знаю, — опять эхом повторил Велят.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пӗлместӗн-и, амӑшӗ, ялта кама ӗҫлекен кирлӗ?» — терӗ картишнелле ҫаврӑнса Хушаҫҫӗ.

— Не знаешь мать, кому в деревне работник нужен? — спросил и Велят, повернувшись ко двору.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫук, кирлӗ мар», — терӗ Хушаҫҫӗ Петӗрӗ те карчӑкӗ хыҫҫӑн.

— Нет, не надо, — как эхо повторил Петр Велят вслед за старухой.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петӗрӗ Кушил тавра утса ҫаврӑнчӗ.

Петр Велят оценивающе обошел вокруг Кошеля и крикнул:

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петӗрӗ ун-кун пӑхкаларӗ те картишнелле ҫаврӑнче.

Петря Велят боязливо оглянулся по сторонам, потом — на свой двор.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эс хӑш ялсем?» — тере Хушаҫҫӗ Петӗрӗ куҫне-пуҫне вылятса.

— Ты-то чей будешь? — горделиво вертя головой на тонкой шее, спросил Петр Велят.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Арҫын мар арҫын» пулни (вӑл ӗмӗр тӑршшӗпе те карчӑкӗпе пӗр икӗ хут ҫеҫ пӗрле выртса курнӑ, унта та пулин тул ҫутӑличченех ҫӗре кӗрӗслетсе аннӑ) Хушаҫҫӗ Петӗрне йӑлтах арӑмӗн ури айне тунӑ.

За весь свой век он и скоротал-то с женой ночь-другую и оба раза задолго до рассвета оказывался на полу, Петр Велят полностью был под пятой у жены, снискав себе прозвище «не мужик, а баба».

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗчӗк, хыткан карчӑкӗ кӑшкӑрнипе мар, хуллен ҫӑвар уҫнипех Хушаҫҫӗ Петерӗ шыв кайса ӑснӑ, вут ҫурса кӗнӗ, ҫумӑр витӗрех выльӑхне шырама тухса лӗпӗстетнӗ.

Стоило сухопарой маленькой Херхи раскрыть рот, — не то чтобы крикнуть, — как Петр Велят тут же послушно брался за ведра и семенил к колодцу, колол дрова или в осеннюю дождливую слякоть безропотно тащился по грязи в поисках своей скотины.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Такам ҫапасран шикленнӗ пек йӑпшӑнса пӑхакан вӗшле старик, Хушаҫҫӗ Петӗрӗ, халӑх ҫинче ҫеҫ чӑхӑмласа, кутӑна персе ҫӳренӗ.

Весь собравшись в комок, будто боясь, что его вот-вот ударят, долговязый старик сейчас вовсе не походил на норовистого упрямца, каким он держал себя на людях.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тепӗр кун ирхине, вырӑс эрни кунӗ, Хушаҫҫӗ Петӗрне чӳклемене хатӗрленме тытӑннӑ карчӑкки картишне хӳтерсе кӑларчӗ.

На другой день — а была суббота — тетушка Херхи прямо-таки выволокла своего муженька Петра Велята ни свет ни заря во двор, она готовилась к чуку — молению.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑраса кайнӑ Хушаҫҫӗ Каҫҫан патнелле чакать.

Велят отступил от разъяренного Мульдиера к Касьяну.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ.

Велят…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.