Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утрӑмӑр (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑмрӑк кӑларакан вырӑнсем тӑрӑх эпир каҫченех утрӑмӑр.

Наше путешествие по угольной копи длилось вплоть до вечера.

XX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир хамӑр япаласене каллех ҫӗклесе утрӑмӑр.

Мы снова взвалили на спину свои мешки.

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫавӑн еннелле утрӑмӑр та, каналсем тӑрӑх ҫӳрекен пӗчӗкҫӗ пӑрахут ҫине ларса, Адмиралтейство урамне пырса антӑмӑр.

Но дядя приказал идти в другую сторону; мы сели на маленький пароходик, обслуживающий каналы, и через несколько минут причалили к набережной Адмиралтейства.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чылай утрӑмӑр паян!

А здорово мы сегодня отмахали!

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эпир алӑк патнелле хуллен утрӑмӑр, Том, пире чарса, хушӑкран пӑхрӗ, анчах тӗттӗм пирки нимех те кураймарӗ; итлесе тӑрар-ха терӗ вӑл пӑшӑлтатса, ура сассисем илтӗнми пулсанах, вӑл пире чавсапа тӗртсе систерме пулчӗ: вара малтан Джим тухать, хӑй вӑл — чи кайран.

Мы тихонько подкрались к двери, но Том остановил нас и стал глядеть в щелку, только ничего не мог разобрать — очень было темно; он сказал шепотом, что будет прислушиваться, и как только шаги затихнут, он нас толкнет локтем: тогда пускай Джим выбирается первым, а он выйдет последним.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫак савӑтӑн шӑтӑкӗсене сапласа, унпа кукӑль пӗҫерме шутларӑмӑр: нӳхрепе анса, таз тулли ҫӑнӑх илсе тухрӑмӑр, вара ирхи апата утрӑмӑр.

Заткнули получше дырки, чтобы испечь в нем пирог, спустились в погреб и насыпали полный таз муки, а оттуда пошли завтракать.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Том каласа пӗтереймерӗ, ирхи апата чӗнекен какӑр сасси илтӗнчӗ те, эпир пӳртелле утрӑмӑр.

Том не договорил — мы услышали рожок, который звал к завтраку, и пошли домой.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ирхине эпир илӗм-тилӗмпех вӑрантӑмӑр та, йытӑсене хамӑра илентерес тата Джима апат кайса ҫитерекен негрпа лайӑхрах паллашас тесе, негрсем пурӑнакан пӗчӗк пӳртсем патнелле утрӑмӑр.

Утром мы поднялись чуть свет и пошли к негритянским хижинам, чтобы приучить к себе собак и познакомиться поближе с тем негром, который кормил Джима, — если это действительно Джиму носили еду.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн эпир пӳртелле утрӑмӑр, эпӗ хыҫалти алӑкран кӗтӗм — хуҫисем алӑксене питӗрмеҫҫӗ, шашулкка кантрине ҫеҫ туртмалла — анчах Том Сойера ку килӗшмерӗ; кунта нимӗнле вӑрттӑнлӑх та ҫук терӗ, унӑн вара ҫиҫӗмсирен тӑрӑх улӑхас килчӗ.

После этого мы вернулись домой; я вошел в дом с черного хода — они там дверей не запирали, надо было только потянуть за кожаный ремешок; но для Тома Сойера это было неподходяще: таинственности мало, ему непременно надо было влезать по громоотводу.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӗл купи ҫывӑхӗнчи сарая кайса пӑхас тесе, картиш вӗҫнелле утрӑмӑр.

И мы прошли в конец двора — обследовать хибарку рядом с кучей золы.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Утрав тӑрӑх пӑхса ҫӳренӗ чух эпӗ пӗр вырӑн асӑрханӑччӗ, халӗ манӑн ҫав вырӑна тепӗр хут кайса курас килчӗ; Джимпа иксӗмӗр ҫавӑнталла утрӑмӑр, часах унта ҫитсе те тӑтӑмӑр, мӗншӗн тесен утравӗ пӗтӗмпе те виҫӗ миля тӑршшӗ те чӗрӗк миля сарлакӑш кӑна-ҫке.

Мне захотелось еще раз пойти взглянуть на одно место, которое я приметил посредине острова, когда его осматривал; вот мы с Джимом и отправились и скоро туда добрались, потому что остров был всего в три мили длиной и в четверть мили шириной.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑлтасенчен пилӗк ҫуйӑн вӗҫертсе, эпир килелле утрӑмӑр.

Мы сняли с удочек пять сомов и пошли домой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпир виҫсӗмӗр, Буньков, Макака тата эпӗ, салтаксем хушшипе хирӗнкелесе, малалла утрӑмӑр.

Мы пошли вместе с Буньковым и Макакой, с трудом пробиваясь через толпы солдат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Малалла эпир уҫӑмлӑрах утрӑмӑр.

Теперь мы пошли дальше уже более бодро.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир виҫҫӗн тухса утрӑмӑр — Саша, Вадя тата эпӗ.

Мы пошли втроем — Саша, Вадя и я.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир ҫумӑр витӗрех, пылчӑка ашса, унталла утрӑмӑр.

Побрели туда, под дождем, по грязи.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кайма та килме те ҫуранах утрӑмӑр.

Туда и обратно шли пешком.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Акӑ, юлашки сукмакран та иртрӗмӗр, ҫула кӗскетес тесе, пылчӑк ашах-ашах хир урлӑ утрӑмӑр.

Вот уже последняя тропка, и мы опять месили грязь, сокращая путь по полю.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку ҫулсемпе никам ҫӳрени те курӑнмасть, вӗсенчен пӗринпе, сылтӑм енчипе, эпир вӑрман патнелле утрӑмӑр.

Дороги оказались безлюдными, и мы направились по одной из них, правой, к леску.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хула варри ӑҫтине хамӑр пӗлместпӗр пулин те, шырама утрӑмӑр.

Пошли к центру, хотя и не знали, где он находится.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней